ഏട്ടത്തിയമ്മയും കുഞ്ഞേച്ചിയും 5 [യോനീ പ്രകാശ്‌] 1709

എന്‍റെ ആസക്തിയെല്ലാം ഒരു നിമിഷം കൊണ്ട് കെട്ടു പോയി. എന്‍റെ കുഞ്ഞേച്ചിയെ ഇങ്ങനെയൊക്കെ വേദനിപ്പിച്ചിട്ട് എനിക്കെങ്ങനെ സുഖിക്കാന്‍ കഴിയും..!

ഞാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് മനസ്സിലാക്കിയ പോലെ അവള്‍ പെട്ടെന്ന് കൈ മാറ്റിക്കൊണ്ട് എന്നെ നോക്കി വിഫലമായോന്നു പുഞ്ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു..അവളെത്ര മാത്രം വേദന സഹിക്കുന്നുണ്ടെന്ന്‍ ഒറ്റനോട്ടം കൊണ്ട് തന്നെ എനിക്ക് മനസ്സിലാക്കാന്‍ പറ്റി.

എന്‍റെ ഉള്ളിലെ സ്നേഹം പതഞ്ഞൊഴുകി.കുണ്ണ പണി നിര്‍ത്തിയിറങ്ങി. എന്‍റെ കാമത്തിന് മുകളില്‍ അവളുടെ ആ സ്നേഹം ആധിപത്യം സ്ഥാപിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

ആ നഗ്നമേനിയിലേക്ക് പടര്‍ന്നു കയറിക്കൊണ്ട് ഞാനാ മുഖം കോരിയെടുത്തു തുരുതുരാ ചുംബിച്ചു. അടക്കി നിര്‍ത്താനാവാതെ എന്‍റെ സ്നേഹം മുഴുവന്‍ ആ ഓമന മുഖത്തു ഞാന്‍ പതിച്ചു കൊടുത്തു.

“കുഞ്ഞേച്ചീ…സോറി…സോറി കുഞ്ഞേച്ചി…ഒത്തിരി വേദനിച്ചോ എന്‍റെ മോളൂന്..!”

ആര്‍ദ്രമായ മനസ്സോടെ ഞാനാ കവിളില്‍ വാത്സല്യത്തോടെ തലോടി.
ആ കണ്ണുകളില്‍ ഒരു നക്ഷത്രത്തിളക്കം തന്നെ ഞാന്‍ കണ്ടു. എന്‍റെ സ്നേഹപ്രകടനം അവളെ വല്ലാതെ സ്വാധീനിച്ചു.

“ഇല്ല മോനൂ…അത് സാരോല്ല..എന്‍റെ പൊന്നിന് വേണ്ടി കുഞ്ഞേച്ചി എന്തും സഹിക്കൂലെ…!”

അവളെന്‍റെ ചുണ്ടില്‍ മുത്തി.

ഞാന്‍ ഒരു വശത്തേയ്ക്കിറങ്ങിക്കിടന്നു കൊണ്ട് അവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. ശേഷം അപ്പോഴും കുലച്ചു നില്‍ക്കുകയായിരുന്ന കുണ്ണ ആ കുണ്ടിയുടെ സൈഡില്‍ അമര്‍ത്തി വച്ച് കൊണ്ട് ആ അരക്കെട്ടിലെക്ക് തുട കയറ്റി വച്ചു.

“ഇതൊന്നു അകത്തു കയറ്റാനുള്ള കൊതിയില്‍ കുഞ്ഞേച്ചിയ്ക്ക് വേദനിക്കുമെന്ന്‍ ഓര്‍ക്കാന്‍ പോലും ഞാന്‍ മറന്നു…സോറി ട്ടോ ചേച്ചിക്കുട്ടീ..!”

അരക്കെട്ടിളക്കി കുണ്ണ ആ മാംസളതയിലൊന്നു അമര്‍ത്തിയുരസിക്കൊണ്ട് ഞാനവളെ കൊഞ്ചിച്ചു.

“എന്‍റെ മുത്തിന് ഒരു സുഖോം കിട്ടീല്ലാല്ലേ…!”

ആ മുഖമൊന്നു വാടി.

“വാ…കുഞ്ഞേച്ചിയ്ക്ക് വേദനിക്കില്ല…ഒന്നോടെ നോക്ക്…കയറും…ഒറപ്പാ…വാ…എന്‍റെ പൊന്ന് വാ…!”

കുഞ്ഞുങ്ങളെ കൊഞ്ചിക്കുന്നത് പോലെ നിറഞ്ഞ സ്നേഹത്തോടെ അവളെന്‍റെ കയ്യില്‍ പിടിച്ചു ദേഹത്തേയ്ക്ക് വലിച്ചു കയറ്റാന്‍ നോക്കി.