എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 07 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 7312

“”…എന്താ..??”””

“”…എടാ… ഇന്നലെ പൂവിനുപറഞ്ഞിട്ട് അവര് അലങ്കാരത്തിനും മറ്റുമൊക്കെയുള്ള പൂവേ കൊടുത്തുവിട്ടൊള്ളു… കീത്തൂന് മുടിയിന്മേല് വെയ്ക്കാനുള്ള മുല്ലപ്പൂവതിലില്ലടാ വാവേ..!!”””_ അവര് ചുറ്റുപാടുമൊക്കെ നോക്കി കടന്നുവന്ന ചില അയൽക്കാരെയൊക്കെ നോക്കി ഇവിടെ സീര്യസായ്ട്ടൊന്നും പറയുവല്ലെന്നു കാണിയ്ക്കാനെന്നോണം ചിരിച്ചുകാട്ടുന്നതിനിടയിൽ കാര്യമ്പറഞ്ഞു…

“”…അയ്ന്..??”””

“”…അതിനൊന്നൂല്ല… നീയവിടെച്ചെന്നിട്ട് മുല്ലപ്പൂ തന്നിട്ടില്ലെന്നുപറ… അവരു മറന്നുപോയതായ്രിയ്ക്കും..!!”””

“”…മ്മ്മ്..!!”””

“”…എടാ മൂളിക്കൊണ്ടിരിയ്ക്കാതെ പെട്ടെന്നു പോയിട്ടുവാടാ… അവളൊരുങ്ങിക്കഴിയാറായി..!!”””_ ചെറിയമ്മയൊന്നുകൂടി ദൃതിവച്ചതും ഞാൻ പെട്ടെന്നുവണ്ടിയുമെടുത്ത് മാർക്കറ്റിലേയ്ക്കു വെച്ചുപിടിച്ചു…

പൂവിന് ഓർഡർകൊടുക്കാൻ ഞാനുംകൂടി പോയിരുന്നതുകൊണ്ട് വലിയചോദ്യവും പറച്ചിലുമില്ലാതെ സാധനം പെട്ടെന്നുതന്നെകിട്ടി…

അയാള് പൂവെടുത്തുവെച്ചതും ഞാനതു പൊതിഞ്ഞെടുക്കാൻപോലും സമ്മതിയ്ക്കാതെ ഇലയോടെ എടുത്തിട്ടിങ്ങുപോന്നു…

നേരേ ഗേറ്റിനുമുന്നിൽ വണ്ടിയുമൊതുക്കി പൂവും ഇലയോടെ കയ്യിൽതാങ്ങിക്കൊണ്ട് പന്തലുംകടന്ന് സിറ്റ്ഔട്ടിലേയ്ക്കു കയറിയതും മുന്നിലെവാതിൽപ്പടിയിൽ ചാരിനിന്ന് ഫോണിൽ കുത്തിപ്പറിച്ചുകൊണ്ടുനിന്ന മീനാക്ഷി, ഓടിച്ചാടിച്ചെന്നയെന്നേയും എന്റെ കയ്യിലിരുന്നപൂവിനേയും മാറിമാറിനോക്കി…

പിന്നെനിയ്ക്കെതിരെ തിരിഞ്ഞുനിന്നു…

“”…മ്മ്മ്.! ആരെങ്കിലും കാണുന്നേനുമുന്നേ പെട്ടെന്നുവെച്ചുതാ..!!””” _ മുടി കൈകൊണ്ടൊന്നുയർത്തി പതിഞ്ഞസ്വരത്തിലവൾ മൊഴിഞ്ഞു…