ഇത് ഞങ്ങളുടെ ലോകം 9 [Ameerali] 177

ദാ.. ഒരു ഫോൺ റിംഗ് ചെയ്യുന്നു. ഇത്തവണ സലോമിയുടെ ഫോൺ ആണ് റിംഗ് ചെയ്തത്. റാസിയാണ് വിളിക്കുന്നത്. അവൾ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു. കാറിൽ അബൂതിയുൾപ്പെടെ പിള്ളേരെല്ലാം ഉറക്കമായതിനാൽ  കാറിൽ പൂർണ്ണ നിശബ്ദതയായിരുന്നു. എസിയുടെ ഫാനിന്റെ ശബ്ദം മാത്രം.

“ഹലോ.. ആ ഇക്ക.. ഞങ്ങൾ അമീറിന്റെ ഫ്ലാറ്റ്ലേക്ക് പോയ്‌കൊണ്ടിരിക്യാണ്. രഹനത്തേം റിയാനത്തേമിണ്ട് കൂടെ. ഇങ്ങള് എവിട്യാ? എപ്പളേക്യ എത്താ?” സലോമി സ്വതസിദ്ധമായ ശൈലിയിൽ കെട്യോനായ റാസിയോട് ചോദിച്ചു.

“ആ ഞാൻ അബുദാബിയിൽ ആണ്. കുറച്ച് കൂടി പണിയുണ്ടിവിടെ. ഒരു രണ്ടുമണിയോടെ കഴിയും. പിന്നെ കമ്പനി കാറിലാണ് വന്നത്. ഡ്രൈവറും കൂടെയുണ്ട്. വെളുപ്പിന് നാലുമണിക്ക് മുമ്പായി എത്തും അവിടെ. പിന്നെ നീ എന്റെ ഡ്രെസ്സൊക്കെ എടുത്തിട്ടുണ്ടോ? നാളെതന്നെ പോണ്ടേ നാട്ടിലേക്ക്. ” റാസി സലോമിയോടാണ് പറഞ്ഞതെങ്കിലും കാറിൽ പൂർണ്ണ നിശബ്ദതയായതിനാൽ അമീറുൾപ്പെടെ എല്ലാവരും അത്‌ കേട്ടിരുന്നു.

” ആ, നിങ്ങളുടെ രണ്ടുമൂന്ന് ടീഷർട്ടുകളും രണ്ട് ലുങ്കിയും എടുത്തിട്ടുണ്ട്. അത്രയും പോരേ? മരണ വീട്ടിലേക്കല്ലേ പോകുന്നത്.” സലോമിയുടെ ഒട്ടും ബഹുമാനമില്ലാത്ത സംസാരം..

” അപ്പോൾ നീ വരുന്നില്ലേ? ഞാൻ ഒറ്റക്കാണോ പോകുന്നത്?” റാസി ചോദിച്ചു.

” പിന്നെ… ഞാൻ എന്തിനാ വരുന്നത്? നിങ്ങളുടെ ഉപ്പയല്ലേ മയ്യത്തായത്. നിങ്ങളെല്ലേ പോകേണ്ടത്. പിന്നെ ടിക്കറ്റിന് ഇത്രയും വലിയ റേറ്റുള്ളപ്പോൾ രണ്ടുപേരും എങ്ങനെയാ പോകുന്നത്. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഞാൻ എന്തിനാ പോകുന്നത്. സമയം കിട്ടുമ്പോഴൊക്കെ നിങ്ങളുടെ ഉമ്മയുടെ മുമ്പിൽ വച്ച് പോലും എന്നെ കയറിപ്പിടിക്കാൻ വരുന്ന നിങ്ങളുടെ ഉപ്പാന്റെ മയ്യത്ത് കാണാനോ? നിങ്ങള് പറ.. ” സലോമി നാത്തൂന്മാരെ നോക്കികൊണ്ട് ഫോണിലൂടെ പറഞ്ഞു.

ഇതൊക്കെകേട്ട് രഹനക്കോ റിയാനക്കോ ഒരു ഞെട്ടലും ഇല്ല. കാരണം ഇതൊക്കെ ഇവരും കേട്ടിട്ടും കണ്ടിട്ടുള്ളതുമാണ്. എന്നാൽ ഇതൊക്കെ കേട്ട് ഷോക്കായത് അമീറിന് മാത്രമാണ്. പക്ഷെ അവൻ ഒന്നും ഇപ്പോൾ ചോദികേണ്ടെന്ന് തീരുമാനിച്ചു. ഈ ചരക്ക് ഇനി തന്റെ കീഴിൽ കുറേ ദിവസം ഉണ്ടാകുമല്ലോ. അപ്പോൾ എല്ലാം മനസ്സ് തുറപ്പിച്ച് എടുക്കാം എന്ന് പ്ലാൻ ചെയ്തു. എന്നാലും ഈ പെണ്ണ് തന്റെ മുമ്പിൽ പോലും കെട്ടിയോനോട്‌ ഇങ്ങനെ മയമില്ലാതെ സംസാരിക്കുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ ഇവളാണ് കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ തീരുമാനിക്കുന്നത്, റാസിക്ക് പുല്ല് വിലയെ ഇവൾ നൽകുന്നുള്ളൂ എന്നും അമീറിന് മനസ്സിലായി.