എന്റെ പാറുച്ചേച്ചിയും കൂട്ടുകാരി ഫസിത്തയും [Kamagni] 659

എന്റെ പാറുച്ചേച്ചിയും കൂട്ടുകാരി ഫസിത്തയും

Ente Paruchechiyum Koottukaari Fasithayum | Author : Kamagni

എന്റെ ആദ്യത്തെ കഥയാണ്. തെറ്റുകുറ്റങ്ങൾ സദയം ക്ഷമിക്കുകയും വേണ്ട നിർദേശങ്ങൾ നൽകുകയും ചെയ്യുമെന്ന പ്രധീക്ഷയിൽ ഞാൻ ആരംഭിക്കട്ടെ..!

————–

“ചേച്ചീ നീ എന്താ കാണിക്കുന്നത്, കതക് തുറക്ക്!”

ഞാൻ ശക്തിയിൽ വാതിൽ കൊട്ടാൻ തുടങ്ങി. ജനൽ പാളിയിലൂടെ കണ്ട കാഴ്ച ഞെട്ടിക്കുന്നതായിരുന്നു. അതും ഉള്ളിലെ കർട്ടൻ ഒന്ന് ഇളക്കിയത് കൊണ്ട് മാത്രം കാണാൻ പറ്റി. ഇനി വൈകിയിരുന്നെങ്കിലോ? ഞാൻ വാതിൽ മട്ട് നിർത്തിയില്ല ഒരു 2 മിനുട്ട് കഴിഞ്ഞ വാതിലിന്റെ കൊളുത്തി വിടുവിക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ഞാൻ വാതിൽ തള്ളിത്തുറന്ന് ആകാത്ത കടന്നു. അവൾ നിലത്തിരുന്ന് കരയുന്നു. നേരത്ത കണ്ട അതെ നീല ടോപ്പും ക്രീം കളർ ലെഗ്ഗിൻസും തന്നെ വേഷം. രണ്ട കാൽ മുട്ടും പൊക്കി കൈ മുട്ട് അതിൽ കേറ്റിയുള്ള ആ ഇരിപ്പ് കണ്ടിട്ട് എന്റെ മനസ്സിലൂടെ എന്തൊക്കെയോ ഓടി.

“നിനക്കെന്താ ഭ്രാന്താണോ? എന്ത് പണിയാ നീ ഈ കാണിക്കുന്നത്, അതിനുമാത്രം എന്തുണ്ടായി, അല്ല! ഇനി നീ ആത്മഹത്യ ചെയ്താൽ തന്നെ ബാക്കിയുള്ളവരുടെ അവസ്ഥ എന്താകും?”

ഫാനിൽ കെട്ടിയിരിക്കിന്ന അവളുടെ ഷാളിലേക്കും അവളുടെ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പിയ കണ്ണിലേക്കും മാറി മാറി നോക്കി ഞാൻ ചോദിച്ചു. അവളിൽ നിന്ന് ഒരു പ്രതികരണവും വന്നില്ല. ഞാൻ അടുത്ത പോയി ഇരുന്നു.ഒരാളെ, അതും ആത്മഹത്യാ ചെയ്യാൻ നിൽക്കുന്നവളെ എന്ത് പറഞ്ഞ ആശ്വസിപ്പിക്കണമെന്ന് 20 തികയാത്ത എനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു. ഇങ്ങനെ ഒരു രംഗം സിനിമയിലല്ലാതെ നേരിട്ട് കാണുന്നതും ആദ്യമായിട്ടാണ്.

“ഞാൻ ഫോൺ എടുത്ത് വരാം, അമ്മായിയെ ഒന്ന് വിളിക്കട്ടെ”

അതും പറഞ്ഞ എണീറ്റ എന്റെ കൈക് അവൾ പിടിച്ചു അവളുടെ അടുത്തിരുത്തി.

“മോന് ഈ ചേച്ചിയോട് വെറുപ്പ് തോന്നുന്നുണ്ടോ?”

“എന്തിനു?”

“നേരത്തെ കണ്ടില്ലേ അതിനു, ചേച്ചിയൊരു ചീത്ത കുട്ടിയാണെന്ന് നീ  കരുതുന്നുണ്ടോ?”

കയ്യിലെ പിടുത്തം വിടാതെ അവൾ ചോദിച്ചു.

“എന്റെ പൊന്നു ചേച്ചീ, അതിനാണോ ഈ സാഹസം ഒക്കെ കാണിച്ചത്? ഞാൻ വിചാരിച്ചു വല്ല പ്രേമ നൈരാശ്യമോ മറ്റോ ആണെന്ന്”

“അപ്പൊ നിനക്ക് അതിൽ ഒരു പ്രോബ്ലെവും ഇല്ല?”

“ഇല്ല!”

“നീ ആരോടേലുംപറയുമോ?”

“ഞാൻ എന്ത് പറയാൻ, എങ്ങനെ പറയാൻ?”