ഇറച്ചിപ്പീസ് [കൊമ്പൻ] 317

കൊണ്ട് വേലപ്പന്റെ അരക്കു പിടിച്ചു കൊണ്ട് മുരണ്ടു. “സ്..ആ..ആ..വേലപ്പാ……ആ..ആ”.

“എന്റെ പൊന്നു മോളെ..ഉമ്മ..ആ..ഉമ്മ”, വേലപ്പൻ അമലയുടെ മുഖം ഉമ്മ കൊണ്ട് മൂടി. വേലപ്പന്റെ കുണ്ണ പാൽ ഗുണ്ടുകൾ വീണ്ടും വീണ്ടും അമലയുടെ പൂറിലേക്കു വർഷിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. അത് ഏറ്റുവാങ്ങി അമല കിടന്നു പിടഞ്ഞു. താൻ ഗർഭിണിയാകുന്ന മനോഹര നിമിഷത്തെ കുറിച്ചോർത്തുകൊണ്ട്, അവൾ നന്ദിയോടെ വേലപ്പനെ നക്കി കടിച്ചു. തന്റെ വിയര്പ്പിന്റെ രുചിയെന്നു വെച്ചാൽ കഴപ്പ് മൂത്തു നില്കുമ്പോ അമലയ്ക്ക് പ്രാന്താണെന്ന് വേലപ്പനും അറിയാം.

“എന്താടി പൂറിമോളെ നിനക്ക് വല്ലാത്ത സ്നേഹമിപ്പോ എന്നോട്…”

“ജോയിക്ക് ശേഷം എന്റെ പൂറിൽ നിറയുന്ന ബീജം അത് വേലപ്പന്റെ ആണ്. ചെന പിടിച്ചാൽ വേലപ്പന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ അമ്മയായി ഞാനീ മറ്റത്തിൽ തറവാടിന്റെ എല്ലാ സ്വത്തും അവന്റെ പേരിൽ എഴുതി വെക്കും.”

“ചുണയുള്ള ആൺകുട്ടിയെ തന്നെ നീ പെറുമെടി കടിച്ചി പെണ്ണെ…അവനീ കാണുന്ന സ്വത്തെല്ലാം അനുഭവിക്കയും ചെയ്യും!” എന്നും പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അരക്കെട്ട് ഒന്നുടെ തിക്കി തള്ളിയതും അമലയുടെ നെയ് പൂറു ചുരത്തികൊണ്ട് പൂറിലൂടെ ഒഴുകി കൊതച്ചാലിൽ കൂടെയെത്തി. ഇരുവരും ചുണ്ടും നാവും കൊണ്ട് കടിച്ചു കിടക്കയിൽ കിടന്നുരുണ്ടു പിടയുമ്പോ വേലപ്പൻ വീണ്ടും ഒന്നുടെ പൂറിലേക്ക് വെടിപൊട്ടിച്ചു.

അവളുടെ ഇളം പൂർ വേലപ്പന്റെ ആനപ്പറിയെ ഇറുക്കി ഇറുക്കി വേലപ്പന്റെ പിടുക്കിലെ ബീജകൊഴുപ്പിനെ കറന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. വേലപ്പന്റെ ചുടു ചുംബനങ്ങൾ ഏറ്റു വാങ്ങി വിയര്ത്തുകുളിച്ചുകൊണ്ട് അമല വേലപ്പനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടന്നു കിതച്ചു. വേലപ്പന്റെ കൊഴുത്ത ചൂട് പാൽ പൂറിലേക്കു വീണു നിറയുന്ന സുഖത്തിൽ അമലയുടെ ദേഹം കോരിത്തരിച്ചു. അവളുടെ കണ്ണുകൾ ആലസ്യത്താൽ കൂമ്പിയടഞ്ഞു. വേലപ്പൻ അമലയുടെ കൊഴുത്ത ഇളം മേനിയിൽ അമർന്നു കൊണ്ട് അവളുടെ കടി പൂറിലേക്കു ബാക്കി കുണ്ണപ്പാൽ കൂടെ തുള്ളികളായി ഇറ്റിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. കൂമ്പിയടഞ്ഞ കണ്ണുകളുമായി തന്നെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കി കിടക്കുന്ന ഇറച്ചിപ്പീസിനെ വേലപ്പൻ മൃദുവായി ഉമ്മ വെച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. അവളെ അമ്മയാക്കാനും അവളുടെ മുലകളിൽ പാല് നിറക്കാനും വേണ്ടി വേലപ്പൻ ഇനിയും അടുത്ത അങ്കത്തിനു ഒരുക്കം കൂട്ടി. അയാളുടെ കുണ്ണയ്ക്ക് തളർച്ച ഇല്ലാത്തയിടത്തോളം, അമലയുടെ കടി അവസാനിക്കാത്തിടത്തോളം ഈ കഥക്കും അന്ത്യമില്ല.

(ശുഭം.)