എന്റെ കഴപ്പി പെങ്ങളുട്ടി 2 [രായമാണിക്യം] 127

‘പറയാന്‍ ഉള്ളത് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു….. ബോള്‍ ഇപ്പൊ കുട്ടിടെ കോര്‍ട്ടിലാ…. ‘

അന്ത്യ ശാസനം പോലെ സേതു സാര്‍ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി…

‘ശരി…. ഇനി ഞാന്‍ ആയിട്ട് കുട്ടിയുടെ ഭാവി കളഞ്ഞെന്ന് വേണ്ട…. ഞാന്‍ ഇത് പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ കൈയില്‍ ഏല്പിക്കാം…… കാന്തിമതീ മാഡം തീര്‍പ്പ് കല്‍പിക്കട്ടെ….. ‘

സേതു സാര്‍ പൂഴിക്കടകന്‍ പ്രയോഗിച്ചു…..

പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ മാഡത്തിന്റെ കാര്യം കേട്ട് ഉഷ പൊട്ടി കരഞ്ഞു…

കാന്തിമതീ മാഡത്തിന്റെ കൈയില്‍ എത്തിയാല്‍ പുറത്താകും എന്ന് മാത്രമല്ല…. ലോകം മുഴുവന്‍ അറിയാനും…. അത് മതി…

‘സാര്‍…. എന്ത് വേണേലും ചെയ്യാം….. സാര്‍…. ‘

ഉഷ…. അയഞ്ഞു….

‘വേണ്ട…. കുട്ടി….. വേണ്ട…. അത് ശരിയാവില്ല..കുട്ടി… പൊയ്‌ക്കോ..’

സേതു സാര്‍ ബലം പിടിച്ചു….

‘പ്ലീസ്…. എന്നെ കൈ വിടരുത്…. എന്തും….. ചെയ്യാം… സാര്‍….. ‘

സേതു സാറിന്റെ കരം ഗ്രഹിച്ചു കൊണ്ട്… പൊട്ടി കരഞ്ഞു, ഉഷ പറഞ്ഞു…

പ്രത്യാശ നശിച്ചു, ബ്രീഫില്‍ ചടഞ്ഞു കൂടിയ സാറിന്റെ ജവാന്‍ പിടഞ്ഞെണീറ്റു…

‘എന്തും….? ‘

‘ഹമ്…. ‘

ഉഷ തല കുലുക്കി…

‘പൂര്‍ണ തൃപ്തി ആണെങ്കില്‍…… മാത്രം മതി…. ‘

വീണ്ടും ഉഷ തല കുലുക്കി…

‘എങ്കില്‍….. മുഖം തുടയ്ക്ക് ‘

പരന്നൊട്ടിയ വയറും…. പൊക്കിളും… ചോനന്‍ ഉറുമ്പും കാണാന്‍ ഉള്ള കൊതി കൊണ്ടാണ് സാര്‍ മുഖം തുടയ്ക്കാന്‍ പറഞ്ഞത്…

അത് നടന്നു !

‘ഒരു രാവും പകലും….. കുട്ടി…. എന്റേത് ആവണം…

ഫ്രഷ് ആയി വേണം…. ‘

അവസാനം പറഞ്ഞത് മനസില്‍ ആവാത്ത പോലെ…. ഉഷ സാറിനെ നോക്കി…

‘പീരിയഡ് കഴിഞ്ഞു, ആദ്യ നാള്‍…. ‘സേഫ് പീരിയഡ്.. !’

സാര്‍ അത്രയ്ക്ക് പച്ചയ്ക്ക് പറയുമെന്ന് ഉഷ വിചാരിച്ചില്ല…

‘കുട്ടി…. പൊയ്‌ക്കോളൂ… എന്നെ വിളിച്ചാല്‍ മതി…. ‘

സാര്‍ പറഞ്ഞു…

‘സാര്‍….. പറഞ്ഞാ മതി… !’

ഉഷ ചിണുങ്ങി….

1 Comment

Add a Comment
  1. സൂപ്പർ. വൈകാതെ തുടരുക.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *