ഏട്ടത്തി 2 [Achillies] 1726

അപ്പോഴേക്കും മഞ്ഞ നയ്റ്റിയിൽ പൊതിഞ്ഞ വെണ്ണക്കൽ ശില്പത്തെ അവൻ കയ്യിൽ ഒതുക്കിയിരുന്നു.

അവളുടെ തുടുത്ത കവിളിൽ കടിച്ചുമ്മ കൊടുക്കുമ്പോൾ നീരജ കണ്ണു മിഴിച്ചു വാതിലിലേക്ക് നോക്കി.

“‘അമ്മ ബാത്റൂമിലാ ചക്കി….നിനക്ക് എന്താ ഇപ്പോഴും വീട്ടിൽ അമ്മയുടെയും ബാക്കി ഉള്ളവരുടെയും മുന്നിൽ എന്നെ അംഗീകരിക്കാൻ പറ്റാത്തെ,….”

അവളുടെ മൂക്കിൽ ഒന്നു കടിച്ചു നീരജയുടെ കണ്ണിൽ നോക്കി കിച്ചു ചോദിച്ചു.

“എനിക്ക് പറ്റുന്നില്ലെടാ…എന്താണെന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ല.”

മുഖത്തു കിട്ടുന്ന ചെറു മുത്തങ്ങൾ വാങ്ങിക്കൊണ്ടു നീരജ അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

“ഇന്നത്തെ കാര്യം പറ പെണ്ണേ…”

അവളുടെ ചെവിയിൽ കടിച്ചു മിനുസമാർന്ന നയ്റ്റിയിൽ പൊതിഞ്ഞ പഞ്ഞി കുണ്ടിയിൽ ഞെരിച്ചു കിച്ചു മുരണ്ടു.

“ങ് ഹും….ഡാ ചെക്കാ…വേണ്ടാട്ടോ….ഇന്ന് നീ തലോണി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കും ഞാൻ അമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കിടക്കും.അത്രേ ഉള്ളൂ…”

“‘അമ്മ ഉറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു വരുവോ…”

കനത്തു വന്ന മുഴുപ്പ് അവളുടെ ചൂടുള്ള തുടയിടുക്കിലേക്ക് ചേർത്തു കഴുത്തിൽ ചുംബിച്ചു മുല ഞെരിച്ചു കിച്ചു ചോദിക്കുമ്പോൾ അവനെ അമർത്തി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു പതിയെ എരിവ് വലിച്ചുകൊണ്ട് നീരജ നിന്നു.

“ഞാൻ വരില്ല…നീ ചുമ്മ കിടക്കില്ലല്ലോ…എന്തേലും ചെയ്താലേ എല്ലാരും കേൾക്കും,…മുറിയുടെ അവസ്‌ഥ എന്റെ കിച്ചൂന് അറിയാലോ, പണ്ടത്തെ പോലെ ഒച്ച പിടിച്ചു വെക്കാൻ ഒന്നും എനിക്ക് പറ്റത്തില്ല…അതോണ്ട് റിസ്ക് എടുക്കാൻ ഒന്നും ഞാൻ ഇല്ല…എന്റെ കിച്ചൂട്ടൻ തത്കാലം…”

അവന്റെ ചുണ്ട് കടിച്ചവൾ ചുംബിച്ചു.തല പിടിച്ചമർത്തി കൈ പിടിച്ചു തന്റെ മുലയിലേക്ക് വെപ്പിച്ചു ഞെരിക്കാൻ കൊടുത്ത നീരജ അവന്റെ നാവിനെ ചപ്പിവലിച്ചു ഉമിനീർ കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.

“ഉമ്മ…ഇനി എന്റെ കിച്ചു വേഗം പൊയ്ക്കെ…ഇല്ലേലെ ചക്കിക്ക് ചിലപ്പോൾ വേറെ എന്തേലും ഒക്കെ തോന്നും…”

“അങ്ങനെ തോന്നുമെങ്കിൽ ഞാൻ നിക്കാം…”

ഇളിച്ചുകൊണ്ടു നിൽക്കുന്ന കിച്ചുവിനെ തള്ളിവിട്ടു നീരജ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.

“നിങ്ങൾ അവിടെയും ഇങ്ങനെ ആണോ മോളെ….”

“എങ്ങനെ….?”

അമലയുടെ കൈചുറ്റിൽ മാറിൽ തല ചേർത്തു സുഖകരമായി കിടക്കുന്ന അവസ്ഥയിൽ അമ്മയുടെ ചോദ്യം കേട്ട നീരജ കണ്ണുയർത്തി.

“അവിടെയും നിങ്ങൾ രണ്ടു മുറിയിലാണോ ഉറങ്ങുന്നെ…”

അമലയുടെ ചോദ്യം കേട്ട നീരജയുടെ മുഖം താഴ്ന്നു. സത്യം അമ്മയുടെ മുൻപിൽ പറയാൻ അവളെ അനുവദിക്കാതെ ഉള്ളിൽ എന്തോ തടസ്സം നിറഞ്ഞു. മറുപടിയായി മൗനം പൂണ്ട് അമലയെ ഒന്നുകൂടെ മുറുക്കി കിടക്കാനെ അവൾക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളൂ.