ഇരുട്ടടി [ആനീ] 5686

 

നിള അന്തം വിട്ടു.

 

“ആന്നേ.. അച്ഛൻ വേഗമെടുത്തു തരാം മോളേ!”

 

“അ..അച്ഛാ.. വേണ്ട..”

 

“എന്റെ മോളെ, ഒരു സെക്കൻഡ്.. അച്ഛനൊന്ന് പറ്റുമോന്ന് നോക്കട്ടെ..”

 

“ങ്ം..”

 

രാജശേഖരന് സന്തോഷമായി. അയാൾ നിളയുടെ കാൽപാദത്തിന് അടിയിലായി പിടിച്ചിട്ട് അവളുടെ തുടുത്ത തള്ളവിരലിന്റെ അടിയിലൊന്ന് നക്കി.

 

“ശേ!..”

 

“മ്മ്, എന്താ മോളെ?”

 

“അ..അച്ഛാ, അവിടെ മുള്ളൊന്നും ഇല്ലല്ലോ?!”

 

“ഉണ്ടെന്നേ! ഞാൻ കാണിച്ചു തരാം..”

 

“ഇല്ല അച്ഛാ! ഉണ്ടേൽ എനിക്ക് ഫീൽ ചെയ്യില്ലേ! അവിടെ വിട്ടേക്കച്ഛാ..”

 

“എന്റെ മോളെ, ചിലപ്പോൾ മുള്ള് കൊണ്ടു മരവിച്ചു കാണും! അതാ മോൾക്കറിയാൻ പറ്റാത്തത്..”

 

‘പിന്നേ!.. ഒരൂ ചെറിയ മുള്ള് കൊണ്ട് മരവിച്ചു പോകുവല്ലേ! ഈ അച്ഛൻ എന്തൊക്കെയോ പ്രാന്ത് കാണിക്കുവാ..’ നിള ടെൻഷനായി ചുണ്ടുകൾ കടിച്ചുപിടിച്ചുകൊണ്ട് കണ്ണുകളടച്ചു.

 

ഈ സമയം രാജശേഖരൻ ആ തള്ളവിരലിന്റെ അടിയിൽ വീണ്ടുമൊന്ന് നക്കിയശേഷം അത്‌ മൊത്തമൊന്ന് ഊമ്പി വലിച്ചു..

 

“അയ്യേ!.. എന്താ അച്ഛാ ഈ കാണിക്കുന്നെ!..”

 

നിള കുറച്ചൊന്ന് ഉയർന്നുകൊണ്ട് രാജശേഖരനെ നോക്കി.

 

“നിക്ക് മോളേ! അച്ഛൻ നോക്കട്ടെ..”

 

രാജശേഖരൻ വീണ്ടും ആ വിരൽ നക്കിയെടുത്തുകൊണ്ട് നന്നായി ചപ്പി വലിക്കാൻ തുടങ്ങി. അതിന്റെ ഇടയിൽ അവളുടെ തള്ളവിരലിന്റെ അടുത്തുള്ള ചെറുവിരലുകളും അയാളുടെ വലിയ വായിൽ അറിയാതെ കയറിയിറങ്ങി. നിളയിപ്പോൾ ശെരിക്കും ഞെട്ടി!..

 

‘തന്റെ കാലിലെ മുള്ള് എടുക്കാനെന്ന ഭാവേനെ അച്ഛൻ തന്റെ കാല് മൊത്തം നക്കി കുടിക്കാൻ പോവുകയാണോ ഈശ്വരാ.. ഇതച്ഛൻ അറിഞ്ഞു കൊണ്ടാണോ അതോ അറിയാതെ ചെയ്യുന്നതാണോ??..’ അവളിൽ സംശയം ജനിച്ചു. എന്നാലും അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല. എന്നാൽ ഇതിന്റെ ഇടയ്ക്ക് രാജശേഖരന്റെ നാവ് പയ്യെ താഴേക്കിറങ്ങി ആ കാൽ വെള്ളയിലും പതുക്കെയൊന്ന് നക്കി.