ഏട്ടത്തിയമ്മയും കുഞ്ഞേച്ചിയും 5 [യോനീ പ്രകാശ്‌] 1709

ഞാന്‍ ഡ്രസ്സെല്ലാം ടവല്‍ റോഡില്‍ തൂക്കി.

“നീ ഇവിടെ നിന്നോടാ അമ്പൂസേ…കുഞ്ഞേച്ചിയ്ക്ക് ഒരു പ്രശ്നോല്ല..!”

വശ്യ മനോഹരമായൊരു കുസൃതിച്ചിരിയോടെ അവളെന്നെ നോക്കി.
ആ നോട്ടം ശരിക്കുമെന്നെ വശംവദനാക്കിക്കളഞ്ഞു. അവിടെ തന്നെയങ്ങ് നിന്നാലോ എന്ന് ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ചു. എന്നാല്‍ എന്തോ ഒരു ഉള്‍വിളി പിന്നോട്ട് വലിക്കുന്നതുപോലെ..!

തമാശ കേട്ടെന്നപോലെ ഞാന്‍‍ വെറുതെയൊന്ന് ഇളിച്ചു കാണിച്ച ശേഷം പുറത്തിറങ്ങി വാതില്‍ ചാരി. അകത്തിപ്പോള്‍ അവള്‍ പൂര്‍ണ നഗ്നയായിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാവുമെന്ന ചിന്തയോടെ വെള്ളമിറക്കിക്കൊണ്ട് ഞാന്‍ ആ വിളിക്കായി കാതോര്‍ത്ത് നിന്നു.

ആ മേനിക്കൊഴുപ്പൊന്നു തുറന്നു കാണണമെന്ന ആഗ്രഹം എന്നെ വല്ലാതെ ഗ്രസിച്ചു തുടങ്ങിയിരുന്നു. പക്ഷെ, പെങ്ങളാണെന്ന ചിന്ത അപ്പോഴും ഒരു നേരിയ തടസ്സമായി ബാക്കിയാവുന്നു.

അഞ്ചു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ വാതില്‍ തുറന്ന്‍ അവള്‍ പുറത്ത് വന്നു. ഞാന്‍ അന്തിച്ചു പോയി. ആ ശരീരത്തില്‍ സ്കേര്‍ട്ടും സ്ലിപ്പും മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.

കറുത്ത സ്ലിപ്പില്‍ ആ പവന്‍ നിറമുള്ള തളിര്‍മേനി കണ്ണഞ്ചിപ്പോകുന്ന മാദകത്വത്തോടെ പ്രൊജക്റ്റ്‌ ചെയ്തു നില്‍പ്പാണ്. ആ ഒരു ഒറ്റ കാഴ്ചയില്‍ തന്നെ കുണ്ണ പാറപോലും തുരക്കാന്‍ സജ്ജമായിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

“ഇതെന്താ ഇങ്ങനെ…ടീഷര്‍ട്ട് ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ അതില്‍..!”

ആ മാറില്‍ മയങ്ങിപ്പോയ ദൃഷ്ടി മാറ്റാന്‍ പോലുമാകാതെ ഞാന്‍ സ്വപ്നത്തിലെന്ന പോലെ ചോദിച്ചു. എന്‍റെ ആര്‍ത്തിപൂണ്ട നോട്ടം അവള്‍ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ടാവുമെന്നറിഞ്ഞിട്ടും അവിടെ നിന്നു കണ്ണെടുക്കാന്‍ കഴിയുന്നതേയില്ല.

“അത് താഴെ പോയെടാ…ആകെ നനഞ്ഞു പോയി..!”

മാറില്‍ നിന്നും ഒരു നിമിഷം കണ്ണുകള്‍ ആ മുഖത്തേക്ക് നീണ്ടു. മുഖത്ത് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഒരു കള്ളച്ചിരി ഒളിപ്പിക്കാനെന്ന പോലെ അവള്‍ പെട്ടെന്ന് എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാതെ നോക്കിക്കളഞ്ഞു.

അത് കണ്ടപ്പോഴേ ടീഷര്‍ട്ട് തനിയെയങ്ങ് താഴെ പോയതെല്ലെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. അത് മനപ്പൂര്‍വമുള്ള ഒരു ചെയ്തിയായിരിക്കണം. എന്നെ ഈ സൗന്ദര്യത്തില്‍ മുക്കിക്കൊല്ലാന്‍ വേണ്ടിയുള്ള പ്ലാനിംഗ്..!

“അമ്പൂസേ..കുഞ്ഞേച്ചിയെ ഒന്നെടുക്കോഡാ..നടക്കാന്‍ ഒട്ടും വയ്യ…ഇച്ചിരെ ദൂരല്ലെള്ളൂ…പ്ലീസ് ഡാ മോനൂ..!”

കൊച്ചു കുട്ടികളെപ്പോലെ ഒരു തളര്‍ച്ച ബാധിച്ച കൊഞ്ചല്‍ ഭാവത്തോടെ അവളെന്നെ നോക്കി.

“എടുക്കാനോ…അയ്യോ..എനിക്ക് പറ്റില്ല…താങ്ങിപ്പിടിക്കാം..മെല്ലെ നടന്നാ മതി…!”

ഞാന്‍ വേഗം ആ കയ്യില്‍ കയറിപ്പിടിച്ചു.