എന്റെ വീട്ടിലെ വേലക്കാരി ചരക്കു 1 [കിച്ചു..✍️] 908

ഞാൻ എൻ്റെ എല്ലാ ധൈര്യവും സംഭരിച്ചു ചോദിച്ചു,

ഞാൻ: ചന്ദ്രികേ, ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാൽ എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടുമോ?

ചന്ദ്രിക: നീ എന്താ കിച്ചു ചോദിയ്ക്കാൻ പോണത്? അതിനു ഞാൻ എന്തിനാ ദേഷ്യപെടുന്നത്?

ഞാൻ: തീർച്ചയാണല്ലോ ദേഷ്യപ്പെടില്ല എന്ന്? പിന്നെ ഇത് വേറെ ആരോടും പറയാൻ പാടില്ല. അമ്മയോട് പറയാനെ പാടില്ല.

ചന്ദ്രിക: എടാ, നീ എന്താ അങ്ങനെ ആരോടും പറയാൻ പാടില്ലാത്ത കാര്യം ചോദിയ്ക്കാൻ പോണത്? അതൊന്നു ഞാൻ അറിയട്ടെ, അത്രയ്ക്ക് രഹസ്യം എന്താണ്.

ഞാൻ: ചന്ദ്രികേ, ഇത് രഹസ്യം തന്നെയാ, ഇത് ഞാനും നീയും മാത്രമേ അറിയാൻ പാടുള്ളു.

ചന്ദ്രിക: എന്താടാ ചെക്കാ, കാര്യം പറ. എനിക്ക് വിശക്കുന്നു. കേട്ടിട്ട് വേണം ഉണ്ണാൻ.

കേട്ടിട്ട് വേണം ഉണ്ണാൻ, അല്ലെടി പൂറി. പണ്ണാൻ ആടി പുണ്ടെ എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചു. പക്ഷെ പറയാൻ പോയില്ല.

ഞാൻ: ശരി. ഞാൻ ചോദിയ്ക്കാൻ പോണു. പക്ഷെ നീ എനിക്ക് സത്യം ചെയ്തു താ ആരോടും പറയില്ല എന്ന്.

ചന്ദ്രിക: നീ എന്നെ ഇട്ടു വിഷമിപ്പിക്കല്ലേട, കുട്ടാ. കാര്യം എന്താണ് എന്ന് പറ. അല്ലെങ്കിലും ഞാൻ എന്തിനാ ദേഷ്യപെടുന്നത്?

അവൾ ഒരിക്കലും ഞാൻ ഇത് ചോദിക്കും എന്ന് സ്വപ്നത്തിൽ പോലും കരുതിയിരിക്കില്ല. ധൈര്യമായി ഞാൻ മുമ്പോട്ട് പോകാൻ തീരുമാനിച്ചു. ആവശ്യം എൻ്റെ അല്ലെ, എനിക്ക് പണ്ണാൻ തിടുക്കമായി.

ഞാൻ: ചന്ദ്രികേ, ദേഷ്യപ്പെടരുതേ. എനിക്ക് ഇതൊന്നു കാണിച്ചുതരുമോ? (ഞാൻ അവളുടെ മുലകളെ കാണിച്ചുകൊടുത്തുകൊണ്ടു ചോദിച്ചു.)