ഇറച്ചിപ്പീസ് [കൊമ്പൻ] 317

മുൻപ് പാപ്പച്ചന്റെ കാൽ ഉളുക്കിയപ്പോഴും വീട്ടിലെ ആ വേലക്കാരി പെണ്ണ് മീനു വീണു കാൽ മടിഞ്ഞപ്പോഴും ശരിയാക്കിയത് വേലപ്പൻ ആയിരുന്നു.

“അധികം നടക്കണ്ട. അങ്ങോട്ടിരിക്കാം”, വേലപ്പൻ ഔട്ട് ഹൌസ് ചൂണ്ടി പറഞ്ഞു.

അമല ചട്ടി ചട്ടി നടന്നു. റ്റയിറ്റ് ടീഷർട്ടിൽ തുളുമ്പുന്ന മുലയും കണങ്കാൽ വരെ നീളമുള്ള കറുത്ത പാവാടയിൽ തെന്നിക്കളിക്കുന്ന നെയ് കുണ്ടികളും നോക്കി പുറകെ വേലപ്പനും നടന്നു. കുണ്ടിയുടെ ഇടയിൽ കയറ്റി കൊതിതീരെ അവളുടെ കഴുത്തിലൂടെ ഈ ഒഴുകുന്ന വിയർപ്പ് കുടിക്കണമെന്ന് വേലപ്പൻ ദാഹിച്ചു.

ഔട്ടഹൌസിന്റെ അകത്തു കയറി വേലപ്പൻ കിടക്കുന്ന ബെഡിൽ കമഴ്ന്നു കിടക്കാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അമല ആദ്യമൊന്നു മടിച്ചെങ്കിലും അവൾ കമിഴ്ന്നു കിടന്നു. അയാളുടെ വിയർപ്പ് പൊടിഞ്ഞ മണം ബെഡിൽ നിന്നും അവൾ മൂക്കിലേക്ക് വലിച്ചതും അതിലൊരു ലഹരിയുണ്ടെന്നു അവൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. സമൃദ്ധമായ മുലകളെ പൂള പഞ്ഞി കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ ബെഡിൽ അവള്മാര്ത്തിയതും.
അവളുടെ ഉയർന്ന മീശപുലിമല കുണ്ടിയിലെ മഞ്ഞു വീഴ്ച കാണാൻ വേലപ്പൻ കൊതിച്ചു. വേലപ്പൻ മുറിയുടെ അകത്തേക്ക് പോയി അല്പം വേദനക്ക് പുരട്ടുന്ന എണ്ണ എടുത്തു കൊണ്ട് വന്നു.

“വാതിൽ അടച്ചോ വേലപ്പാ…” തന്നെ ഈ ബെഡിൽ കിടക്കുന്നത് മീനു എങ്ങാനും വന്നു കണ്ടാലോ എന്ന് ആലോചിച്ചുകൊണ്ട് അമല അത് പറഞ്ഞു. പക്ഷെ മീനു അരമണിക്കൂർ മുന്നേ ചോറും പോത്ത് വരട്ടീയതും ഉണ്ടാക്കിയിട്ട് അടുക്കളയുടെ പിൻവാതിൽ വഴി പോയിരുന്നു.

“കുഞ്ഞേ തിരമ്മട്ടെ” പെണ്ണിന്റെ മാംസളമായ വെളുത്തു തുടുത്ത കാല് കണ്ടു വേലപ്പന്റെ ഹാലിളകി. ചെറിയ സ്വർണ്ണ രോമം നിറഞ്ഞ റോസാപ്പൂ പോലുള്ള കാലുകൾ. തുടകളുടെ വലിപ്പം ഏതാണ്ട് ഒത്ത തേക്കിന്റെ തടിപോലെയുണ്ട്. വിറക്കാതെ കാലിലേക്ക് തൊട്ട് പിടിക്കുമ്പോ അമലയുടെ മനസ്സിൽ വേണ്ടത്ത ചിന്തയൊക്കെ കടന്നു കൂടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഒര്കുമ്പോ നെറ്റിയിൽ നിന്നുമവളുടെ വിയർപ്പ് ഒഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

“ഇപ്പൊ ചെറിയ വേദനയുണ്ട്…”

“ഉഴിഞ്ഞാൽ ശെരിയാകും കുഞ്ഞേ…”

കാൽ പാദം മാത്രം പുറത്താക്കി വേലപ്പൻ ഉഴിഞ്ഞു. അയാളുടെ പണിയെടുത്തു തഴമ്പിച്ച അമലയുടെ കാല്പാദങ്ങളും കണങ്കാലും നല്ലപോലെ തിരുമ്മി. കഴുത്തു ചരിച്ചുകൊണ്ടവൾ ബെഡിൽ അമരുമ്പോ അവളുടെ മാംസ കുന്നുകൾ ബെഡിൽ സുഖിച്ചു കിടന്നു. ഉഴിച്ചിൽ ഒരല്പം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അമലക്ക് വേദന നല്ലപോലെ കുറഞ്ഞു.

“മതി വേലപ്പാ…”

“കുഞ്ഞേ ഇച്ചിരി നേരം കൂടെ കിടക്ക് പെട്ടന്ന് നടക്കണ്ട..!! എണ്ണയൊന്നു പിടിച്ചാലേ, വീക്കം കുറയൂ….”

“ശെരി വേലപ്പാ..”

“കുഞ്ഞേ ഞാനൊന്നു കുളിച്ചിട്ട് വരാം. കുളത്തിന്റെ അരികിൽ അവിടെ ഒരു തൊട്ടാവാടി ചെടിയുണ്ട് അത് വീക്കം വന്ന ഭാഗത്തു വെച്ചാൽ മതി നീര് പോകും”

“ശെരി വേലപ്പാ…നീ പോയി വാ. വാതിൽ പുറത്തു നിന്നും അടച്ചോ…”

വേലപ്പൻ കുളത്തിലേക്ക് നടന്നതും ബെഡിൽ കമിഴ്ന്നു കിടന്നുകൊണ്ട് അമല കണ്ണടക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. വേലപ്പന്റെ കരിങ്കുണ്ണ അവളുടെ മനസിലേക്ക് വന്നതും അമലയിലെ പതിവൃത ഉണർന്നു. ഛീ വൃത്തികെട്ട മനുഷ്യൻ! നാണമില്ലാത്തവൻ, തന്നെ ഒളിഞ്ഞും പാത്തും പലപ്രാവശ്യംനോക്കുന്നത് താൻ