ഏട്ടത്തിയമ്മയും കുഞ്ഞേച്ചിയും 5 [യോനീ പ്രകാശ്‌] 1709

“വേണ്ട…വിട്..!”

അവളാ കൈ കുടഞ്ഞു മാറ്റി.

“എന്നെ എടുത്താ മതി..അല്ലാതെ ഞാന്‍ ഇവിടുന്നു അനങ്ങില്ല…പ്ലീസ് ഡാ…കുഞ്ഞേച്ചീടെ ചക്കരയല്ലേ..എടുക്കെടാ..!”

ആ കൊഞ്ചലിനൊരു വാശിയുടെ നിറം വന്നു കഴിഞ്ഞു.
ഇനിയും മറുത്താല്‍ അവള്‍ ചിലപ്പോ കൂവി വിളിക്കും..ലഹരി നല്ലപോലെ അങ്ങിറങ്ങിയിട്ടൊന്നുമില്ല. ഇപ്പോഴും കാലുകള്‍ ചെറുതായി വേച്ചു പോകുന്നുണ്ട്.

സത്യത്തില്‍ അവളെ ഇരുകൈകളിലുമായി കോരിയെടുക്കുന്നത് എനിക്ക് വളരെ സന്തോഷം പകരുന്ന കാര്യമായിരുന്നു.എങ്കിലും അവളെ കാണിക്കാന്‍ വേണ്ടി മാത്രം, മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ എന്ന ഭാവം മുഖത്ത് വാരി നിറച്ചു. ശേഷം അല്പം കുനിഞ്ഞ് വലംകൈ അവളുടെ കാല്‍ മടക്കിലും ഇടംകൈ പുറത്തു കൂടെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചും കൊണ്ട് മെല്ലെ ആ ശരീരം എടുത്തുയര്‍ത്തി.

ഇടംകയ്യുടെ വിരലുകള്‍ ആ ഓറഞ്ച് മുലയുടെ വക്കില്‍ അമര്‍ന്നു ചേര്‍ന്നു.

അവളില്‍ നിന്ന്‍ വളകിലുക്കം പോലൊരു ഇക്കിളിച്ചിരി പുറത്തു വന്നു. കാണുന്നപോലെയല്ല നല്ല ഭാരമുണ്ട്.

നേവി ഒരു സ്വപ്നമായി കൊണ്ട് നടക്കുന്നത്കൊണ്ട് കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച ലോക്ക്ഡൌണ്‍ ആവുന്നത് വരെ നല്ലപോലെ വ്യായാമം ചെയ്തിരുന്നു എന്നതിനാല്‍ എനിക്കതില്‍ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ടനുഭവപ്പെട്ടില്ല.

“വെയ്റ്റ്ണ്ടോടാ വാവേ..!”

അവള്‍ പ്രേമമൂറുന്ന മധുരതരമായൊരു നോട്ടമെറിഞ്ഞു കൊണ്ട് രണ്ടു കൈകളും കൊണ്ട് എന്‍റെ കഴുത്തിലൂടെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.

ഉമിനീര്‍ കൊഴുപ്പില്‍ തിളങ്ങുന്ന ആ മാന്തളിര്‍ പോലുള്ള ചുണ്ടൊന്നു മുത്തിയെടുക്കാന്‍ തോന്നിപ്പോയി എനിക്ക്.

അവളുടെ അപ്പോഴത്തെ ആ ഭാവം എന്നെ അത്രയേറെ കീഴ്പ്പെടുത്തിക്കളഞ്ഞിരുന്നു. ആ മൃദുമേനി ഒന്ന് ഉയര്‍ത്തിയിളക്കി പിടുത്തം ശരിയാക്കിക്കൊണ്ട് ഞാനവളെ നോക്കിയൊന്നു ചിരിച്ചു.

“ചെറുതായിട്ട്…!”

“ആഹാ…മ്ഹും…എന്നാ പറയ്‌…എത്ര വെയ്റ്റ് കാണും..?”

ആ മുഖത്ത് വീണ്ടും പഴയ കുസൃതിച്ചിരി വിടര്‍ന്നു.

“അതിപ്പോ…മ് മ് …ഒരു..ഒരു..!”