ഇതിഹാസ [mkuttan] 167

അപ്പോഴാണ് ഞാൻ എന്റെ വിരലിൽ ഇട്ട മോതിരം നോക്കിയത് അയ്യോ അത് എവിടെ പോയി ഞാൻ കട്ടിലിന്റെ അടിയിൽ പോയി എന്റെ ഓരോ അനക്കത്തിലും എന്റെ നെഞ്ചിലെ മുലകൾ തുള്ളി തുളുമ്പുന്നതു ഞാൻ അറിഞ്ഞു.. സമയം നോക്കി 5 മണി കഴിഞ്ഞു ഇനിയും നിന്നാൽ ഞാൻ മാറിയ കാര്യം എല്ലാവരും അറിയും അതിന് മുൻപ് ഈ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങണം.. ഞാൻ വേഗം എന്റെ ഒരു ഷർട്ട്‌ എടുത്തു ഇടാൻ നോക്കി അത് ഭയങ്കര ടൈറ്റ് ആയിരുന്നു.. ഞാൻ വേറെ ഒരെണ്ണം നോക്കി എടുത്തു അത് ഒരു വിധം കയറി എങ്കിലും എന്റെ മുലകൾ ഷർട്ടിൽ തള്ളി തെറിച്ചു നിന്നു ഇനി എങ്ങോട്ടാ എന്റെ യാത്ര ഞാൻ ഒരു ജീൻസ് വലിച്ചു കയറ്റാൻ നോക്കി.. നോ രക്ഷ സ്കിൻ ഫിറ്റ്‌ ജീൻസ് ഉണ്ടോ കയറുന്നു.. ഞാൻ ഊരി ഇട്ട ലുങ്കി തന്നെ ചുറ്റി എന്റെ ഫോണും പേഴ്‌സ് എടുത്തു ലുങ്കി കുത്തിൽ തിരുകി വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി ഓടി എങ്ങോട്ടെന്ന് അറിയാതെ വെളിച്ചം പയ്യെ പയ്യെ കൂടി വരുവാൻ തുടങ്ങി അതോടൊപ്പം റോഡിൽ ആളുകളുടെ എണ്ണവും കൂടി കൂടി വന്നു പത്രം ഇടുന്ന രാഘവൻ ചേട്ടൻ സൈക്കിൾ ചവിട്ടി എനിക്ക് എതിരെ വരുന്നത് കണ്ടു അയാൾ അകലെ നിന്ന് തന്നെ എന്നെ കണ്ടു അടുത്ത് എത്തും മുൻപേ അയാൾ സൈക്കിളിൽ നിന്നും വീണു ഞാൻ അത് കണ്ടു ഇയാൾ എന്തിനാ വീണത് എന്നോർത്തു അപ്പോഴാണ് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചത് പെണ്ണിന്റ സൗന്ദര്യത്തിന് മാറ്റു കൂട്ടുന്ന അവളുടെ മുടി അത് അഴിഞ്ഞു അലസമായി പാറി കിടക്കുന്നു എന്നെ കണ്ടു യക്ഷി ആണെന്ന് തോന്നി കാണും ഞാൻ മുടി ഒന്ന് ഒതുക്കി കെട്ടാൻ നോക്കി നോ രക്ഷ പെണ്ണുങ്ങൾ ഒക്കെ എങ്ങനെ ആവോ ഇതൊക്കെ നോക്കുന്നെ ഞാൻ രാഘവേട്ടന്റെ അടുത്ത് പോയി… എന്തെങ്കിലും പറ്റിയോ ചേട്ടാ..

ഇല്ല കുഴപ്പം ഇല്ല മോൾ എവിടാ ഉള്ളതാ എന്താ ഈ നേരത്ത് ഇവിടെ ഒന്നും കണ്ടട്ടില്ലല്ലോ എന്താ ഇങ്ങനെ ഒരു വേഷം ഈ ചോദ്യങ്ങൾ എല്ലാം ഒരുമിച്ച് ചോദിക്കുമ്പോഴും അയാളുടെ നോട്ടം എന്റെ നെഞ്ചിൽ ആണ്..

ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവിടെ നിന്ന് വലിഞ്ഞു നേരെ നടന്നു അപ്പോൾ അയാൾ എന്റെ പുറകെ കൂടി ഇയാൾക്കു പത്രം ഒന്നും ഇടണ്ടേ ഇന്ന് എന്തിനാ എന്റെ പിന്നാലെ.. ഞാൻ ഒന്ന് നിന്നു എന്താ രാഘവേട്ട ഇന്ന് പത്രം ഒന്നും ഇടാൻ ഇല്ലേ എന്തിനാ എന്റെ പുറകെ വരുന്നേ..

മോൾക്ക്.. മോൾക്ക്‌ എങ്ങനെ എന്റെ പേര് അറിയുന്നേ.. അയാൾ ആശ്ചര്യത്തോടെ ചോദിച്ചു.. നിങ്ങടെ പേര് മാത്രം അല്ല നിങ്ങളുടെ ഭാര്യ ശാന്ത ചേച്ചിനേം എനിക്ക് അറിയാം.. അവരുടെ നമ്പറും ഉണ്ട് ഞാൻ വിളിച്ചു പറയട്ടെ രാഘവേട്ടൻ പത്രം ഒന്നും ഇടാതെ എന്റെ പുറകിൽ ആണെന്ന്..