എന്റെ മാത്രം 2 [ ne-na ] 1197

വിഷമം നിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ അവൾ പറഞ്ഞു.
“ഉണ്ടെടാ.. നാളെയും കൂടി നല്ല ബ്ലീഡിങ് ഉണ്ടാകും, അതുവരെയും വിട്ടു വിട്ടു വേദന ഉണ്ടാകും.”
അവൻ ഒന്ന് മൂളി.
“നീ ഇപ്പോൾ എന്റെ അടുത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് തോന്നി പോകുന്നു.”
“അതെന്താടി നീ അങ്ങനെ പറഞ്ഞെ?”
“നീ ഇന്ന് കൂടെ ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോഴൊക്കെ എനിക്ക് വല്ലാത്ത ആശ്വാസം ആയിരുന്നു.. പിന്നെ…”
അവൾ വാക്കുകൾ പൂർത്തിയാക്കാതെ നിർത്തി.
“പിന്നെ?..”
“നിന്റെ കൈ എന്റെ വയറിൽ വച്ചിരുന്നപ്പോൾ വേദന ഒരുപാട് കുറവുണ്ടായിരുന്നു. പെയിൻ കില്ലർ കഴിച്ച പോലെ ഒരു ഫീലിംഗ് ആയിരുന്നു.”
“ഇപ്പോഴും അങ്ങനെ ഒരു ഫീലിംഗ് വേണമെന്ന് നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ?”
അവൾ ഉണ്ടെന്ന അർഥത്തിൽ മൂളി.
“നിൻറെ വയർ ഒന്ന് കാണിച്ചേ ..”
പല്ലവിയുടെ മുഖത്ത് ഒരു ചോദ്യ ഭാവം വിടർന്നു. എങ്കിലും അവൾ ഒന്നും ചോദിക്കാതെ മൊബൈൽ താഴേക്ക് നീക്കി വയർ ഭാഗം അവനെ കാണിച്ചു. വെള്ള ഷർട്ടിനാൽ മൂടി കിടക്കുന്ന വയർ ഭാഗം. ഇപ്പോൾ അവളുടെ മുഖം അവന് കാണാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.
“ഷർട്ട് മുകളിലേക്ക് നീക്കി വയർ കാണിക്ക്.”
“നവീ..”
അവളുടെ ആ വിളിയിൽ ഒരു വിറയൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.
“എന്താ?”
അവന്റെ ആ ചോദ്യത്തിന് അവൾ ഉത്തരം ഒന്നും നൽകിയില്ല.
“പല്ലവി…”
അവൾ മൂളി.
“ഷർട്ട് മുകളിലേക്ക് നീക്കിക്കൂടെ?”
അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഷർട്ട് സാവധാനം മുകളിലേക്ക് വലിച്ച് നീക്കി. മുലകൾക്ക് താഴെയായി അവൾ ഷർട്ട് ചുരുട്ടി വച്ചു. അവളുടെ വെളുത്ത വയർ അവന് മുന്നിൽ അനാവൃതമായി. ഒട്ടും ചാടിയിട്ടില്ല ചെറു കുഴിപോലുള്ള പോക്കിളൊടു കൂടിയ വയർ. പൊക്കിളിനു താഴെ നിന്നും ചെറു രോമരാജികൾ ഒരു വരപോലെ അവൾ ധരിച്ചിരിക്കുന്ന ഷോർട്ട്സിനു ഉള്ളിലേക്ക് പോകുന്നു.
അവളുടെ മുഖ ഭാവം ഇപ്പോൾ എന്താണെന്ന് അവന് കാണാൻ കഴിയുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല.
ഷർട്ട് മുകളിലേക്ക് നീക്കുമ്പോൾ ആദ്യമായി തന്റെ വയർ ഒരു ആണിന് മുന്നിൽ കാണിക്കുന്നതിന്റെ ജാള്യത അവൾക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും നിമിഷ നേരം കൊണ്ട് തന്നെ ആ ജാള്യത അവളിൽ നിന്നും ഓടി ഒളിച്ചിരുന്നു.
“നിന്റെ കൈ എടുത്ത് വയറിൽ വച്ചേ..”
നവീൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് പല്ലവി അവളുടെ ഇടത് കൈ എടുത്ത് വയറിൽ വച്ചു.
“അതിപ്പോൾ എന്റെ കൈ ആണ്. നിനക്ക് വേദന കൂടുതലുള്ളിടത്ത് ആ കൈ വയ്ക്ക്.”
അവൾ സാവധാനം കൈ നീക്കി പൊക്കിളിനു താഴെയായി കൈ വച്ചു.
“ചെറിയ ചൂട് കിട്ടുന്നുണ്ടോ അവിടെ ഇപ്പോൾ?”
“ഉണ്ടെടാ..”
“വേദന കുറവുണ്ടോ?”