ഏട്ടത്തി 2 [Achillies] 1717

കണ്ണടച്ചു ഇവിടെ ഒന്നും ഇല്ലാത്ത രീതിയിൽ ആയിരുന്നു, അവളുടെ ഇരുപ്പ്.

“ങ് ഹും….ങ് ഹും…”

അടഞ്ഞ കണ്ണിലും വീർത്തു ചുവന്ന കവിളിലും നെറ്റിയിലും എല്ലാം അവന്റെ ചുണ്ടുരുമ്മുമ്പോൾ കൊച്ചു പെണ്ണിനെ പോലെ അവൾ ചിണുങ്ങി പിടഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു. അവളെ വരിഞ്ഞു പുണർന്നു കഴുത്തിലെ കുഞ്ഞു വിയർപ്പുതുള്ളിയിൽ ചുണ്ടുരച്ചവൻ നക്കി എടുത്തു.

“ഏട്ടത്തി….”

അടുത്ത നിമിഷം പഴുതാര ദേഹത്ത് കയറിയപോലെ അവൾ ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റു അവനിൽ നിന്നു മാറി.

സെറ്റിയുടെ ചാരത്തു ഇട്ടിരുന്ന കസേരയിലേക്ക് ഇരുന്നു മുഖം പൊത്തി. പെട്ടെന്ന് നീരജയിൽ ഉണ്ടായ മാറ്റം കിച്ചുവിലും ഭയത്തിന്റെ ഓളങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി. ഒരു നിമിഷം താൻ ചെയ്ത തെറ്റെന്താണെന്നു മനസ്സിലാവാതെ അവൻ പകച്ചു നിന്നു. പിന്നെ കസേരയിൽ ഇരിക്കുന്ന നീരജയുടെ മുൻപിൽ മുട്ടുകുത്തി, കൈകൾ തുടയ്ക്കു മേലേ വെച്ചു കുനിഞ്ഞിരുന്ന തല ഉയർത്താൻ ശ്രെമിച്ചു.

“എന്താ…പറ്റിയെ….എന്തിനാ….വഴക്കിട്ടെ…പ്ലീസ്…ഇങ്ങനെ ഇരിക്കല്ലേ…”

അവന്റെ സ്വരത്തിൽ സങ്കടവും കെഞ്ചലും പേടിയും കണ്ട നീരജ പെട്ടെന്ന് നിറഞ്ഞു വന്ന കണ്ണുകൾ തുടച്ചു.

“ഒന്നുല്ല….കിച്ചൂട്ട…ഞാൻ പെട്ടെന്ന്….

പിന്നെ കിച്ചൂട്ടൻ ഇനി എന്നെ ഒരിക്കലും ഏട്ടത്തി ന്നു വിളിക്കരുതെട്ടൊ… അത് കേൾക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് എന്തോ പോലയാ…”

അടക്കിപിടിച്ചിട്ടും അവൾ ഒന്നു തേങ്ങി പോയിരുന്നു. അതോടെ നിലത്തേക്കിരുന്ന അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് അവളെ വാരിയിട്ട് മുഖം മുഴുവൻ മുത്തി നിറച്ചിരുന്നു കിച്ചു.

“സോറി…സോറി…ഇനി വിളിക്കില്ല…ഉമ്മ…”

അവന്റെ നെഞ്ചിൽ മടങ്ങിയിരുന്നു മുത്തങ്ങൾ വാങ്ങി മുഖം ചുവപ്പിക്കുമ്പോൾ അവളുടെ മുല വിങ്ങി തുടയിടുക്കിൽ ചൂട് നിറഞ്ഞു. മുലക്കണ്ണ് ചുരിദാറിൽ പരുത്തു പൊങ്ങുന്നത് മനസിലായ നീരജ വിമ്മി ഉലഞ്ഞു അവന്റെ കരവലയത്തിൽ നിന്നു ഊർന്നിറങ്ങി.

“എന്തൊക്കെയാ കാട്ടണെ…കൊതിയൻ ചെക്കൻ….”

കുറുമ്പ് ചിരി ചിരിച്ചു അവനിൽ നിന്നു അകലാൻ നോക്കിയ അവളെ പിടിക്കാൻ ആഞ്ഞതും അവൾ ചുണ്ടു കടിച്ചു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഓടി മാറി…

“വാതിൽ വരെ തുറന്നു കിടക്കുവാ…എന്നിട്ടാ ചെക്കന്റെ വഷളത്തരം…”

പറഞ്ഞിട്ട് റൂമിൽ സെറ്റ് ചെയ്തിരുന്ന നിലകണ്ണാടിയിലേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു മുടി മാടിയൊതുക്കാൻ തുടങ്ങി നീരജ, അളവിൽ തൈച്ചെടുത്ത ചുരിദാറിൽ തിനർത്തു നിന്ന മുലഞെട്ടു തെളിഞ്ഞു കാണുന്നത് കണ്ട അവളിൽ നാണം പൊട്ടി.