എന്റെ ജീവിതം ഒരു കടംകഥ 5 [Balu] 471

ബിന്ദുചേച്ചി ; എന്ത് പറയാനാ മോനെ, ആ നാശം പിടിച്ച പശു എന്നെവലിച്ചു താഴെ ഇട്ടു.

ഞാൻ : എന്നിട്ടു എന്തേലും പറ്റിയോ?

ബിന്ദുചേച്ചി : അറിയില്ല, നല്ല പുറം വേദന ഉണ്ട്. അതിനാ ഞാൻ മോനെ വിളിച്ചത്. കടയിൽ നിന്നും ചേച്ചിക്ക് വേദനയുടെ എന്തെങ്കിലും ഗുളിക മേടിച്ചു തരാമോ?

ഞാൻ : അതിനെന്താ? എന്ത് മരുന്നു ആണ് വേണ്ടത് ?

ബിന്ദുചേച്ചി : അത് അറിയില്ല, സാധാരണ കുഴമ്പാണ്  ഇടാറ്.

ഞാൻ : എന്നാൽ അത് മേടിക്കാം.

ബിന്ദുചേച്ചി : അത് ഇരുപ്പുണ്ട്.

ഞാൻ : പിന്നെന്താ….

ബിന്ദുചേച്ചി : അതല്ല മോനെ, പുറമല്ലേ ഞാൻ എങ്ങനാ………. നിന്റെ അമ്മയാണ് ഇങ്ങനെ ഉള്ളപ്പോൾ സഹായിക്കുന്നത്. പക്ഷെ…..

ഞാൻ : എന്നാൽ ഞാൻ മാളുവിനെ വിളിക്കാം.

ബിന്ദുചേച്ചി : അവള് കുഞ്ഞല്ലേ, മോൻ ചേച്ചിക്ക് ഗുളിക മേടിച്ചു തന്നാൽ മതി.

ഞാൻ : എന്നാൽ ശരി ഞാൻ മേടിച്ചോണ്ടുവരാം.

ഞാൻ അതും പറഞ്ഞു കടയിൽ പോയി വേദന ഗുളിക മേടിച്ചോണ്ടു വന്നു. ചേച്ചിക്കു എഴുന്നേൽക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ട്. ഞാൻ പതിയെ പിടിച്ചു എഴുന്നേൽപ്പിച്ചു ചേച്ചിക്ക് ഗുളിക കൊടുത്തു.

ഞാൻ : അല്ല ചേച്ചി മോളെന്തിയെ? ഇന്നും അപ്പുറത്താണോ?

ബിന്ദുചേച്ചി : അപ്പുറത്തെ ചാക്കോച്ചൻ ചേട്ടന്റെ മോള് അവൾക്കു കുറച്ചു പഠിപ്പിച്ചു കൊടുക്കും, അതുകൊണ്ടാ അവൾ എപ്പോളും അവിടെ.

ഞാൻ : ചേച്ചി വേദന എങ്ങനെ ഉണ്ട്?

ബിന്ദുചേച്ചി :  നല്ല വേദനയാ മോനേ, അറിയില്ല എന്താ ചെയ്യുക എന്ന്‌.

ഞാൻ : അത് ചേച്ചി ഞാൻ….. ഞാൻ .. വേണമെങ്കിൽ…. തിരുമാം….

ബിന്ദുചേച്ചി : അത് മോനേ, നിനക്ക് അറിയാമോ? തിരുമ്മിയാൽ നല്ലതരുന്നു.

ഞാൻ : കഴിഞ്ഞ ദിവസം സോനച്ചേച്ചിയുടെ കാല് ഞാൻ ആണ് തിരുമ്മിയത്, പിറ്റേന്ന് കുറഞ്ഞു.

ബിന്ദുചേച്ചി : ഓ നിന്റെ അമ്മയുടെ മകനല്ലേ, നിന്റെ കൈക്കും കാണും. അവളുടെ ചെറിയ കഴിവൊക്കെ.

ഞാൻ : എന്നാൽ ചേച്ചി കുഴമ്പു എവിടെയാ?

ബിന്ദുചേച്ചി : അപ്പുറത്തെ അലമാരയുടെ ഉള്ളിൽ ഉണ്ട്,