എന്റെ സ്വന്തം ഉമ്മച്ചി 4 [Binoy T] 208

“എന്താവല്ലയിക നമുക്ക് ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകാം ”

“അതൊന്നും വേണ്ട.”

“എന്ന ഞാൻ ഡോക്ടർ റോഷനെ വിളിക്കട്ടെ. അന്ന് നമ്മൾ നടക്കാൻ പോയപ്പോൾ കണ്ട ആ ഡോക്ടർ ?” ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു ഡയല് ചെയ്തു.

“എടാ പൊട്ടാ. ഇത് എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങൾകും മാസത്തിൽ ഒരു തവണ വരുന്ന വല്ലയികയാണെടാ. ഇവൻ എന്നെ നാണം കെടുത്തു.” അൽപ്പം ചമ്മലോടെ ഉമ്മ പറഞ്ഞു.

അത് പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോളേക്കും മറുതലക്കൽ നിന്നും ഹലോ വിളി കേട്ടു ഡോക്ടറുടെ.

“ഒന്നും ഇല്ലാ ഡോക്ടർ അറിയാതെ കാൾ പോയതാ” ഞാൻ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു കാൾ കട്ട് ചെയ്തു.

എനിക്ക് മുഖത്തു ലേശം ചമ്മൽ ആയിരുന്ന ഉമ്മയെ നോക്കാൻ. ചമ്മൻ എന്തിരിക്കുന്നു. ഇതൊക്കെ പെണ്ണുങ്ങൾ ഉള്ള എല്ലാ വീട്ടിലും ഉള്ള സംഗതികൾ അല്ലെ.

കുഞ്ഞിലേ ഞാൻ ഇപ്പോളും ഓർക്കുന്നു, ഒരു തുണ്ടു പേപ്പറിൽ ‘carefree’ എന്ന് എഴുതി ഉമ്മ തന്നു വീടും അടുത്ത മെഡിക്കൽ ഷോപ്പിൽ കൊണ്ട് കൊടുക്കാൻ. കൂടെ കാശും തന്നു വിടും. അവിടെത്തെ ചേച്ചി എനിക്ക് അത് ഒരു പേപ്പർ വൃത്തിയായി പൊതിഞ്ഞു തരും. ആരും കാണാതെ കൊണ്ട് പോകാൻ. ഇപ്പോൾ ഇവിടെ ഷെറീനക്ക് മേടിക്കുമ്പോൾ പൊതിയാലും ഇല്ല കവറും ഇല്ല. കയ്യിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് വന്നിട്ടുണ്ട്. അവൾ ചിലപ്പോൾ ചോദിക്കും ഒരു കവർ മേടിച്ചൂടേ എന്ന്.

ഞാൻ പറയും എന്തിനു. പ്ലാസ്റ്റിക് ഉപയോഗം പരമാവധി കുറക്കാൻ കവറില്ലാതെ കൊണ്ടുവരുന്നതാണ് നല്ലതെന്നു..

“എന്നാലും ഒരു ചമ്മലും ഇല്ലാ അല്ലെ ഇക്കാക്ക് ഇതു പിടിച്ചു റോഡിലൂടെ വരൻ.” അവൾ ചോദിക്കും.

ഞാൻ ചോദിക്കും എന്തിനാ ചമ്മുന്നേ. എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങൾകും ഉള്ള കാര്യം തന്നെയല്ലേ ഇതു.