എന്റെ ജീവിതം ഒരു കടംകഥ 5 [Balu] 471

എനിക്ക് എന്ത് പറയണം എന്ന്‌ മനസ്സിലായില്ല.

അപ്പോളാണ് ഞാൻ ഓർത്തത് എന്തിനാണ് മാളു കരയുന്നതു.

ഞാൻ : മോളെന്തിനാ കരയുന്നതു? അവർ എന്തേലും ആകട്ടെ….

മാളു : അത് ചേട്ടായി…. എന്നെയും……

ഞാൻ അവളെ പറയുന്നതിൽ നിന്നും വിലക്കി. അവളെ ഞാൻ കെട്ടി പിടിച്ചു.

ഞാൻ അവളെയും ആയി കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു. പതിയെ അങ്ങനെ തന്നെ അവിടെ കിടന്നു.

എന്തെല്ലാം സ്വപനം ആയിരുന്നു, കടി കയറിയ 4 ചരക്കുകളെ കളിക്കാം, കൂടെ എന്റെ പെങ്ങളും. ഇപ്പോൾ ഉത്തരത്തിൽ ഇരിക്കുന്നത് എടുക്കാനും പറ്റിയില്ല കക്ഷത്തിൽ ഇരുന്നത് പോകുകയും ചെയ്തു.

ഇന്ന്  നല്ല ഒരു ചെറിയ കളി ബിന്ദുചേച്ചിയുമായി നടന്നത് പോലും ഓർക്കാൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.

ഞങൾ അങ്ങനെ കുറച്ചുനേരം കിടന്നു. അപ്പോളേക്കും ചേച്ചിയുടെ മെസ്സേജ് വീണ്ടും വന്നു.

“”മോളെ അവൻ വരുമ്പോൾ നിങൾ ഫുഡ് മേടിച്ചു കഴിച്ചോ…. ഞങളെ നോക്കണ്ട, അവൻ എന്തോ മേടിച്ചോണ്ടാണ് വന്നത്”

ഈ പ്രാവശ്യവും ഞാൻ തന്നെയാണ് റീപ്ലേ കൊടുത്തത്.

“”ശരി ചേച്ചി”””

റീപ്ലേ ഒന്നും ഇല്ല, ഞാൻ മാളുവിനോട് ഈ കാര്യം പറഞ്ഞു.

മാളു : ചേട്ടായി എനിക്കൊന്നും വേണ്ട, ഇങ്ങനെ കിടന്നാൽ മതി. അല്ല ചേട്ടായിക്ക് എന്തേലും വേണമെങ്കിൽ മേടിക്കാം.

ഞാൻ : വേണ്ട മോളെ, ചേട്ടായി മോളെ ഇങ്ങനെ കെട്ടിപിടിച്ചു കിടന്നോളാം. പോരെ.

മാളു : മതി ചേട്ടായി എന്നെ വിടരുതേ….

അവൾ എന്നെ കുറച്ചുകൂടെ മുറുക്കെ കെട്ടിപിടിച്ചു. ഞാൻ തിരികെയും.

പക്ഷെ എന്റെ മനസ്സുമുഴുവനും വലിയ കാറ്റും കോളുമായിരുന്നു. താഴെ എന്താണാവോ നടക്കുന്നത്. മാളു ഇങ്ങനെ കിടക്കുന്നതുകൊണ്ട് പോയി നോക്കാനും പറ്റില്ല.

ഞാൻ നഷ്ട്ടപെട്ടു പോയ സൗഭാഗ്യത്തെ ഓർത്തു അങനെ കിടന്നു,

കുറച്ചു സമയത്തിന് ശേഷം മാളു ഉറങ്ങി, നിദ്ര ദേവി എന്നെ തിരിഞ്ഞു പോലും നോക്കുന്നില്ല.

ഞാൻ ഇത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ അങ്ങനെ മാളുവിനെയും കെട്ടിപിടിച്ചു കിടന്നു. അവൾ ഇടക്ക് എന്തൊക്കെയോ ഞരങ്ങുകയും മൂളുകയും ഒക്കെ ചെയ്യുന്നുണ്ട്. എനിക്ക് അതെന്താണെന്നു മനസ്സിലായില്ല. എന്റെ മനസ്സുമുഴുവനും താഴെ നടക്കുന്ന കളിയുടെയും ആ ചേട്ടന്റെ ഭാഗ്യത്തിന്റെയും ചിന്ത മാത്രമായിരുന്നു.