പ്രഭാവതി അത് കയ്യിൽ വാങ്ങി. അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിടർന്നു. കവിളുകൾ ചുവന്നു തുടുത്തു. അവളുടെ സിരകൾ ത്രസിച്ചു. യോനീമുഖത്ത് പതിഞ്ഞിരുന്ന കന്ത് പിടഞ്ഞുണർന്നു. പ്രഭു വരുന്നു. താനാഗ്രഹിച്ചതു പോലെ പ്രഭു ഇന്ന് വീണ്ടുമെത്തും.
“ഇത് പടിക്കെട്ടിൽ കിടന്നതാണ്.” പ്രഭാവതി ഉദാസീനമായി പറഞ്ഞു. പ്രഭാവതി വീണ്ടും ടിവിയിലേക്ക് ശ്രദ്ധിക്കുന്നതുപോലെ ഭാവിച്ചു.
കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞ് കുമുദം വീണ്ടും വന്നു. “ഭക്ഷണം എടുത്തു വെയ്ക്കട്ടെ? ”
“വെയ്ച്ചോളൂ, ഞാനിതാ വരുന്നു.” ടിവി ഓഫ് ചെയ്ത് പ്രഭാവതി എഴുന്നേറ്റു.
ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞ് കിടക്കയിൽ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് പ്രഭാവതി കിടന്നു. ആരായിരിക്കും ഈ പ്രഭു. അദ്ദേഹം എന്തുകൊണ്ട് അദൃശ്യനായിരിക്കുന്നു. ശാസ്ത്രത്തിന്റെ വല്ല പ്രവർത്തനവുമാണോ, അതോ താൻ കരുതിയതുപോലെ ദേവനോ ഗന്ധർവ്വനോ. ഏതായാലും ഇന്ന് തനിക്കു നേരിട്ടു കാണണമെന്നു പറയണം.
ക്ലോക്കിൽ സമയം പതിനൊന്നടിച്ചു. പെട്ടെന്ന് ജനാലയുടെ പാളികൾ തുറന്നടയാൻ തുടങ്ങി. മൂടൽമഞ്ഞിന്റെ ഒരു പാളി മുറിയിലേക്കൊഴുകി വന്നു. ഒപ്പം പനിനീർപ്പൂവിന്റെ സുഗന്ധവും.
“പ്രഭു.” പ്രഭാവതി കട്ടിലിൽ നിന്നും ചാടിയെഴുന്നേറ്റു. “പ്രഭൂ… “അങ്ങെത്തിയോ.”
“ഞാനെത്തി, നീ ആഗ്രഹിച്ചതു പോലെ ഈ രാത്രിയും നാമൊന്നാകും.” നെക്കാർഡോയുടെ കൈപ്പടം പ്രഭാവതിയുടെ ചുമലിൽ അമർന്നു.
“എനിക്ക് അങ്ങയെ നേരിൽ കാണാനാകില്ലേ?” തരളിതയായി പ്രഭാവതി ചോദിച്ചു.
“തീർച്ചയായും. എന്റെ രൂപം നിനക്കു ദർശിക്കാനാകും.” നെക്കാർഡോ പ്രഭാവതിയുടെ ചുമലിൽ നിന്നും കയ്യെടുത്തു.
ബാക്കി എവിടെ ബ്രോ ഇത്രയും കിടിലൻ കഥ നിർത്തി പോകല്ലെ
കൊടുക്കണം.
ബാക്കി പോരട്ടെ ❤️…
സൂപ്പർ
Kodukam avalum ariyatte sugam
Vegam ponotte aduthath
സൂപ്പർ കഥ ആയിട്ടുണ്ട് അടുത്ത കാലത്തൊന്നും ഇങ്ങനെ ഒരു കഥ വായിച്ചിട്ടില്ല പക്ഷേ പേജ് കുറവാണ് അതു കൊണ്ട് ആസ്വദിച്ച് വായിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല, കളികൾ എല്ലാം വിശദീകരിച്ച് എഴുതണം, മിനിമം 20 പേജ് വേണം, ചെകുത്താൻ്റെ കോട്ട എന്ന നോവൽ ഉണ്ടായിരുന്നു പണ്ട് അത് വായിക്കുന്ന ഫീൽ ആണ് ഇതിന്, അടുത്ത ഭാഗം പേജ് കൂട്ടി എഴുതക
വേഗം ആയിക്കോട്ടെ കാത്തിരിക്കാൻ വയ്യ