എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 06 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 6340

കോളേജിലെ വില്ലത്തിഇമേജ് നഷ്ടമായാലോന്നുകരുതി ആരെയും സഹായത്തിനു വിളിയ്ക്കാനുംവയ്യ…

സഹായത്തിനുവന്നവന്റെ ഗതി നേരത്തേകണ്ടതുകൊണ്ട് ആരും സ്വയമതിനു മുതിരുകയുമില്ല…

പോരാത്തതിന് അവൾടെ വാലുമുറിയുന്ന കാണാൻ കാത്തുനിന്ന കൂട്ടുകാരികളും…

സാഹചര്യമേതാണ്ട് എല്ലാംകൊണ്ടും എനിയ്ക്കനുകൂലമായ്രുന്നു…

””…എന്നാ നമുക്കങ്ങ് പോയാലോ മീനുവേച്ചീ..?? ഒരു കോഫിയൊക്കെകുടിച്ചിട്ട് ഞാന്തന്നെ കൊണ്ടുവിട്ടേക്കാന്നേ..??”””_ ഞാൻ മുന്നോട്ടു വലിച്ചുകൊണ്ട് നടക്കാനൊരുങ്ങിയതും അവൾ കൈചുഴറ്റിക്കൊണ്ട് ബലംപിടിച്ചുനിന്നു…

“”…അയ്യേ.! ഗേൾഫ്രണ്ടിനെ ചേച്ചീന്നാ വിളിയ്ക്ക..??”””_ കൂട്ടത്തിലൊരുത്തി പുച്ഛത്തോടെന്നെ നോക്കി ചോദിച്ചു…

“”…പിന്നെന്നെക്കാളും വല്യതള്ളേനെ എടീ പോടീന്നു വിളിയ്ക്കാമ്പറ്റോ..??”””_ എന്റെ എടുത്തടിച്ചതുപോലുള്ള മറുപടികേട്ടതും അവിടെവീണ്ടുമൊരു കൂട്ടച്ചിരിമുഴങ്ങി…

അതോടെനിയ്ക്കും പുളകംകൊണ്ടു…

ഈക്കളി കൊള്ളാല്ലോ, അടുത്തതു പോരട്ടേന്നമട്ടിലായി ഞാനും…

“”…അപ്പൊ… അപ്പൊ തന്നെക്കാളും എൽഡറാണോ ഇയാള്..??”””_ അതിലൊരുത്തൻ ചിരിയടക്കാൻ ശ്രെമിയ്ക്കുന്നതിനിടയിൽ ചോദിച്ചപ്പോൾ മറുപടികേൾക്കാൻ കൂടിനിന്നവർമുഴുവൻ ചെവികൂർപ്പിച്ചു….

“”…പിന്നില്ലാതെ… ആന്ന്… ന്റെ പൊന്നുചങ്ങായീ… ങ്ങളിത് കേക്കണം… ഞാനൊൻപതാം ക്ലാസ്സിൽ പഠിയ്ക്കുന്നസമയം, ഈ മീനുവേച്ചിയന്ന് പ്ലസ്ടൂലോ മറ്റോ ആയിരുന്നു… അല്ലേ മീനുവേച്ചീ..??”””_ ഞാൻ തിരക്കഥയിറക്കുന്നതിനിടയിൽ അവളോടുചോദിച്ചെങ്കിലും മറുപടികിട്ടീല്ല…