ഇരുവർക്കുമായ് അവൾ [Little Boy] 284

 

വൈകിട്ട് എന്നത്തേയും പോലെ അവൾ കുളിച്ചൊരുങ്ങി ഒരു മാക്സി എടുത്തിട്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി…

 

‘അവനു കുറവുണ്ടോ മോളെ?”

 

പണിയെടുക്കുന്നതിനിടയിൽ അങ്ങോട്ടുവന്ന പത്മം ചോദിച്ചു…

 

“നല്ല പനിയുണ്ടമ്മെ ” ലച്ചു ആതിയോടെ മറുപടി പറഞ്ഞു..

 

“നീ എന്തായാലും ഭക്ഷണം കൊടുത്ത് മരുന്നു കൊടുക്ക്.. എനിക്ക് ആകെ പേടിയാകുന്നു.. അവനെന്തെങ്കിലും….” പാതി പറഞ്ഞു നിർത്തി അവർ മുറിയിലേക്ക് പോയി.

 

ആ വാക്കുകൾ അവളിലും വല്ലാത്ത വീർപ്പുമുട്ടലുണ്ടാക്കി….

 

ലച്ചു ഭക്ഷണവും മരുന്നുമായി മുറിയിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ പനിച്ചു വിറച്ചു കിടക്കുകയാണ് മനോജ്…

 

അവൾ മെല്ലെ അടുത്ത് ചെന്ന് അവനെ വിളിച്ചു….അവൻ വയ്യായ്കയോടെ ഒന്ന് മൂളുകമാത്രം ചെയ്തു..

 

ലച്ചു പയ്യെ മനോജിനെ താങ്ങിയിരുത്തി ഭക്ഷണം കൊടുത്തു… ശേഷം അവന്റെ മുഖമെല്ലാം തുടച്ച് മരുന്നു കൊടുത്ത് വീണ്ടും അവനെ അവൾ കിടത്തി….

 

ക്ഷീണിച്ച മുഖത്താൽ അവൻ നന്ദിയെന്നോണം ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു..

 

“ബുദ്ധിമുട്ടായീലെ…?”

 

മനോജിന്റെ ചോദ്യത്തിന് അവൾ വിഷമത്തോടെ പുഞ്ചിരിമാത്രം നൽകി പുറത്തേക്കിറങ്ങി….

 

സമയം ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി… എല്ലാ പണികളും തീർത്ത് അവൾ കിടക്കാനായി മുറിയിലേക്ക് പോയി….

 

മുറിയിൽ എത്തിയപ്പോഴാണ് അവൾ മോളുടെ കാര്യം ഓർത്തത്…. അവൾ വേകം അമ്മയുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു….

 

അവിടെ ചെന്നപ്പോൾ മുറി അടഞ്ഞു കിടക്കുകയായിരുന്നു

 

അവൾ മെല്ലെ വാതിൽ തുറന്നു നോക്കി.. മോളും അമ്മയും നല്ല ഉറക്കമാണ്…