ഇത് ഗിരിപർവ്വം 3 [കബനീനാഥ്] [Dont under estimate] 1046

ഗിരി അവളുടെ വാക്കുകൾ ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു…

“” ഞങ്ങൾ നാല് പെൺമക്കളാ… ബാക്കിയുള്ള രണ്ടു പേര് നാട്ടിലുണ്ട്… ചേച്ചിക്ക് സുഖമില്ലാത്തതിനാൽ ഞങ്ങളായിരുന്നു തറവാട്ടിൽ… അച്ഛൻ നേരത്തെ മരിച്ചിരുന്നു……….പിന്നെ അമ്മയും………..””

ഗിരി അവരുടെ ജീവിത പശ്‌ചാത്തലം ഊഹിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു…

“ എനിക്ക് ചൊവ്വാദോഷമാ……….. ഒരു കണക്കിന് അത് നന്നായി.. ഉമയെ ചെറുപ്പം മുതൽ നോക്കിയത് ഞാനാ…””

കുറച്ചു നേരം നിശബ്ദമായി കടന്നുപോയി…

“ ചേച്ചി മരിക്കുമ്പോൾ അമ്പൂട്ടൻ എന്നിൽ ……..””

ബാക്കി പറയാതെ കസേര ഒന്ന് നിരക്കി ഗിരിക്ക് പെട്ടെന്ന് മുഖം കിട്ടാത്ത രീതിയിൽ മല്ലിക ഇരുന്നു ….

“” അങ്ങനെ സംഭവിച്ചു പോയി…… ആകെ നാണക്കേടായിരുന്നു… ചേട്ടനെന്നെ കെട്ടാന്നൊക്കെ ഒരുപാട് പറഞ്ഞതാ… ഈ ദോഷം കാരണം ഞാനാ വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞത്……….എന്നിട്ടും……..?:

വിങ്ങലിന്റെ ഒരു ചീള് ഗിരിയുടെ കാതിൽ വന്നു വീണു…

“” ആദ്യമൊക്കെ  ഉമ വലിയ ബഹളമായിരുന്നു… അവളവിടെ കുറച്ചു കാലം നഴ്സിംഗ് പഠിക്കാനൊക്കെ നിന്നതാ… അതും ഇല്ലാതായി… “

“ ഇപ്പോൾ എന്റെ പഴയ അവസ്ഥയിലാ അവള്…..””

വാക്കുകൾ കൂട്ടിച്ചേർത്തിട്ട് കസേരയിലേക്ക്, മല്ലിക ശിരസ്സു ചായ്ക്കുന്നത് ഗിരി കണ്ടു…

പാവങ്ങൾ……………..!

ഇവരുടെ ഒരേ ഒരു പ്രതീക്ഷയാണ് ഒറ്റയടിക്ക് അണഞ്ഞു പോയത്…

മല്ലികയുടെ നെഞ്ചകം വിങ്ങുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ഗിരി ദൃഷ്ടികൾ പുറത്തേക്ക് മാറ്റി…

“ ഇരുപത്തെട്ടു കഴിഞ്ഞു അവൾക്ക്… …. “

മല്ലിക പതിയെ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി…

“” ഉമയ്ക്കും ദോഷമാണോ… ?””

ഗിരി മുഖം തിരിച്ചു ചോദിച്ചു…

“”ങ്ങും… …. പണമില്ലാത്ത ദോഷം… “

കണ്ണീരിനിടയിലൂടെ മല്ലിക പുഞ്ചിരിച്ചു…

“” ഒന്ന് രണ്ട് കൂട്ടര് കാണാൻ വന്നതാ… അവള് ഇഷ്ടായീല്ലാന്ന് പറഞ്ഞു വിട്ടു…… “”

ഗിരി ചോദ്യഭാവത്തിൽ മല്ലികയെ നോക്കി…

“” ഞങ്ങളെ ഒറ്റക്കാക്കി പോകാനുള്ള മടി കൊണ്ടാ… …. “

പറഞ്ഞതും മല്ലിക എഴുന്നേറ്റ് അകത്തേക്ക് പോയി… ….

അവർ അകത്തേക്ക് പോയത് എന്തിനാണെന്ന് ഗിരിക്ക് അറിയാമായിരുന്നു..

ആരുമില്ലാത്ത ജൻമങ്ങൾ… ….!

ഉദയവും അസ്തമയവും മാത്രം കണ്ട് ജീവിതമൊടുങ്ങാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവർ… !

നാലഞ്ചു നിമിഷം കഴിഞ്ഞാണ് മല്ലിക പുറത്തേക്ക് വന്നത്…

The Author