ഏട്ടത്തിയമ്മയും കുഞ്ഞേച്ചിയും 5 [യോനീ പ്രകാശ്‌] 1709

അപ്പൊ ഞാന്‍ തടയുമ്പോഴേക്കും അഴിച്ചു കഴിഞ്ഞിരുന്നോ..!

ആ നനഞ്ഞ പീച്ച് കളര്‍ സ്ലിപ്പിനുള്ളില്‍ അവളുടെ ഓമനമുലകള്‍ മുഴുത്തു നില്‍ക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ എന്‍റെ മനസ്സ് അറിയാതൊന്നു ചാഞ്ചാടിപ്പോയി.

കൈത്തഴക്കം വന്ന ശില്‍പ്പിയുടെ കൊത്തുപണി പോലെ അതിമനോഹരമായ വെണ്ണമുലകള്‍..!

ചെറു കടലമണിയുടെ വലിപ്പത്തിലുള്ള മുലഞെട്ടുകള്‍ ഒരു തടിപ്പായി തുറിച്ചു നില്‍പ്പുണ്ട്.

നേരിയ ഇരുള്‍ നിറഞ്ഞ ഒരു ചാല് പോലെ ഇരു മുലകളുടെയും മദ്ധ്യത്തില്‍ ഒരു വിടവിന്‍റെ തുമ്പും ദൃശ്യമാണ്. വാഴക്കൂമ്പിന്‍റെ നൈര്‍മല്യമുള്ള ആ നെഞ്ചില്‍ സ്ലിപ്പിന്‍റെ വള്ളികള്‍ മാത്രമെ ഒരു മറയായുള്ളൂ.

ആ നഗ്നമായ കക്ഷവും കൊഴുത്തു മിനുത്ത കൈകളും‍ കണ്ടപ്പോള്‍ ഏട്ടത്തിയമ്മയുടെ തുടകളാണ് എന്‍റെ ഓര്‍മയിലെത്തിയത്. നെയ്യ് കോരുന്ന കരണ്ടി പോലെ മിനുമിനുത്ത കൊതിയേറ്റുന്ന ഒരു കാഴ്ച്ചയായിരുന്നു അത്.

അവള്‍ മെല്ലെ എനിക്ക് നേരെ മുഖം തിരിച്ചു. പക്ഷെ നോട്ടം എന്നിലേക്കായിരുന്നില്ല.

“നേരം വെളുത്തു കഴിഞ്ഞും കണ്ടു പലതും…അവിടെയും ഇവിടെയുമായിട്ട്…അവര്‍ക്കൊപ്പം അമ്പൂസിനെ അങ്ങനെ കണ്ടപ്പോ എനിക്ക് സഹിച്ചില്ല ഡാ മോനെ…ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല..! സത്യം പറഞ്ഞാ… അത്…അതൊരു അരുതാത്ത ബന്ധമായത് കൊണ്ടൊന്നുമല്ല…പിന്നെ.. പിന്നെ..എനിക്കറിയില്ല എന്താ എങ്ങനാ പറയണ്ടേന്ന്‍….നിന്നെ അങ്ങനെ പങ്കു വെക്കാന്‍ എനിക്ക് പറ്റില്ലായിരുന്നെടാ പൊന്നേ.! “

ആ കണ്ണുകള്‍ പെട്ടെന്ന് എന്‍റെ മുഖത്തേക്കായി. ലഹരിയുടെ ക്ഷീണം കൊണ്ട് കണ്‍പോളകള്‍ പാതിയടഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലും ആ നോട്ടം നല്ല മൂര്‍ച്ചയുള്ളതായിരുന്നു.

“പറ്റില്ലാന്നു പറഞ്ഞാ പറ്റില്ല. അവര്‍ക്ക് മാത്രായിട്ട് വിട്ടു കൊടുക്കില്ല നിന്നെ..അവരെക്കാള്‍ ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട് നിന്നെ.. പലപ്പോഴും അത് തുറന്നു കാണിച്ചിട്ടും ..മണ്ടന്‍ നിനക്ക് മനസ്സിലായില്ല…!”

ആ സ്വരം കടുത്തു..ഒരു കുതിപ്പോടെ അവള്‍ എനിക്കരികിലെത്തി. ഞാന്‍ ഭയന്ന് പിന്നോട്ട് നീങ്ങിപ്പോയി. ആ വാള്‍മുനപോലുള്ള നോട്ടം എന്നെ വല്ലാതെ പരിഭ്രമിപ്പിച്ച് കളഞ്ഞിരുന്നു.

“..ഏടത്തി കാണിച്ചത് പോലെ എല്ലാം തുറന്നു കാണിക്കാന്‍ ഞാന്‍ കുറച്ചു മടിച്ചുപോയി…അല്ലെങ്കില്‍ അതിനേക്കാളൊക്കെ‍ വാല്യു ഞാനെന്‍റെ സ്നേഹത്തിനു കൊടുത്ത് പോയി..അതുകൊണ്ടാ..അല്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ‍അവരെപ്പറ്റി ഓര്‍ക്കാന്‍ പോലും തോന്നാത്തവിധം എന്‍റെ അമ്പൂസിനെ ഞാന്‍ സ്നേഹിച്ച് കൊന്നേനെ..!”

“കുഞ്ഞേച്ചീ…എന്തൊക്കെയാ ഈ വിളിച്ചു പറയുന്നതെന്ന് വല്ല ചിന്തയുമുണ്ടോ..?”