ഇരുട്ടടി [ആനീ] 5710

“അയ്യോ.. ഇനി ഈ നനഞ്ഞതും ഇട്ടോണ്ട് എങ്ങനെ പോകാനാ മോളെ!.. നമുക്ക് ഇവിടെ എങ്ങനേലും അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്താൽ പോരേ?..”

“അച്ഛാ.. അത്..”

“മ്മ്, മോളൊന്നും പറയണ്ട, തൽക്കാലം ഇട്ടതൊക്കെ നന്നായൊന്ന് പിഴിഞ്ഞ് എവിടേലും ഉണങ്ങാൻ ഇട്ടുകൊണ്ട് നമുക്ക് കിടക്കാം, അതാ നല്ലത്.. അല്ലാതെയിനി ഈ രാത്രിയിൽ എങ്ങോട്ടും പോകാൻ നിക്കണ്ട.”

“മ്മ്..”

അച്ഛൻ പറയുന്നതിലും കാര്യമുണ്ടെന്ന് അവൾക്ക് മനസ്സിലായി. ‘എന്നാലും എല്ലാം നനഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഒരു ഡ്രസ്സ്‌ പോലും അവിടെയില്ല താനും.. എന്താ രാത്രി താനിനി ഇടുക! ഹ്മ്മ്.. റൂമിൽ കയറി കതകടച്ച് കിടക്കാം. അവിടെത്തന്നെ ഈ ഡ്രെസ്സും ഊരിയിടാം, അതാ നല്ലത്..’ അവൾ തീരുമാനിച്ചു.

“മോളെ, ഈ സാരി ഊരിക്കേ. ഇങ്ങനെ നനഞ്ഞ് നിൽക്കണ്ട, പനി പിടിക്കും.. ഇങ്ങ് കൊണ്ടുവാ, പിഴിയാൻ അച്ഛൻ സഹായിക്കാം..”

“ഏയ്‌ വേ..വേണ്ടച്ഛാ..”

നിളയ്ക്കപ്പോൾ ശെരിക്കും ചമ്മൽ വന്നു. ആ നാണം കാണാൻ തന്നെ ഒരു ഭംഗിയുണ്ടെന്നു രാജശേഖരന് തോന്നി. എങ്കിലും മരുമോളുടെ ഓരോ ഡ്രെസ്സും അഴിച്ചുകൊണ്ട് അവളെ പൂർണനഗ്നയായി നിർത്തി അത് നല്ല വെട്ടത്തിലൊന്നു കാണുവാനായിരുന്നു അയാൾക്കാഗ്രഹം..

“അച്ഛൻ പറയുന്നത് കേൾക്ക് മോളെ, ആ ഫോണിലെ ഫ്ലാഷ് ഓഫ് ചെയ്തു പിഴിഞ്ഞാൽ മതി. ഇരുട്ടല്ലേ, ആരും കാണില്ലല്ലോ!..”

“വേ..വേണ്ടച്ഛാ.. ഞാൻ റൂമിൽ കയറി കിടക്കാൻ നേരം പിഴിഞ്ഞിട്ടോളാം.”

“അതൊന്നും വേണ്ട, ഉണങ്ങില്ല! ഞാൻ കാണുന്നതല്ലേ, മോള് വീട്ടിൽ പിഴിഞ്ഞ് അയയിലിടുന്നത്! മൊത്തം വെള്ളം പോലും പോകാറില്ല!.. അച്ഛൻ സഹായിക്കാം. രാവിലെത്തേക്ക് ഉണങ്ങണം, പരീക്ഷ എഴുതാൻ പോകേണ്ടതല്ലേ മോളേ..”