“” അയാളാ കക്ഷി………. “
മല്ലിക ശബ്ദമമർത്തിയാണ് പറഞ്ഞതെങ്കിലും ഗിരി കേട്ടു…
ഇന്നലെ രാത്രി കണ്ട ആൾ തന്നെ…….!
ഇരുവരും കണ്ടു എന്നറിഞ്ഞതും സോമൻ ദൃഷ്ടികൾ മാറ്റി…
“” ഒരു ദിവസം ഞാനൊറ്റക്കായിരുന്നു…
അയാളവിടെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടതാ… പിന്നെ നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടില്ല… അയാള് പോയല്ലോന്ന് സമാധാനിച്ച് കുളിക്കാനിറങ്ങിയതാ…”
ഒന്നു നിർത്തി മല്ലിക തിരിഞ്ഞു…
“” വെള്ളത്തിലൂടെ ഊളിയിട്ടു വന്ന് എന്റെ കാലിന്റെ മുകളിൽ ഒരു പിടുത്തം…… എന്റെ നല്ല ജീവൻ പോയി…””
ഗിരിയിൽ ഒരു നടുക്കമുണ്ടായി..
രണ്ട് സ്ത്രീകളും അമ്പൂട്ടനും നേരിടുന്നത് ദാരിദ്ര്യം മാത്രമല്ല എന്നവന് മനസ്സിലായി……
ഇവരേയോർത്തുള്ള ഭയവും ആവലാതിയും സുധാകരേട്ടന്റെ വാക്കുകളിൽ നിന്ന് പലപ്പോഴും വായിച്ചിട്ടുള്ളത് ഗിരി ഓർത്തു…
പലപ്പോഴും തന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ സുധാകരേട്ടന്റെ ദൈന്യതയാർന്ന മുഖവും കടന്നു വന്നിട്ടുള്ളതായി ഗിരി ഉള്ളാലറിഞ്ഞു…
രണ്ടു പേരും യൗവനയുക്തരാണ്…
ദാരിദ്ര്യം മാറിയാൽ ആ മേനിക്കൊഴുപ്പ് ഇരട്ടിക്കാവുന്നതേയുള്ളൂ…
“” അതിൽപ്പിന്നെയാണ് ഇവിടേക്ക് വരാത്തത്… …. “
മല്ലിക പറഞ്ഞു…
അതിന് മറ്റൊരർത്ഥം കൂടിയുണ്ടെന്ന് ഗിരി തിരിച്ചറിഞ്ഞു…
സുധാകരേട്ടന്റെ പരിചയക്കാരൻ…
അതും ജയിലിൽ വെച്ച്……….!
ഏതു തരക്കാനാണ് താനെന്നു പോലും അവർക്കറിയണ്ട..
ഒരു രക്ഷകനെയാണവർ തേടുന്നത്……
അല്ലെങ്കിൽ മണിക്കൂറുകൾ മാത്രം പരിചയമുള്ള തന്നോട് ഇതൊക്കെ പറയാൻ മറ്റു കാരണങ്ങളൊന്നും തന്നെയില്ല….
അല്ലെങ്കിൽ ഇന്നിവിടേക്ക് വരേണ്ട കാര്യം അവർക്കില്ലായിരുന്നുവല്ലോ……
മല്ലിക വസ്ത്രങ്ങൾ ഒന്ന് കുത്തിപ്പിഴിഞ്ഞെടുത്ത് തിരിഞ്ഞതും ഗിരിയെ കണ്ടില്ല… ….
അമ്പൂട്ടൻ ദൃഷ്ടി പായിച്ചു നിൽക്കുന്നിടത്തേക്ക് അവളും നോക്കിപ്പോയി…
താഴെ സോമനടുത്ത് ഗിരി…….
ഗിരി വെള്ളത്തിൽ തന്നെയാണ് നിൽക്കുന്നത്…
തിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നതിനാൽ സോമന്റെ മുഖഭാവം വ്യക്തമല്ല…
മല്ലികയ്ക്ക് ചെറിയ ഭയം തോന്നി…
മൂന്നാലു നിമിഷങ്ങൾക്കകം ഗിരി തിരികെ നീന്തി വരുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവൾക്കാശ്വാസമായി…
ജലപ്പരപ്പിനു മീതെ ഇരുകൈകളും വീശി, വായിൽ കൊണ്ട വെള്ളം തുപ്പിക്കളഞ്ഞു കൊണ്ട് ഗിരി നീന്തിക്കയറി വന്നു……
അവന്റെ ചുമലുകളിലെ മസിലുകളിൽ ചെന്നിടിച്ച് ജലപാത വഴി മാറുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
അമ്പൂട്ടൻ അവനരികിലേക്ക് , നിന്ന കല്ലിൽ നിന്നും എടുത്തു ചാടി…
ഗിരിയുടെ പുറത്തേക്ക് ചാടിക്കയറിക്കൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു…
