ഇവിടെ കാറ്റിന് സുഗന്ധം..1 [സ്പൾബർ] 1930

പിന്നെ അമ്മയേയും വിളിച്ച് അടുക്കളയിലേക്ക് തന്നെ പോയി..

“എടാ വിജയാ.. നിങ്ങൾക്കുളളത് വണ്ടിയിലുണ്ട്… ആ ബാക്ക് ഡോറ് തുറന്ന് കേറിക്കോ… പിന്നെ വണ്ടിയിലൊരു തുള്ളി ഇറ്റിക്കരുത്…”

കേട്ടപാതി രണ്ടാളും മുറ്റത്ത് നിർത്തിയിട്ട വണ്ടിയിലെത്തിയിരുന്നു..
കരീംക്ക സാവധാനം ഭക്ഷണം കഴിച്ചു..

“അതേയ്.. ഒന്നിങ്ങ് വന്നേ… “

ഇക്കയുടെ വിളി കേട്ട് റീന ഓടി വന്നു..

“ഇതെന്താ എന്നെ ഒറ്റക്കാക്കി നിങ്ങളെല്ലാവരും മാറി നിൽക്കുന്നേ… ?”

ഇക്ക ചോദിച്ചത് കേട്ട് റീന ചുറ്റും നോക്കി..
വിജയേട്ടനേയും സുകുവിനേയും കാണുന്നില്ല..

“വിജയേട്ടൻ… ?”..

“അവരാ വണ്ടിക്കകത്തുണ്ട്…”

റീനക്ക് കാര്യം മനസിലായി..

അവൾക്ക് നിൽക്കാനും പോകാനും പറ്റാത്ത അവസ്ഥയായി..

“കുറച്ച് വെള്ളമിങ്ങ് ഒഴിചേ മോളേ…”

അവൾ ഇക്കാന്റെ ഗ്ലാസിലേക്ക് വെള്ളമൊഴിച്ച് കൊടുത്തു..

“ഞാൻ നേരത്തേ വെറുതേ പറഞ്ഞതല്ലാട്ടോ… സുന്ദരിയാ… മോളേക്കാൾ സുന്ദരി അമ്മ തന്നെ…”

റീന ഞെട്ടിപ്പോയി..
ഇക്കാന്റടുത്ത് നിന്നും അവളത് പ്രതീക്ഷിച്ചതേയല്ല..

വലിയ മുതലാളിയല്ലേ… തന്നെയൊക്കെ ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നത് തന്നെ അൽഭുതമാണ്..

“മോളെ മുൻപ് കണ്ടപ്പൊഴൊക്കെ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ട്… ഇന്ന് ശരിക്കും ഒന്ന് കാണാലോന്നോർത്താണ് പിറന്നാളിന്റെ പേരും പറഞ്ഞത് വന്നത് തന്നെ… സത്യം… നല്ല സുന്ദരിയാ… എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ടു…”

റീനക്ക് എന്ത് പറയണമെന്നോ, എന്ത് ചെയ്യണമെന്നോ മനസിലായില്ല..
എന്നാൽ കരളിൽ ഒരു മഞ്ഞ് തുള്ളി വീഴുന്നതും,അതിന്റെ കുളിരുള്ള സുഖം ശരീരമാകെ വ്യാപിക്കുന്നതും അവളറിഞ്ഞു..