ഏട്ടന്റെ ഭാര്യ സ്മിത [Master] 991

“നാല്‍പ്പത്തിയാറു തികയാറായി”

“ഈശ്വരാ അവിശ്വസനീയം. പക്ഷെ ശാരീരികമായി ഒരു ഇരുപതു വര്‍ഷം പിന്നിലാ ഇപ്പോഴും ചേച്ചി”

മ്ലാനഭാവത്തോടെ ചേച്ചി ചിരിച്ചു. എന്നിട്ടിങ്ങനെ പറഞ്ഞു:

“നിന്റെ ഏട്ടന്‍ ഇരുപത് വര്‍ഷം മുന്നിലും”

ഞങ്ങള്‍ രണ്ടുപേരും ചിരിച്ചു.

“ങാ ചേച്ചീ ഞാന്‍ ചോദിക്കാന്‍ മറന്നു. അനുപമയുടെ ആല്‍ബം എവിടെ? കല്യാണത്തിന് കൂടി എങ്കിലും ഞാനുടന്‍ തന്നെ തിരികെ പോയതുകൊണ്ട് ആല്‍ബം കാണാന്‍ ഒത്തില്ല” സംസാരത്തിന്റെ ഗതി മാറ്റി ചേച്ചിയുടെ മനസ്സ് ശാന്തമാക്കനായി ഞാന്‍ മറ്റൊരു വിഷയത്തിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു.

“കൊണ്ടരാം”

അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ട് ചേച്ചി എഴുന്നേറ്റ് പോയി. പുറത്ത് നിന്ന് നോക്കുന്നവര്‍ കരുതുക സുന്ദരിയായ ചേച്ചി അടിച്ചുപൊളിച്ച് ജീവിക്കുന്നുണ്ടാകും എന്നാണ്. പക്ഷെ സത്യാവസ്ഥ എത്രയോ വിചിത്രമാണ്. ഏട്ടന്റെ ജീവിതം ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണ് എന്ന് ഞാനൊരിക്കലും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. ഗള്‍ഫിലെ ജോലിത്തിരക്കും നാട്ടിലേക്കുള്ള ഹ്രസ്വ സന്ദര്‍ശനങ്ങളും ജീവിതങ്ങളെ അറിയേണ്ടപോലെ അറിയാന്‍ എന്നെ അനുവദിച്ചിരുന്നില്ല. എന്തിന്, സ്മിതേച്ചിയുടെ സൌന്ദര്യം പോലും ഞാന്‍ തിരിച്ചറിയുന്നത് ഈ വരവില്‍ മാത്രമാണ്.

“ദാ..ഒരു ടണ്‍ ഭാരമുണ്ട് കുന്ത്രാണ്ടത്തിന്” എന്റെ അടുത്തെത്തി വലിയ ആല്‍ബം കൈകളിലേക്ക് നല്‍കിക്കൊണ്ട് ചേച്ചി പറഞ്ഞു.

ചേച്ചിയുടെ ശരീരഗന്ധം എന്റെ മൂക്കിലേക്ക് ഒരു ഇളം കാറ്റായി കടന്നുകയറി. വിയര്‍പ്പും വാസനാദ്രവ്യങ്ങളും ഇടകലര്‍ന്ന മദഗന്ധം.

ഞാന്‍ ആല്‍ബം തുറന്നു നോക്കി. ചേച്ചി അവിടെത്തന്നെ നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു. സത്യത്തില്‍ അനുപമയുടെ വിവാഹം കാണാനല്ല മറിച്ച് ചേച്ചിയെ കാണാന്‍ വേണ്ടിത്തന്നെയാണ് ഞാന്‍ ആല്‍ബം വാങ്ങിയത്. കല്യാണപ്പെണ്ണിനെ കടത്തിവെട്ടുന്ന സൌന്ദര്യത്തില്‍ മിതമായ മേക്കപ്പില്‍ അത്ര വിലയൊന്നും ഇല്ലാത്ത സാരി ധരിച്ച് നില്‍ക്കുന്ന ചേച്ചിയെ കണ്ടപ്പോള്‍ എന്റെ ഉള്ളില്‍ അസൂയ നുരപൊന്തി.

“ഏട്ടന്റെ ഭാഗ്യം” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

“എന്താ എന്റെയും ഭാഗ്യമല്ലേ നല്ലൊരു കല്യാണം അവള്‍ക്ക് കിട്ടിയത്. നല്ല പയ്യനാ അവന്‍” ഞാന്‍ ഉദ്ദേശിച്ചത് മനസ്സിലാക്കാതെ ചേച്ചി പറഞ്ഞു.

“ഞാന്‍ അതല്ല പറഞ്ഞത്. ദാ ഈ ഫോട്ടോ കണ്ടോ”

ചേച്ചിയും അനുപമയും പിന്നെ കുറെ ബന്ധുക്കളും നില്‍ക്കുന്ന ഒരു ഫോട്ടോ കാണിച്ച് ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.

“എന്താ?” ചേച്ചി ചോദിച്ചു.

“ഇത് കണ്ടാല്‍ കല്യാണം കഴിക്കുന്നത് ഇയാള്‍ ആണെന്നേ ആളുകള്‍ കരുതൂ” ചേച്ചിയുടെ ഫോട്ടോയില്‍ വിരലമര്‍ത്തി ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.