എന്റെ സ്വന്തം അർജുൻ [പൂജ] 179

വൈകുനേരം ഞാൻ അടുക്കളയിൽ ജോലി ചെയുന്നതിനിടയിൽ അവൻ വാതിൽ തുറക്കാൻ ശ്രെമിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു ഇത്തവണ ഞാൻ ഷോക്ക് ഒന്നും അടുപ്പിച്ചില്ല, ഞാൻ അവനെ എന്റെ കൈയിൽ ഇരുന്ന കമ്പു കൊണ്ട് തലങ്ങും വിലങ്ങും തല്ലി ൻ. അവൻ വേദനിച്ചു അട്ട ചുരുണ്ടു കൂടണ പോലെ വീണു പോയി.

ഞാൻ :എടാ നിനക്ക് ഇവിടുന്ന് രെക്ഷ പെടാൻ വല്ല മാർഗവും ഉണ്ടെങ്കിൽ അതങ്ങു ഉപേക്ഷിച്ചെക്, ഞാൻ ചാകണ വരെ നീ എന്റെ ഓപ്പ തന്നെ ഉണ്ടാവും.

അവൻ അവിടെ കിടന്നു  കരയാൻ  തുടങ്ങി.

രാത്രി എല്ലാ പണിയും കഴിഞ്ഞു ഞാൻ ബെഡ് റൂമിൽ വരുമ്പോൾ കാണുന്നത് അവൻ അവിടെ കിടന്നുറങ്ങുന്നതാണ്.

ഞാൻ : ആഹ്ഹ് കള്ളൻ കിടന്നു ഉറങ്ങിയോ…

ഞാൻ അവനെ തട്ടി ഉണർത്തിയിട്ടു പറഞ്ഞു എന്താടാ ചെക്കാ നീ നേരത്തെ ഉറങ്ങിയേ…. രാത്രി നിനക്ക് എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യണ്ടേ…

അവൻ എന്നെ തുറുപ്പിച്ചു നോക്കി… ഞാൻ : എന്താ ഏട്ടാ.. ഇങ്ങനെ  നോക്കുന്നത്. ഏട്ടൻ ഒന്ന് എണീറ്റെ നമുക്കു ഒരു പാട് ജോലി ഉള്ളതല്ലേ.

അവൻ എണീറ്റിരുന്നു എന്നെ നോക്കി ഞാൻ എന്റെ ഒരു കാല് കട്ടിലിൽ പൊക്കി വെച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു ഏട്ടാ ഒന്ന് പണ്ടത്തെ പോലെ ഏട്ടന്റെ സ്വന്തം പൂജയുടെ പൂവ് നക്കി തരാവോ, ആ പണ്ടത്തെ പ്രയോഗം.

ഏട്ടൻ എന്നെ തല്ലാനായി കൈ ഓങ്ങി. ഞാൻ അല്പം പുറകോട്ടു മാറി എന്നിട്ടു ആ റിമോട്ട് എടുത്തു ഒന്ന് ഞെക്കി, അവൻ വീണ്ടും പിടഞ്ഞു  അവിടെ വീണു. ഞാൻ കട്ടിലിൽ കേറി ഇരുന്നു കാല് അകത്തിയിട്ട് പറഞ്ഞു ഏട്ടാ ദേ പൂജമോള് കാല് അകത്തി നക്കി താ. അർജുൻ കരഞ്ഞു നിസ്സഹായതയോടെ എന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് മെല്ലെ നക്കാനായി കുനിഞ്ഞു എന്നിട്ടു പതുക്കെ നക്കാൻ തുടങ്ങി. പിനീടുള്ള ഞങ്ങടെ ജീവിതം അങ്ങനെ ആയിരുന്നു. ആ പഴയ ലൈഫ് ഞാൻ മറന്നു പോയി പക്ഷേ ഈ പുതിയ ജീവിതവും ഞാൻ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു തുടങ്ങി ഇരുന്നു.ഇപ്പോൾ എന്റെ ആ  പുതിയ ലൈഫ് തുടങ്ങിയിട്ട് 6 മാസത്തോളം ആയി. എല്ലാ ദിവസവും ഏട്ടനെ കൊണ്ട് ഞാൻ നകിപ്പിക്കും. അന്നത്തേതിൽ പിന്നെ ഏട്ടനെ ഞാൻ ജോലിക്കു വീട്ടില്ല, പക്ഷേ ഞങ്ങൾക്കും ജീവിക്കണ്ടേ അത് കൊണ്ട് ഏട്ടനെ വീട്ടിൽ പൂട്ടി ഇട്ടിട്ടു ഞാൻ ബാങ്കിൽ പോകും. രാത്രി ഞങ്ങൾ ഒരേ ബെഡിൽ കിടക്കാൻ തുടങ്ങി, പക്ഷേ അവന്റെ കൈ രണ്ടും പൂട്ടി ഇടും എന്നിട്ടെ ഞാൻ കിടക്കാറുള്ളു. ഇപ്പോഴും തക്കം കിട്ടിയാൽ അവൻ പുറത്തു ചാടാൻ റെഡിയാണ്. പക്ഷേ അവനെ വിടാൻ എന്നെ കൊണ്ട് ആവില്ലല്ലോ. എന്നും ബാങ്കിൽ  പോയാൽ വരുന്ന വരെ അവനെ ഞാൻ  ഇവിടെ വിട്ടിട്ടു പോകാറുള്ളത് എന്നെ സംബന്തിച്ചടുത്തോളം ഹൃദയം ഭേദകമാണ്. ഇപ്പോഴും അവനു എന്നോട് ദേഷ്യം തന്നെയാണ് പക്ഷേ എത്ര നാൾ ഇതിങ്ങനെ തുടരും എന്ന് എനിക്കറിയില്ല.