എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 07 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 7312

വെറുതെയെന്തിനാ ആ തിരുവായിലിരിക്കുന്നതു മൊത്തം കേൾക്കുന്നേ…

“”…അതേ… ഉമ്മ വേണേൽ പറഞ്ഞാമതി കേട്ടോ… ഞാനെപ്പൊവേണേലും റെഡിയാ..!!”””_ അവളൊരാക്കിയ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞതിന് തുറിച്ചൊന്നുനോക്കിക്കൊണ്ട്
ഞാൻ തിരിഞ്ഞുനടന്നു…

പിന്നെയെന്തായാലും അങ്ങോട്ട്‌പോയില്ല ഞാൻ…

കാരണം, ആ നാറി അവിടെവിടേലും കാണുമെന്നെനിയ്ക്കുറപ്പായ്രുന്നു…

പിന്നെ ചെക്കന്റെ വീട്ടുകാരെല്ലാംപോയശേഷമാണ് ഞാനവളെക്കണ്ടത്… അതും ഞങ്ങൾ ഭക്ഷണം കഴിയ്ക്കാനിരുന്നപ്പോൾ…

ഞാൻ പന്തലിലെത്തിയപ്പോൾ കുറച്ചുവൈകിയകാരണം ശ്രീയും കൂടെയുള്ളവന്മാരെല്ലാം എന്നെക്കൂട്ടാതെ ഇരുന്നുകഴിഞ്ഞിരുന്നു…

അതിന്,

…നീയൊക്കങ്ങോട്ട് വാട്ടാ… തരാം..!!_ മെന്ന് കണ്ണുകൊണ്ട്പറഞ്ഞശേഷം ഞാനൊഴിഞ്ഞുകിടന്നയൊരു കസേരയിലേയ്ക്കു ചെന്നിരുന്നു…

തൊട്ടടുത്തായൊരു ചെറിയ പയ്യനുമുണ്ടായ്രുന്നു…

കുറച്ചുനേരം അവനെ കുത്തീംതോണ്ടീമിരുന്നപ്പോൾ ഇലയിട്ട് തൊട്ടുകറികളോരോന്നായി വിളമ്പാൻതുടങ്ങി…

അപ്പോഴാണ് മീനാക്ഷിയും പരിവാരങ്ങളും അങ്ങോട്ടേയ്ക്കു കയറിവന്നത്…

അവളെക്കണ്ടതും ഞാൻ ഇലയിലേയ്ക്കു മുഖംകുനിച്ചു…

…മുടിയിന്മേല് കുറച്ചു പച്ചടിപറ്റിയാലും കുഴപ്പമില്ല… ആ പിശാച് കാണാണ്ടിരുന്നാ മതി.!

പക്ഷേ പറഞ്ഞിട്ടുകാര്യമില്ല, കാലനങ്ങനൊന്നും വഴിതെറ്റൂല…

അവള് ജിപിഎസ്സുംഓണാക്കി പാഞ്ഞെന്റടുത്തെത്തി…

…കോപ്പ്.! കറിവിളമ്പിപ്പോയി… അല്ലേൽ ഇലയെടുത്ത് മുഖംമറയ്ക്കായ്രുന്നു.!

“”…ഡാ മോനേ… ഒന്നെഴുന്നേറ്റ് അപ്രത്തിരുന്നേടാ..!!”””_
കുനിഞ്ഞിരുന്നയെന്നെ തുറിച്ചുനോക്കി എന്റിടതുവശത്തിരുന്ന ചെക്കനോടവൾപറഞ്ഞു…