ഈപ്പച്ചനും രമേശന്റെ കുടുംബവും 2 [ലോഹിതൻ] 700

ദാസപ്പൻ പതുക്കെ അമലിനോട് പറഞ്ഞു മൂന്നാല് ദിവസത്തെ സ്റ്റോക്കുണ്ടടാ… വേണമെങ്കിൽ എടുത്തോ.. വെറുതെ കുലുക്കി കളയണ്ട….

അമലിനും ആഗ്രഹമുണ്ട്.. പക്ഷേ ദിവ്യ അടുത്തിട്ടിക്കുന്നത് കൊണ്ട് ഒരു മടി….

അവൻ ദാസപ്പന്റെ ചെവിയിൽ പറഞ്ഞു കുലുക്കിത്തരാം… വരുമ്പോൾ പറഞ്ഞാൽ മതി ഞാൻ എടുത്തോളാം…

ഇടതും വലതും നോക്കാതെ സ്‌ക്രീനിൽ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുകയാണെങ്കിലും തൊട്ടടുത്തിരുന്നു അനുജൻ ചെയ്യുന്നതൊക്കെ ഒളി കണ്ണാൽ ശ്രദ്ധിക്കു ന്നുണ്ടായിരുന്നു അവൾ…

അവനെ പറ്റി കുറച്ചൊക്കെ അവൾക്കറി യാം… ഒന്നു രണ്ടു തവണ തന്റെ പാന്റി എടുത്തിട്ടത് അവൾ കൈയോടെ പിടിച്ചതാണ്… അന്ന് പാവം തോന്നി അമ്മയോട് പറഞ്ഞില്ല… പിന്നീടാണു അമ്മയുടെ ഡ്രസുകളും അവൻ എടുത്ത് ഇടാറുണ്ടന്ന് അമ്മ തന്നെ പറയുന്നത്…

ദിവ്യ അല്പം തല ചെരിച്ചു നൊക്കി… തിയേറ്ററിലെ ഇരുണ്ട വെളിച്ചത്തിൽ മുഴുത്ത ഒരു സാധനം അമലിന്റെ കൈയിൽ ഇരിക്കുന്നത് അവൾ കണ്ടു…

ഇവൻ എന്താ ഈ കാണിക്കുന്നത്… ശ്ശെ.. ആരേലും കാണുകയില്ലേ… കഴുത.. അയാൾ കണ്ടില്ലേ തുണി മാറ്റി കൊടുത്തിട്ട് ഞെളിഞ്ഞിരിക്കുന്നത് … വൃത്തികെട്ടവൻമാർ… ഇവന്റെ കൂടെ വന്ന എന്നെ തല്ലണം…

ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചിന്തിച്ചുവെങ്കിലും അവൻ ചെയ്യുന്നത് ഒളികണ്ണാൽ നോക്കുന്നത് അവൾ ഒഴിവാക്കിയില്ല..

കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞ് അമൽ ഇരിക്കുന്ന ഭാഗത്ത് ഒരു ചലനവിത്യാസം തോന്നിയപ്പോ ൾ അവൾ ശ്രദ്ദിച്ചു നൊക്കി… അടുത്തിരുന്ന യാൾ അമലിന്റെ തല തന്റെ മടിയിലേയ്ക്ക് അമർത്തി പിടിക്കുന്നതാണ് അവൾ കണ്ടത്…

ഏതാനും സെക്കണ്ടുകൾക്കകം അവൻ തലയുയർത്തി നേരെ ഇരുന്നു….

എന്താണ് നടന്നത് എന്ന് ആദ്യം അവൾക്ക് മനസിലായില്ല… ഒന്നുകൂടി ആലോചിച്ചുനോ ക്കി… അയ്യേ… ഇവൻ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്യുമോ… അത് തന്നെ… സംശയമില്ല… ഇനി ഈ ജന്മത്ത് ഇവന്റെ കൂടെ ഒരു സ്ഥലത്തും പോകരുത്… നാണക്കേട്…

വീട്ടിൽ എത്തട്ടെ അമ്മയോട് പറയണം.. അയ്യേ.. ഇതെങ്ങിനെ അമ്മയോട് പറയും..

അവൾ ഒന്നുകൂടി അമൽ ഇരിക്കുന്നിടത്തേ ക്ക് പാളി നൊക്കി.. ഒന്നും സംഭവിക്കാത്തത്തുപോലെ രണ്ടുപേരും മാന്യൻ മാരായി ഇരിക്കുന്നു

ഇതിനിടയിൽ ദിവ്യ ഒരു കര്യം ശ്രദ്ദിച്ചിരുന്നു തന്റെ ജെട്ടി നനഞ്ഞിട്ടുണ്ട്… യ്യേ… ഇതെന്താ ഇങ്ങനെ…

The Author

Lohithan