സൈനുന്റെ കൂടെ പാത്തുമ്മാന്റെ കാട്ടിലേക്ക് [Pareed Pandari]  440

മലപ്പുറത്ത് ഒരു വലിയ കുടുബത്തിലാണ് ഞാൻ ജനിച്ചത് അഹമ്മദാജിയുടെയും കദീജുമ്മയുടെയും 4 മക്കളിൽ ഇളയവനായ അബ്‌ദുൽഖദ്റിന്റെയും താഹിറായുടേം മകനായി ജനിച്ചു. എനിക്ക് 3 വയസ്സുള്ളപ്പോൾ ഉമ്മയും ഉപ്പയും മദിരാസിൽ ഒരു കാർ അപകടത്തിൽ മരണപെട്ടു. അതിന് ശേഷം എന്നെ നോക്കുന്നത് വെല്ലുമ്മയും വെല്ലുപ്പയും ഉപ്പാക്ക് 3 പെങ്ങന്മാരായിരുന്നു എല്ലാവരും നിക്കാഹ് കഴിഞ്ഞു അവരവരുടെ വീട്ടിൽ ഉപ്പാന്റെ മരണത്തിനു ശേഷം വെല്ലുപ്പ തളർന്നു കിടപ്പിലായി 65 വയസ്സ് ഉണ്ടായിരുന്നു വെല്ലുമ്മയ്ക്ക് 50 വയസ്സ് വീട്ടിലെ ജോലിക്കാരി പാത്തുമ്മയാണ് എന്റെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കുന്നത്. അമ്മായിമാർ ഇടക്ക് വന്നു പോകും എനിക്ക് 8 വയസ്സായപ്പോൾ വെല്ലുപ്പ മരിച്ചു മരിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് സ്വത്തുക്കളെല്ലാം എന്റെ പേരിലേക്ക് എഴുതി എനിക്ക് പ്രായപൂർത്തിയായാൽ എനിക്ക് സ്വത്തുക്കൾ കിട്ടുന്ന രീതിയിൽ എഴുതിച്ചു അതിൽ പിന്നെ അമ്മായിമാർക്ക് എന്നോട് വലിയ സ്നേഹമാണ് മത്സരിച്ചു സ്നേഹിക്കും 3 ആളും.
എനിക്ക് 16 വയസ്സ് ഞാൻ പത്താം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ വെല്ലുമ്മയും കിടപ്പിലായി പിന്നെ വീട്ടിൽ പാത്തുമ്മയും മകൾ സൈനു 15 വയസ്സ് 5ആം ക്ലാസ്സ്‌ വരേം പോയൊള്ളു. പിന്നെ പറമ്പിലെ പണിക്കാര് ഡ്രൈവർ എല്ലാം കൂടി 4 പേര് വേറെയുമുണ്ട്.
വെല്ലുമ്മയ്ക്ക് ഇപ്പോൾ ഓർമയില്ല കണ്ടാൽ ആരേം മനസ്സിലാകില്ല കിടപ്പ് തന്നെ ഇപ്പൊ മരിക്കും ഇപ്പൊ മരിക്കും എന്നപോലെ.
പാത്തുമ്മയാണ് എല്ലാ കാര്യങ്ങളും നോക്കുന്നത് പാത്തുമ്മാന്റെ വീട് പാട വരമ്പിലാണ് രാത്രി പണി കഴിഞ്ഞു പോകും മിക്യവാറും ഇവിടെ തന്നെയാണ് കിടപ്പ് അവരുടെ ഭർത്താവ് മൊഴി ചൊല്ലി വേറെ കെട്ടി അയാൾ ഒരു സർകീറ്റ് പ്രേമിയാണ് ഇപ്പോൾ ഒരു മകൾ സൈനു കൂടെയുണ്ട് സൈനിനെ നിക്കാഹ് കഴിച്ചു കൊടുക്കാൻ പോകുന്നു കുറെ കൂട്ടര് വന്ന് കാണുന്നുണ്ട് ഞങ്ങൾ നല്ല കൂട്ടാണ് ഞാനും പാത്തുമ്മാന്റെ മുലപ്പാൽ കുടിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നു കേട്ടിട്ടുണ്ട് സൈനുന്റെ പാല് എനിക്കും തന്നിട്ടുണ്ട് പാത്തുമ്മ ഉമ്മയെ പോലെയാണ്.
അങ്ങനെ പത്താം ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞു പ്രീ ഡിഗ്രീക്ക് ചേർന്നു ആ ഇടക്ക് വെല്ലുമ്മ മയ്യത്തായി അതിൽ പിന്നെ വീട്ടിൽ അമ്മായിമാരെ കൊണ്ട് ബഹളം എല്ലാവരും വന്നിട്ട് പോയിട്ടില്ല എനിക്ക് അവരെ കണ്ടാലേ കലി കയറും 3പേർക്കും 3 മക്കളുണ്ട് എന്നേലും 2 വയസിനു മുകളിൽ 3 താഴെ 3 പെണ്മക്കൾ പിന്നെ ചെറിയ ആൺകുട്ടികൾ
ഞാനടക്കം 10 പേരക്കുട്ടികൾ.
3 എണ്ണത്തിൽ ഏതെങ്കിലും എന്റെ തലയിൽ വെക്കണം അവർക്ക് അതിനാ അവർ സ്നേഹിച്ചു കൊല്ലുന്നത്.വെക്കേഷന് കഴിഞ്ഞു അവർ പോയി. ക്ലാസ്സ്‌ തുടങ്ങി നാടകർക്കൊക്കെ വലിയ ബഹുമാനമാണ് എന്നോട് ഞങ്ങളുടെ പറമ്പിലും പാടത്തും മില്ലിലുമൊക്കെയായി 100ഇൽ പരം ആളുകൾ പണിക്കുണ്ട്.
അത് കൊണ്ട് തന്നെ നാട്ടുകാരുടെ സ്നേഹത്തിനും കുറവില്ല. കോളേജ് പഠനം തുടങ്ങി പുതിയ കൂട്ട്കാർ പതിയെ ശബ്ദം വലിയ ആളുകളുടെ ആയപോലെ ചിന്തകൾ മാറി മീശ മുളച്ചു വാണമടി പുസ്തക വായന തുണിയില്ലാതെ ചിത്രങ്ങൾ കാണുന്നതൊക്കെ ഒരു ഹരമായി മാറി.