ഇവിടെ കാറ്റിന് സുഗന്ധം..1 [സ്പൾബർ] 1930

ഇങ്ങിനെ പോയാൽ ഞാനാരെക്കൊണ്ടെങ്കിലും അടിപ്പിക്കുമെന്ന് റീന ഇടക്കിടെ പറയും…സിന്ധുവിനുമുണ്ട് ചെറിയൊരാഗ്രഹം..ആരേലുമറിഞ്ഞാ എന്താകുമെന്നോർത്ത് പിടിച്ച് നിൽക്കുകയാണവർ..

ഭർത്താക്കൻമാർ അവരുടെ സുഖം നോക്കി കുടിച്ച് കൂത്താടി നടക്കുകയല്ലേ, പിന്നെ നമുക്കെന്ത് കൊണ്ടായിക്കൂട എന്നും റീന, സിന്ധുവിനോട് ചോദിക്കും..

ആരുമറിയാതെ ഒത്ത് കിട്ടുകയാണെങ്കിൽ പരപുരുഷ ബന്ധം രണ്ടാളും ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ട്..സദാ നനവൂറുന്ന പൂറ് വെറുതേ കിടക്കാൻ ഇനി ആവില്ലെന്നും അവർ തീരുമാനിച്ചിട്ടുണ്ട്..

വീട്ടിൽ നിന്ന് അധികം പുറത്തിറങ്ങാത്ത അവർക്ക് അധികം പേരുമായൊന്നും പരിചയമില്ല..
എങ്കിലും രണ്ടാളുടേയും എന്നത്തേയും ചർച്ചാ വിഷയം അത് തന്നെയായിരുന്നു..
നിരന്തരം സ്വയംഭോഗം ചെയ്ത് കഴപ്പക്കി അവർ അസംതൃപ്തിയോടെ ജീവിച്ചു..

റീനക്ക് പിന്നെ മോളുള്ളത് അൽപം നേരമ്പോക്കാണ്.. സിന്ധുവിനാണെങ്കിൽ മക്കളുമില്ല.. അതിന് പലരും പല കാരണങ്ങളും പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും യഥാർത്ത കാരണം അവൾക്ക് മാത്രമേ അറിയൂ..
തന്നെ തൊട്ട് പോലും നോക്കാത്ത ഭർത്താവ് അടുത്ത് കിടന്നാ കുട്ടികളുണ്ടാവില്ലെന്ന് അവൾക്കറിയാം..

ഇങ്ങിനെ കഴപ്പ് കടിച്ച് പിടിച്ചും, ഇല്ലായ്മയും വല്ലായ്മയും അനുഭവിച്ചു ജീവിതം ഒരു വിധം തള്ളിനീക്കുന്നതിനിടയിലാണ് സിന്ധു ഒരു കാര്യം ശ്രദ്ധിച്ചത്..

റീനക്കീയിടെയായി എന്തോ ഒരിത്… ഒരിളക്കം.. മുഖത്തൊക്കെ ഒരു തുടിപ്പ്.. മുന്നും, പിന്നുമൊക്കെ ഒന്നുകൂടി വീർത്തോന്നൊരു സംശയം..

എന്തുണ്ടായാലും അവൾ തന്നോട് പറയുന്നതാണ്… പക്ഷേ,അതേപറ്റി ഒരക്ഷരം അവൾ പറയുന്നില്ല..