എന്റെ മാവും പൂക്കുമ്പോൾ 16 [R K] 660

ഞാൻ : ആ ഇടക്ക്

മയൂഷ : ഹമ്…നീ ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നുണ്ടോ?

ഞാൻ : ഇല്ല..

ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

മയൂഷ : ഞാൻ വാരിത്തരാടാ…

പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്

ഞാൻ : കൊച്ചുള്ളത് കൊണ്ട് ഞാൻ ഒന്നും പറയുന്നില്ല

മയൂഷ : വേണ്ടെങ്കിൽ വേണ്ട

ഞാൻ : മം..

ആ സമയം വാതിൽ തുറന്ന് റൂമിലേക്ക് കേറി വന്ന

അമ്മിണി : കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞില്ലേ ഇത് വരെ?

മയൂഷ : ആ കഴിഞ്ഞു, അമ്മ ആ മരുന്ന് എടുത്ത് കൊച്ചിന് കൊടുക്ക്, ഞാൻ കൈ കഴുകിയേച്ചും വരാം

എന്ന് പറഞ്ഞ് മയൂ പ്ലേറ്റും കൊണ്ട് വാഷ്ബേസിനടുത്തേക്ക് പോയി, മരുന്ന് കൊച്ചിന് കൊടുത്തു കഴിഞ്ഞ്

അമ്മിണി : മോന്റെ വീട് എവിടെയാ?

ഞാൻ : ഇവിടുന്ന് കുറച്ചു പോണം ആന്റി ഒരു അരമണിക്കൂർ യാത്ര

അമ്മിണി : ആ… ബസ്സിനാണോ വന്നേ?

ഞാൻ : ഏയ്‌ ഇല്ല ബൈക്ക് ഉണ്ട്

അമ്മിണി : ആ അതു നന്നായി ഇവിടെന്ന് ബസ്സ് കിട്ടാൻ ഭയങ്കര പാടാണ്

ഞാൻ : അതേലേ…

കൈ കഴുകി വന്ന

മയൂഷ : ഇവിടെ ടൈമിംഗിനാണ് ബസ്സുള്ളത് അർജുൻ അതാണ്, അല്ല അമ്മച്ചിക്ക് എങ്ങനുണ്ടമ്മേ?

അമ്മിണി : ഓ അത് പതിവുപോലെ പ്രെഷർ കുറഞ്ഞത്, രണ്ടു ദിവസം കിടക്കാൻ പറഞ്ഞട്ടുണ്ട്

മയൂഷ : എനിക്ക് തോന്നി

അമ്മിണി : അല്ല മോള്‌ വീട്ടിൽ പോവുന്നുണ്ടോ?

മയൂഷ : എന്താമ്മേ?

അമ്മിണി : പ്രവീൺ വിളിച്ചില്ലേ?

മയൂഷ : ഇല്ല, എന്തേയ്?

അമ്മിണി : ഞാൻ ഇറങ്ങുമ്പോ രണ്ടും കൂടി തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട്

മയൂഷ : ഹമ്.. ആരാ രാജൻ ചേട്ടനാണോ കൂടെ?

( ഹോസ്പിറ്റലിൽ കിടക്കുന്ന അമ്മച്ചിയുടെ ഇളയ മകൻ രാജൻ )

അമ്മിണി : ആ.. അല്ലാതാര്, അമ്മ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കിടക്കുമ്പോഴാ അവന്റെ ഒടുക്കത്തെ കുടി

ചെറിയ ദേഷ്യത്തിൽ

മയൂഷ : അങ്ങേരെ മാത്രം പറഞ്ഞിട്ടെന്താ കാര്യം, ഇവിടെ കൊച്ചിനെ അഡ്മിറ്റ്‌ ചെയ്തിട്ട് എത്ര ദിവസമായി ഒന്ന് വന്നു കാണാൻ തോന്നിയോ?