എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 07 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 7312

“”…എടാ നമ്മളിന്നലേം മെനിഞ്ഞാന്നുമൊക്കെ അവള്ടെ കോളേജിന്റെമുന്നിപ്പോയി അവളുമായ്ട്ടിത്രേം പ്രശ്നമുണ്ടാക്കീട്ടും നീയവളെയിത്ര പെട്ടെന്നുമറന്നോ..??”””

“”…നമ്മളവൾടെ കോളേജിന്റെ മുന്നെപ്പോയെന്നതു ശെരിയാ… പക്ഷേ അവളുമായ്ട്ടു പ്രശ്നമുണ്ടാക്കീതുമൊത്തം
നീയാ… നീയൊറ്റൊരുത്തൻ.! അതിലെനിയ്ക്കൊരു പങ്കുമില്ലായ്രുന്നു..!!”””_ അവന്റെ മറുപടികേട്ടപ്പോൾ, അവനെന്നെ കൈയൊഴിയുവാന്നു കണ്ടപ്പോൾ എനിയ്ക്കു ദേഷ്യമോ വിഷമമോ ഒക്കെവന്നു…

“”…ഓഹോ.! പണി കിട്ടുമെന്നായപ്പോ നീയെന്നൊറ്റപ്പെടുത്തുവാണല്ലേ..??””_ ഞാൻ സങ്കടത്തോടവന്റെ മുഖത്തുനോക്കി ചോദിച്ചപ്പോൾ അവനുംവല്ലാതായി…

“”…എടാ ഞാനൊന്നുപറയട്ടേ… നീ പെണങ്ങാതെ..!!”””_ അവനെയും തട്ടിമാറ്റി തിരിഞ്ഞുനടക്കാനൊരുങ്ങിയ എന്റെ കയ്യിൽപിടിച്ചവൻ പറഞ്ഞു…

“”…നീയൊന്നും പണയണ്ട… നിന്നെ വിശ്വസിച്ചെല്ലാത്തിനും കൂടെവന്ന എനിയ്ക്കിതുതന്നെ വരണം… ഇനി നീയുമോരോന്നുപറഞ്ഞു വരും നോക്കിയ്‌ക്കോ..!!”””_ ഞാനെന്റെ ദേഷ്യവും സങ്കടവുമൊക്കെ സ്ഥിരം ക്ലീഷേഡയലോഗിൽ പറയുമ്പോൾ അച്ഛൻ ഞങ്ങളടുത്തേയ്ക്കു പാഞ്ഞുവന്നു…

“”….നിന്നോടൊക്കെയോരോ കാര്യമ്പറഞ്ഞേപ്പിച്ചിട്ടെത്ര നേരായെടാ…?? എന്നിട്ടു രണ്ടുങ്കൂടിയിവിടെ നിന്നു കഥേമ്പറഞ്ഞു നിയ്ക്കുവാണോ..??”””_ ഞങ്ങളെരണ്ടിനേം മാറിമാറിനോക്കി അയാൾചോദിച്ചു…

…കെടന്നു ചാവണ്ട… പോവുവാ..!_ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ശ്രീയുടെകയ്യിൽനിന്നും കാറിന്റെ ചാവിയുംപിടിച്ചുവാങ്ങി ഗേറ്റിനു പുറത്തേയ്ക്കിറങ്ങി…