എന്ത് പറഞ്ഞാലും ജീവിതം മുന്നോട്ട് [ഭരതൻ] 303

അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ഒരു ദിവസം പ്രിൻസി എന്നെ വിളിച്ചു. പ്രിൻസിയുടെ റൂമിന്റെ പുറത്ത് ചെരുപ്പ് അഴിച് വെക്കണം ഞാൻ ചെരുപ്പ് അഴിച് പ്രിൻസിയുടെ റൂമിൽ കയറി എന്നോട് ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞു. ഞങ്ങളുടെ പ്രിൻസി “സജിനി”. ഭരത്, എന്തിനാ വിളിപ്പിച്ചത് എന്ന് അറിയാമോ? മിസ്സ്‌ പറയാതെ എങ്ങനാ. കുറച്ചു കുട്ടികളുടെ കംപ്ലൈറ്സ് കിട്ടിയിട്ട് ഉണ്ട്. എന്തിനു മാം ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്തിട്ട് ഇല്ലാലോ.. വെറുതെ കംപ്ലയിന്റ് വരില്ലലോ. പക്ഷെ കാരണം വേണ്ടേ?. ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാടോ, കംപ്ലയിന്റ് ഒന്നും ഇല്ല. പിന്നെ എന്തിനാ വിളിച്ചേ. പറയാലോ അതിനു മുന്നേ കോളേജ് എങ്ങനെയുണ്ട് ഇഷ്ടായോ? കൊഴപ്പം ഇല്ല. എന്നാൽ കുഴപ്പം ഉണ്ട് കോളേജിന് അല്ല തനിക്ക്.

എനിക്ക് എന്ത് കുഴപ്പം? അത് എനിക്ക് അറിയില്ലലോ പക്ഷെ തന്റെ മുഖം കാണുമ്പോ മനസ്സിലാവുന്നുണ്ട് കൂടാതെ ക്ലാസ്സിലെ ഗേൾസ് എല്ലാം പറയുന്നുണ്ട് ആരോടും സംസാരിക്കില്ല ന്ന് . അത് മിസ്സ്‌ എനിക്ക് ഇവിടെ അങ്ങ് റെഡ്‌ഡി ആവുന്നില്ല അതിന്റെ.

എന്ന് വെച്ച നമ്മൾക്കു വേറെ വഴി ഇല്ലാലോ മോനെ. അറിയാം മിസ്സ്‌ ഞാൻ റെഡ്‌ഡി ആകും എത്ര കാലം ആ ഇങ്ങനെ പോവുക. അതെ എല്ലാം റെഡ്‌ഡി ആകണം,എന്ത് പറഞ്ഞാലും ജീവിതം മുന്നോട്ട് പോവണ്ടേ? എന്തെങ്കിലും ഹെല്പ് വേണെമെങ്കിൽ എന്നെ വിളിച്ച മതി എല്ലാവരോടും സംസാരിക്കണം നല്ലണം ഒക്കെ?. ആ മിസ്സ്‌. എന്നാ പൊയ്ക്കോ ഒക്കെ.

ഞൻ അവിടന്ന് ഇറങ്ങാൻ നേരം എന്റെ കാലിന്റെ തള്ളവിരൽ മടങ്ങി ഞാൻ നിലത്തു വീണു ഒന്ന് തല ഇടിച്ചു. പെട്ടന് തന്നെ അയ്യോ എന്ത് പറ്റി ന്ന് പറഞ്ഞു പ്രിൻസി വന്നു എന്നെ എഴുനേൽപ്പിച്ച അവിടെ ഉള്ള സോഫയിൽ ഇരുത്തി വെള്ളം തന്നു എന്നോട് പറഞ്ഞു വേദന ഉണ്ടോ ന്ന് ഞൻ പറഞ്ഞു ആ അല്പം തല വേദനിക്ന്നു കൂടാതെ കൈ യുടെ ഷോൾഡർ ഉം എന്നോട് ഷർട്ട്‌ അഴിക്കാൻ പറഞ്ഞു നോക്കട്ടെ എന്തേലും പറ്റിയോ ന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു ഇല്ല മിസ്സ്‌ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല. നീ മിണ്ടാതെ അഴിച്ചേ നോക്കട്ടെ. ഞാൻ ഷർട്ട്‌ അഴിച്ചു അപ്പോൾ മിസ്സിന്റെ മുഖത്തു ഒരു അത്ഭുത ഭാവം കണ്ണ് ഒക്കെ പെട്ടന്ന് തന്നെ വികസിച്ചു വന്നു. എനിക്ക് മനസിലായി ജിമ്മിൽ പോകുന്നത് കാണാൻ ഉണ്ട് ന്ന്..