എന്ത് പറഞ്ഞാലും ജീവിതം മുന്നോട്ട് 3 [ഭരതൻ] 340

ഡാ ഭരത് കെ പി ഇവിടെ ഇരിക്ക്

എടാ പോടാ

ഭരത് ഇന്ന് നിന്റെ ഗാങ് മെംബേർസ് ഇല്ല സൊ ഇവിടെ ഇരുന്നോ പഠിക്കാം നമ്മുക്ക്

എന്റെ പൊന്നു മൈരേ പോയെ നീ

അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ ഏറ്റവും പിറകിലെ നമ്മുടെ ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അതാ അവർ വന്നു.

മിസ്സ്‌ – ആഹ് നിങ്ങൾക് ഒന്നും ബാധകം അല്ലാലോ

അനഘ : മിസ്സ്‌ സോറി

സ്വാതി : സോറി മിസ്സ്‌

മിസ്സ്‌ : ഉളുപ്പ് ഉണ്ടോ ഡെയിലി സോറി പറയാൻ നിങ്ങളോടുന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല വാ കയറി ഇരി..

സ്വാതി : താങ്ക്സ് മിസ്സ്‌…

അവർ വന്നു നടന്നു സ്വതവേ ഇരിക്കാർ ഉള്ള ബെഞ്ചിൽ ഇരിക്കാൻ പോയപ്പോൾ എന്നെ കണ്ടു . കണ്ടപാടെ അവർ അവിടെ നിന്നും എന്റെ അരികിൽ വന്നു

അനഘ : ഡാ ഇന്ന് അവർ ഇല്ലേ

ഇല്ലടാ ഇനി രണ്ടാഴ്ച അവർ ഇല്ല

എന്നാ ഞങ്ങൾ ഇവിടെ ഇരിക്കുവാ അവർ രണ്ടുപേരും എന്റെ ബെഞ്ചിൽ ഇരുന്നു. ഫാത്തിയും ഫിദയും ഇരിക്കുന്ന പോലെ അല്ല എന്നെ ഉള്ളിൽ ആക്കി എന്റെ അടുത്ത് അനഘ അവളുടെ കൂടെ സ്വാതി. മനസ്സിൽ സ്വാതി അടുത്തിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഉണ്ടായിരുന്നു പക്ഷെ സാരമില്ല. പെട്ടന്ന് അനഘ എന്റെ കൈമേലെ കൈ വെച്ചുകൊണ്ട്

ഡാ നീ എവിടെയാ താമസം?

ഞാൻ വൈറ്റില ആണ്.

ഫാമിലി ആയി അവിടെയാണോ?

അല്ലന്നേ ഞാൻ ഒറ്റയ്ക്കാ ഫ്ലാറ്റ് ഉണ്ട്.

ഓഹ് ഹോസ്റ്റൽ ഒന്നും നോക്കിലെ?

ഹോസ്റ്റൽ ഒക്കെ ഉണ്ട് പക്ഷെ അച്ഛന് ഇവിടെ ഒരു ഫ്ലാറ്റ് ഉണ്ടായിരുന്നു കൂടാതെ എനിക്ക് ഹോസ്റ്റൽ അത്ര റെഡ്‌ഡിയാവൂലാ.

ഒക്കെ ഒക്കെ..

ഈ സംസാരം മുഴുവൻ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു അവളുടെ കൈ എന്റെ കൈമേലെ തന്നെ ആയിരുന്നു. അതിന്റെ ഇടക്ക് സ്വാതി അത് ശ്രദ്ധിക്കുണ്ടായിരുന്നു. അത് നോക്കി അവൾ പെട്ടന്ന് അല്പം ദേഷ്യം പിടിച്ച ഭാവം അനഘക്ക് കൊടുക്കുണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങനെ ഓരോന്നു സംസാരിച്ച ഇന്റർവെൽ ആയി. ക്ലാസിനു വെളിയിൽ ഇറങ്ങി അവിടെ സ്വാതിയും അനഘയും പരസ്പരം അല്പം ഉച്ചത്തിൽ സംസാരിക്കുവായിർന്നു. ഞാൻ അടുത്ത് പോയി നോക്കി. എന്നെ കണ്ടതും അവർ പെട്ടന് വിഷയം മാറ്റിയത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി.