ഞാൻ ആ അമ്പലത്തിനു മുന്നിലെ ആൽതറയിൽ അരുണിമേചിക്കായ് ഞാൻ കാത്തു നിന്നു. അതികം വൈകിയില്ല ഓടി പിടച്ചവളെത്തി.
“”ഇന്നെന്താ കാർ ഇല്ലേ?””
“”നീ എന്താ കാറിലെ വരുള്ളോ? ഇങ്ങട് വാടാ ചെക്കാ. “”
“”ആ നിക്ക് നിക്ക് എവിടെക്കാ ഈ ഓടണേ, ഞാനും വരണൂ. വഴിതെറ്റി പോവുട്ടോ.“”
“”ഈ റോടീന്നു രണ്ടുവെട്ടം വലതു ഒരു വെട്ടം ഇടതു അത്രല്ലേ ഉള്ളൂ “”
“”അതു ചേച്ചിക്കെങ്ങനെ അറിയാം? “”
“”അതിപ്പോ അറിയാൻ എന്തിരിക്കുന്നു, ഞാൻ എത്രോട്ടംപോയിട്ടുള്ളതാ. “”
“”എന്നിട്ട് ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ?””
“”നീ കണ്ടിട്ടോക്കെ ഉണ്ട് നിനക്കെന്നെ ഓർമ ഇല്ല അത്രേ ഉള്ളു. “”
അതിപ്പോ എന്താ ഇവളെ മാത്രം മറക്കാൻ? ബോധം പോകുമ്പോൾ അതിനു മുൻപുള്ള കൊറച്ചു സമയത്തെ കാര്യങ്ങൾ മറക്കുന്നല്ലാതെ ഒരാളെ അങ്ങനെ മറന്നു പോകോ?
“”അതെന്താ ഞാൻ ചേച്ചിയേ മറന്നേ?””
“”എനിക്കറിയോ, നീ എന്നെ മാത്രം അല്ല ഞങ്ങളെ എല്ലാം മറന്നു. അതെന്താ ന്നെനിക്കെങ്ങനാ അറിയണേ?””
ശെരിയാ ഞാൻ അന്ന് തല്ലിയ അരുണേട്ടനേയും മറന്നല്ലോ. ഇതിപ്പോ ആൾക്കാരെ മൊത്തത്തിൽമറക്കാനും തുടങ്ങിയോ.
ഞങ്ങൾ ആ തറവാടിന്റെ മുന്നിൽ എത്തി. അമ്മാവന്റെ മേശയിൽ നിന്നെടുത്ത താക്കോൽ കൊണ്ട് ഞാൻ ഗേറ്റ് തുറന്നു.
“”എവിടെയാ എവിടാ നിന്റെ വിഷ്ണു ഏട്ടൻ. “”
“”ബാ ഞാൻ കാട്ടി തരാം. “”
ഞാൻ ആ പത്തായപ്പുരയുടെ വാതിൽ പൂജാമുറിയിൽ നിന്നെടുത്ത താക്കോൽ വെച്ച് ആ മണിച്ചിത്രതാഴ് പൂട്ടു തുറന്നു. ഞാൻ ആ കതാവ് മലർക്കേ തുറന്നു.
എന്നേ തെള്ളി മാറ്റി അരുണിമേച്ചി അകത്തേക്കു തല ഇട്ടു .
“”വിഷ്‌ണുവേട്ടാ “’
അവൾ ഉറക്കെ വിളിച്ചു. അപ്പൊ എനിക്ക് തല ചുറ്റണപോലെ തോന്നി. ഞാന്‍ ആ കതവേ പിടിച്ചു നിന്നു.
ശ്രീഹരിയേം വലിച്ചു അവൾ ആ മുറിയിലെക്കെ കേറി, പെട്ടെന്ന് വാതിൽ അടഞ്ഞു. മുറിയിൽ ആകെ വെളിച്ചം കുറഞ്ഞു വന്നു അരുണിമ ഒന്ന് പേടിച്ചു. രണ്ടു ചുവടു പുറകിലേക്ക് വെച്ചു.
“”ശ്രീ ശ്രീ…. കതകടച്ചത് നീയാണോ?
“”ഹ ഹ ഹ.””
അവൻ പതിയെ ചിരിച്ചു. നിഷ്കളങ്കമയയൊരു കുട്ടിയുടെ ചിരി
പൊളി കഥയാണ് bro
The most underrated story
നോളൻ ആണോ ?