എന്റെ ഡോക്ടറൂട്ടി 07 [അർജ്ജുൻ ദേവ്] 7294

പിന്നൊരു കൂട്ടച്ചിരിയായ്രുന്നവിടെ… ആക്കൂട്ടത്തിൽ ഞാനും പങ്കുചേർന്നു…

“”…അവനതൊക്കെപ്പറയും… മോളതൊന്നും കാര്യാക്കണ്ട… നമ്മള് നമ്മുടെയിഷ്ടത്തിനല്ലേ ആഹാരം കഴിയ്ക്കുന്നേ, അല്ലാണ്ടാരേം കാണിയ്ക്കാനൊന്നുവല്ലല്ലോ… മോള്കഴിച്ചോ..!!”””_ ഒന്നുചമ്മിയ മീനാക്ഷിയെ സപ്പോർട്ടുചെയ്തുകൊണ്ട് ചെറിയമ്മ രംഗത്തെത്തീതും എല്ലാരുമതിനെസ്സു വെച്ചു…

എല്ലാരുടേംകൂടെക്കൂടി കളിയാക്കിച്ചിരിച്ചതിന് എന്നെയവൾ തുറിച്ചുനോക്കിയതും കൂടുതലൊന്നുംമിണ്ടാതെ ഞാനെഴുന്നേൽക്കുവായ്രുന്നു….

ഊണുകഴിഞ്ഞകത്തേയ്ക്കു പോയശേഷം കുറച്ചുനേരത്തേയ്ക്കു ഞാനവളെ കണ്ടില്ല…

ഞാനുമതേസമയം പുറത്തിരുന്ന് കൂട്ടുകാരോടൊക്കെ വർത്താനംപറഞ്ഞിരുന്നു…

വൈകുന്നേരം സ്റ്റേജ് അഴിച്ചുമാറ്റാനായി ആളെത്തിയപ്പോൾ ഞങ്ങളുമാ കൂട്ടത്തിൽകൂടി…

ഇടയ്ക്കു കീത്തുവന്ന് അവളുമാരെ തിരികെക്കൊണ്ടാക്കാനുള്ള പോസ്റ്റ്തന്നതുകൊണ്ട്, ജോലിചെയ്യുവാണെന്ന് കാണിച്ചുമുങ്ങാനായ്രുന്നെന്റെ ഉദ്ദേശം…

അതുകൊണ്ടുതന്നെ കള്ളപ്പണിയുടെ ഉസ്താദായ ഞാൻ, കസേരമാറ്റാനും പന്തലഴിയ്ക്കാനുമൊക്കെ മുന്നിത്തന്നെനിന്നു…

ഞങ്ങളങ്ങനെ കഥയൊക്കെപ്പറഞ്ഞ് പണിതുടരുമ്പോഴാണ് മീനാക്ഷിയങ്ങോട്ടു വന്നത്…

അവളെക്കണ്ടതും ശ്രീ ചൂളമടിച്ചെന്നെനോക്കി ആളുവരുന്നെന്ന് കണ്ണുകാണിച്ചു…

അവൻകാണിച്ച ഭാഗത്തേയ്ക്ക് തിരിഞ്ഞുനോക്കാനൊരുങ്ങവേ എന്റെ ഇടത്തേതോളിനു പിന്നിലായി ഒരടിവീണു…

“”…ഹീറോ ജോലിയിലായ്രുന്നോ..?? വന്നേ ഒരുകാര്യമ്പറയട്ടേ..!!”””_ അടിച്ചുവെച്ച കൈയവള് തോളിൽനിന്നുമെടുക്കാതെ തന്നെ പറഞ്ഞപ്പോൾ ഉള്ളിൽ ദേഷ്യംവന്നെങ്കിലും ഞാനെന്തായെന്നമട്ടിൽ പുരികമുയർത്തി…