ഇരുട്ടടി [ആനീ] 5701

“പറയുന്നത് കേൾക്ക് മോളേ..”

 

എന്നാൽ നിള എന്തേലും പറയും മുമ്പ് രാജശേഖരൻ ആ വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കയറി.. നിള ശെരിക്കും പകച്ചുപോയി ആ നിമിഷം..

 

‘ആ റൂമിൽ ഒരു നൂൽബന്ധം പോലുമില്ലാതെ നിൽക്കുകയാണ് താൻ.. അപ്പോഴാണ് അച്ഛൻ അവിടേക്ക് ചോദിക്കാതെ കയറി വരുന്നത്.. പെട്ടെന്നു തന്നെ ഇറക്കി വിട്ടില്ലേൽ തന്റെ തുണിയില്ലാക്കോലം അച്ഛൻ കാണും! യ്യോ!.. ഹ്മ്മ്, തുണി കൊടുത്തേക്കാം. ഇല്ലേൽ അച്ഛൻ പോകില്ല..’ അവളോർത്തു.

 

“മോളെ, ഫ്ലാഷ് ഓൺ ആക്കിക്കെ. അച്ഛൻ തുണി എടുക്കട്ടെ..”

 

“അത് അച്ഛാ.. ഞാ..ഞാൻ തരാം, അച്ഛനൊന്നു പുറത്ത് നില്ക്കുവോ?”

 

“ഹാ ശെരി. വേഗം താ..”

 

രാജശേഖരൻ ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പയ്യെ പുറത്തിറങ്ങി.

 

നിള താൻ അഴിച്ചിട്ട ഡ്രസ്സ്‌ എല്ലാം കൂടി കയ്യിലെടുത്തു. എന്നാൽ പാന്റിയും ബ്രായും കൊടുക്കുവാൻ അവൾക്കെന്തോ മടി തോന്നി. അവൾ അത് മാത്രം മാറ്റി വെച്ചുകൊണ്ട് പാവാടയും ബ്ലൗസും അയാൾക്ക് കൊടുത്തു.

 

രാജശേഖരൻ ഇരുട്ടത്ത് അതിൽ നന്നായൊന്നു തപ്പി നോക്കി. ബ്രായും പാന്റിയും കാണാത്ത അയാൾ നിരാശനായി.

 

“മോളെ, ഇത്രയെ ഉള്ളോ, അകത്തിടുന്നത് ഇല്ലേ?”

 

“ശ്ശേ!.. ഈ അച്ഛന് നാണമില്ലേ.. സ്വന്തം മരുമകളുടെ അടിവസ്ത്രം ചോദിക്കാൻ!.. മോശം..” നിള മനസ്സിലോർത്തു.

 

“മോളെ, പറ, ബാക്കി എവിടെ?”

 

“അത്.. അത്‌ ഞാൻ ഇവിടെ ഇട്ടോളം അച്ഛാ.”

 

“എന്റെ പൊന്ന് മോളേ, നാണിക്കണ്ട. അച്ഛനല്ലെ ചോദിക്കുന്നെ. ഇങ്ങോട്ട് താ, വെളിയിലിട്ടാൽ നാളെ ആവുമ്പോഴേക്കും നന്നായി ഉണങ്ങിക്കോളും.”