എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 07 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 7312

“”…മ്മ്മ്.! ചെറുതായിട്ട്..!!”””_ ഞാൻ ചെറിയൊരിളിയോടെ മറുപടിപറഞ്ഞു…

“”…മ്മ്മ്.! തോന്നി.! അല്ലേലിങ്ങനത്തെ ഭാരിച്ചജോലികളൊന്നും നീയെനിയ്ക്കു തരത്തില്ലല്ലോ..!!”””_ അവനവസരം കിട്ടിയപ്പോളെനിക്കിട്ടൊന്നു കൂടി താങ്ങി….

“”…എടാ… പ്ളീസ്സൊന്നു പോടാ..!!”””_ അവൻ സമ്മതിയ്ക്കില്ലെന്നുതോന്നിയതും ഞാൻ ദയനീയതയുടെ കൊടുമുടി കയറാന്തുടങ്ങി…

“”…നീയൊന്നുപോയേ…. എനിയ്ക്കു പറ്റത്തില്ല… ഞാനിപ്പൊത്തന്നെ ഫുഡെടുക്കാമ്പോവുവാ..!!”””

“”…ഫുഡോ..?? എന്തിന്റെ ഫുഡ്‌..??”””_ കേട്ടതും ഞാൻ ചോദ്യഭാവത്തിൽ അവനെനോക്കി…

“”…ഡാ… മൈരേ… എന്നെക്കൊണ്ടൊന്നും പറയിപ്പിയ്ക്കാതെ മാറിയേ നീ..!!”””_ അപ്പോഴാണ് എൻഗേജ്മെന്റിനുള്ള ഫുഡെടുക്കുന്ന കാര്യമെനിയ്‌ക്കോർമ്മ വന്നത്…

ഇന്നലെത്തന്നെ തന്തപ്പടി ഞങ്ങളോടു പറഞ്ഞിരുന്നതാ രാവിലെയങ്ങോട്ടുപോയി എടുത്തിട്ടുവരണമെന്നും അവരുകൊണ്ടുവരാൻ
കാത്തിരുന്നാൽ ചിലപ്പോൾ സമയത്തു കിട്ടില്ലെന്നുമൊക്കെ…

“”…എടാ… എന്നാലൊരു കാര്യഞ്ചെയ്യാം, ഞാമ്പോയി ഫുഡെടുക്കാം… നീയവരെ വിളിച്ചേച്ചു വാ..!!”””_ അപ്പോൾ മനസ്സിൽതോന്നിയൊരുപായം ഞാനവനോടു പറഞ്ഞു…

സംഗതി മറ്റെന്തുവേണോങ്കിലും ചെയ്യാം, അവളെ ഫെയ്സ് ചെയ്യാമ്പറ്റത്തില്ല എന്നൊരവസ്ഥയിലായിരുന്നു ഞാൻ…

“”…ഡാ… നീയേ… നീ കല്യാണപ്പെണ്ണിന്റെ സഹോദരനാണ്… ആ നീ കല്യാണനിച്ഛയം നടക്കുന്നിടത്താവേണ്ടത് അല്ലാതെ… എന്നെക്കൊണ്ടൊന്നും പറയിപ്പിയ്ക്കരുത്..!!”””_ അവനെന്നെ നോക്കിയൊന്നു ചീറിയിട്ട് മുന്നിൽനിന്നും പിടിച്ചുമാറ്റി…