ഇവിടെ കാറ്റിന് സുഗന്ധം..2 [സ്പൾബർ] 792

“ശരി… ഞാൻ സമ്മതിക്കാം… പക്ഷേ വേറൊരു കാര്യമുണ്ട്… അത് നിങ്ങളും സമ്മതിക്കണം…”

റീന എളിക്ക് കൈ കൊടുത്ത് വിജയനെ നോക്കി..

“എന്ത് കാര്യം… ?”..

“കാണാനല്ലേ നിങ്ങക്കിഷ്ടം… അത് കൊണ്ട് ഒളിഞ്ഞ് നോക്കാതെ ആ മുറിയിൽ തന്നെ നിങ്ങളും ഇരിക്കണം… ഞാനെന്ത് പറഞ്ഞാലും മറുത്തൊന്നും പറയാതെ ചെയ്യണം… ഇനി പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യം… ഇക്കയെന്നെ തൊട്ട് കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ നിങ്ങളെന്റെ ദേഹത്ത് തൊടാൻ പാടില്ല… പിന്നെ അതിനുള്ള അവകാശവും നിങ്ങൾക്കില്ല… ഇതൊക്കെ സമ്മതമാണെങ്കിൽ മാത്രം ഞാൻ സമ്മതിക്കാം…”

എന്തോ വലിയ ത്യാഗം പേലെ റീന പറഞ്ഞു..

“ ഉം… ഇതൊക്കെ ഞാൻ സമ്മതിച്ചു… എനിക്കും അത് തന്നെയാ വേണ്ടത്.. അടുത്തിരുന്ന് തന്നെ എനിക്കും കാണണം… “

ഇതെന്ത് ജീവി എന്ന മട്ടിൽ റീന ഭർത്താവിനെ നോക്കി..തന്നെയിനി തൊടാൻ പറ്റില്ലെന്നറിഞ്ഞിട്ടും ഇയാൾക്കതൊരു പ്രശ്നമല്ലേ… ?..

“ശരി… ഇനിയുളള കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഞാൻ പറയും… നിങ്ങളതനുസരിച്ച് ചെയ്താ മാത്രം മതി…”

റീന കൽപന പോലെ പറഞ്ഞു..

“നീയെന്ത് പറഞ്ഞാലും ഞാനനുസരിക്കും… ഇന്നൊരു തുള്ളി അടിച്ചിട്ടില്ല… ഇന്നെനിക്ക് സന്തോഷത്തിന്റെ ദിവസമാണ്… ഞാനിപ്പ വരാം…”

വിജയൻ അടുക്കളയിൽ നിന്ന് വേഗത്തിൽ ഇറങ്ങിപ്പോയി..
കുടിക്കാനുള്ള പോക്കാണെന്ന് റീനക്ക് മനസിലായി..

അവൾ അടുക്കളയിലുള്ള കസേരയിലിരുന്നു.. തുടയിടുക്കാകെ ഒട്ടുന്നുണ്ട്… എപ്പഴോ ചുരത്താൻ തുടങ്ങിയതാണ്…

ഏതായാലും അവൾക്കാകെ അൽഭുതമായിരുന്നു.. തന്റെ ഭർത്താവിന് ഇങ്ങിനെ ഒരസുഖമുള്ളതായി ഇത് വരെ ഒരു സൂചന പോലും കിട്ടിയിട്ടില്ല..