ഞാൻ ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യങ്ങൾ എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
സൂചി വീണാൽ കേൾക്കുന്ന നിശബ്ദത എന്റെ കാതുകളിൽ സംജാതമായി, നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ വാതിലിന്റെ മറവുകളെ വകഞ്ഞു മാറ്റി ഒരു കയ്യ് എന്റെ അടുത്തേക്ക് പ്രത്യക്ഷപെട്ടു ,
മൈലാഞ്ചിയിട്ട വെണ്ണക്കൽ തോൽക്കും മൊഞ്ചുള്ള ആ കൈകളിൽ ഒരു പാത്രം നിറയെ മുറിച്ചു വെച്ച പഴങ്ങൾ , അതിലെ പഴങ്ങളുടെ ഭംഗി ആ തേജസുറ്റ കൈകളാൽ കണ്ണുകളെ മായിച്ചു കളഞ്ഞിരിക്കുന്നു,
കയ്യിലെ മൈലാഞ്ചി അവസാനിക്കുന്നിടത്തു സ്വർണവളകൾ നാണിച്ചു കിടക്കുന്നു ,
നിശബ്ദതയെ ബന്ധിച്ചു കൊണ്ട് ആ നാദസ്വരം പതിയെ മൊഴിഞ്ഞു, ” ഇതാ എടുത്തോളൂ”. സുപരിചിതമല്ലാത്ത സംസാര ശൈലിയാണെങ്കിലും ആ ശബ്ദത്തിന്റെ മനോഹാരിത എന്നിൽ മഞ്ഞു കണങ്ങൾ കോരിയിടും വിധമായിരുന്നു,
നിശ്ചലമായി പോയ നിമിഷങ്ങൾ വീണ്ടെടുത്ത് ഞാൻ വിറയ്ക്കുന്ന കൈകളോടെ കയ്യിൽ നിന്നും വാങ്ങി തീന്മേശയിലേക്ക് വെച്ചു, ഉപചാരപൂർവം നന്ദി അറിയിക്കാൻ ഞാൻ ആ മുഖത്തേക്കൊന്നു നോക്കി!
വെള്ളാരം കണ്ണുള്ള വെണ്ണ തോൽക്കും റാണി , അണിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ചുരിദാർ ശരീരത്തിനോട് ചേർന്ന് കിടക്കുന്നു ആകാര വടിവിന്റെ അവസാന വാക്ക് ഇവളാണെന്നു തോന്നി പോയി ,
ഞാൻ നിശ്ചലമായി പോയ നിമിഷം , ഇത് കണ്ടിട്ടാണോ എന്തോ നാണം കലർന്ന ഒരു ചിരി മാത്രമായിരുന്നു !
അവൾ തിരികെ നടന്നു ഗൾഫിലെ ഫാറ്റ് ഫുഡ് ആവണം നിതംബം തുളുമ്പുന്നുണ്ടായിരുന്നു , കുറച്ചു സമയമെടുത്തു എനിക്ക് സ്വപ്ന ലോകത്തിൽ നിന്നും തിരിച്ചെത്താൻ ,
ഇപ്പോഴാണ് കണ്ണുകൾ പാത്രത്തിലേക്ക് ചെന്നെത്തിയത് വെത്യസ്തമായ പഴങ്ങൾ , ഒരുപക്ഷെ മനസ്സറിഞ്ഞു കഴിക്കുന്നത് കൊണ്ടാവാം പഴങ്ങൾക്കൊക്കെ നല്ല രുചി,
പേജ് കൂട്ടി അടുത്ത പാർട്ട്‌ വരാൻ അക്ഷമനായി ഞാനും കാത്തിരുന്നു..
Broo mulapal kudikunathum pashuvine pole karakunathum oke vishathamayi eyuthumo