ഏട്ടത്തി 2 [Achillies] 1725

അവളുടെ നിഷ്കളങ്കമായ കുഞ്ഞുകുട്ടിയോടെന്നപോലെ വാത്സല്യം തോന്നുന്ന മുഖത്തിൽ മയങ്ങി. നെറ്റിയിൽ ഒന്നു ഉമ്മ വെച്ചു കിച്ചു അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

അവന്റെ കയ്യിൽ ചുറ്റി ചൂട് താങ്ങിയാണ് നീരജ നടന്നത്.

കോട്ടേജ് വിട്ടു പോവുമ്പോഴും ഒന്നും മിണ്ടാതെ സ്വപ്നത്തിലെന്നപോലെ അവൾ ആ നടത്തം ആസ്വദിച്ചു.

ലോണിന്റെ അടുത്തേക്കുള്ള ആളൊഴിഞ്ഞ കോട്ടേജിന് അടുത്തുള്ള അല്പം ഇരുണ്ട ഭാഗത്തു നിന്നും പതുങ്ങിയ സീൽകാരവും…ചപ്പിവലിക്കുമ്പോൾ ഉള്ള സ്വരങ്ങളും കേട്ട… കിച്ചുവും നീരജയും ആദ്യം ഒന്നു ഞെട്ടി.

കോട്ടേജിന്റെ ഭിത്തിയോട് ചേർത്തു നിർത്തി ഒരു പെണ്ണിനെ ആരോ കടിച്ചു ചുംബിക്കുകയാണ്… അപ്പുറത്തു നിന്നും പാളി വീഴുന്ന ചെറു വെളിച്ചത്തിൽ നിഴൽ കാണാം പെണ്ണിന്റെ നെഞ്ചിൽ, മുഖം അമർത്തി ഉരയ്ക്കുന്ന ഒരാള്… മുല കുടിക്കുയാണെന്നു വ്യക്തം… അയാളെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്തു..കഴുത്തു പൊക്കി കുറുകുന്ന പെണ്ണും… രണ്ടുപേരും പ്രണയ ലീലകളിൽ മുഴുകി നിൽക്കുന്നു.

നീരജ ഞെട്ടിക്കൊണ്ടു കിച്ചുവിന്റെ കയ്യിൽ മുറുക്കി..

“വാ…കിച്ചു….വാ…പോകാം….”

അന്തം വിട്ടു നോക്കി നിക്കുന്ന കിച്ചുവിനെ വലിച്ചുകൊണ്ട് അവൾ മുന്നോട്ടു നടന്നു.

“അയ്യേ…വഷളൻ ചെക്കൻ…നോക്കി നിക്കുവാ…നാണം ഇല്ലല്ലോ…”

അവന്റെ കയ്യിൽ നുള്ളിപറിച്ചു നീരജ പരിഭവിച്ചു…

“ഓഹ് ആറ്റുനോറ്റ്‌ ഇഷ്ടം തോന്നിയ പെണ്ണിനെ ഒത്തിരി കഷ്ടപ്പെട്ടു കെട്ടിയിട്ടും എനിക്കിപ്പോഴും ആരുടേലും ഒക്കെ ഇങ്ങനെ കണ്ടു കൊതി വിടാനാ…എന്റെ വിധി…”

നിരാശ ഭാവം കഷ്ടപ്പെട്ടു മുഖത്തു വലിച്ചു കയറ്റി കിച്ചു പറഞ്ഞത് കേട്ട നീരജ കിലുങ്ങി ചിരിച്ചു.

“അയ്യട…ആർത്തി ഒന്നും കാട്ടണ്ട…എന്റെ പൊന്നുമോനുള്ളതല്ലേ ആരും എടുത്തോണ്ട് പോവത്തൊന്നും ഇല്ലാല്ലോ…അപ്പൊ പതിയെ പതിയെ മതി… അതാ എനിക്കും ഇഷ്ടം…”

അപ്പോഴും ചിരിക്കുന്ന ചുറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്ന അവന്റെ കയ്യിൽ അമർന്നു ചുരിദാറിന്റെ കഴുത്തിൽ നിന്നു പുറത്തേക്ക് തുറിച്ച കൊഴുത്ത മുലയുടെ വിടവും മാംസവും തുളുമ്പുന്നത് കണ്ട കിച്ചു അവളെ ചുറ്റി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

“അയ്യേ…വിട്ടെ…ദേ ആരേലും കാണും…വിട് വിട്…കുതറി മാറി ചമ്മിക്കൊണ്ടു നീരജ അവന്റെ കയ്യിൽ നിന്നും ചാടി മാറി.

“എന്റെ ചക്കി…ഈ കൊഴുത്ത മുലേം ചാടിക്കിടക്കുന്ന ചന്തീം കുലുക്കി എന്നെ കൊതിപ്പിച്ചാൽ പിടിച്ചു നിക്കാൻ എന്നെക്കൊണ്ട് എപ്പോഴും പറ്റോന്നുമില്ലാട്ടൊ….”