എന്റെ മാവും പൂക്കുമ്പോൾ 2 [R K] 787

ഞാൻ : പിന്നെ എത്ര പറയും?

ജാൻസി : ഒരു പതിനാറു

ഞാൻ : ഓ പിന്നെ എനിക്ക് ദേ മീശയും താടിയുമൊക്ക വരുന്നുണ്ടല്ലോ

 

ജാൻസിചേച്ചി ഒന്ന് ചിരിച്ചു

 

ഞാൻ : ചേച്ചിക്കെത്ര വയസ്സായി?

ജാൻസി : പെണ്ണുങ്ങളോടാണോടാ വയസ്സ് ചോദിക്കുന്നെ

ഞാൻ : അതിനെന്താ?

ജാൻസി : ഇവന്റെ ഒരു കാര്യം. നീ പറ എത്ര കാണും?

ഞാൻ : അതെനിക്കെങ്ങനെ അറിയാം

ജാൻസി : എന്നാലും ഒരു ഊഹം പറ

ഞാൻ : മം ഒരു ഒരു ഇരുപത്തഞ്ചു

ജാൻസി : ഡാ ഡാ ആക്കല്ലേ. ഹ്മ് നിന്നെക്കാളും രണ്ട് വയസ്സ് കൂടുതൽ.അവന്റെ ഒരു ഇരുപത്തഞ്ച് ഹ്മ്

ഞാൻ : അപ്പോ ഇരുപത്

 

എന്നും പറഞ്ഞ് ഞാൻ ചിരിച്ചു

 

ചേച്ചി വണ്ടിടെ സ്പീഡ് കൂട്ടി. എന്റെ കോളേജിന്റെ മുന്നിൽ എത്തി. ഞാൻ ഇറങ്ങി നടക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോ.

 

ജാൻസി : ഡാ

ഞാൻ : എന്താ ചേച്ചി

ജാൻസി : നീ ഇങ്ങ് വന്നേ

 

ഞാൻ വണ്ടിടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു

 

ജാൻസി : എന്നെ കണ്ടാൽ അത്രേം വയസ്സ് പറയോ

ഞാൻ : ഒന്ന് പോ ചേച്ചി ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ.

ജാൻസി : ആ അതല്ലേലും എനിക്കറിയാം എന്നെ കണ്ടാൽ അത്രേം പറയില്ലാന്നു

 

ചേച്ചി ചെറിയൊരു സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു

 

ഞാൻ : പിന്നെ പിന്നെ ആ മുഖം കണ്ടാൽ അറിയാം.

ജാൻസി : എന്തറിയാന്ന്?

ഞാൻ : മുഖം ദേ കാറ്റ് പോയ ബലൂൺ പോലെയായി.

ജാൻസി : പോടാ പട്ടി..

 

എന്നും പറഞ്ഞ് വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട്‌ ചെയ്തുപോയി. വഴക്കിട്ടു പോയതാവോ ആ പോട്ടെന്ന് ഞാനും കരുതി. കോളേജ് വരെയുള്ള ആ യാത്രയിൽ ജാൻസിചേച്ചിയോടുള്ള അകൽച്ച അൽപ്പം കുറഞ്ഞത് പോലെ തോന്നി.

ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ ഷോപ്പിൽ എത്തി അകത്തേക്ക് കേറുന്നേരം റിയാസ് ഇക്ക (മാനേജർ )