ഇവിടെ കാറ്റിന് സുഗന്ധം..7 [സ്പൾബർ] 226

“പറയില്ലെടാ… നീ എന്താന്ന് വെച്ചാ ചെയ്യ്… ഏതായാലും നിന്നെപ്പോലെയല്ല… ഇക്ക ഒരാണാ… ഒത്തൊരാണ്… പെണ്ണിനെ എങ്ങിനെ നോക്കണമെന്ന് എന്റിക്കാക്കറിയാം…”

സിന്ധു വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞ് അലമാര തുറന്ന് രണ്ട് മൂന്ന് കവറുകൾ എടുത്തു..എല്ലാം കൂടി കിടക്കയിലേക്ക് കുടഞ്ഞിട്ടു..

“നോക്ക്… കണ്ണു തുറന്ന് നോക്ക്… ഇതെല്ലാം എന്റെ ഇക്ക വാങ്ങിന്നതാ… ഒരു തോർത്ത് മുണ്ടെങ്കിലും ഈ കാലത്തിനിടക്ക് നീയെനിക്ക് വാങ്ങിത്തന്നിട്ടുണ്ടോ… ?.”.

സുകുമാരൻ ആ വസ്ത്രക്കൂമ്പാരത്തിലേക്ക് തുറിച്ച് നോക്കി..
വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്ന പുത്തൻ ഡ്രസുകൾ..
സാരിയും, നൈറ്റിയും, ചുരിദാറും, താനിത് വരെ കണ്ടിട്ട് പോലുമില്ലാത്ത തരത്തിലുള്ള അടിവസ്ത്രങ്ങളും..
ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ തന്നെയറിയാം എല്ലാം നല്ല വില കൂടിയതാണെന്ന്…

“കണ്ടല്ലോ…. ഇതിൽ ഏതെങ്കിലും ഒന്ന്, ഒരെണ്ണം നിന്നെക്കൊണ്ട് വാങ്ങിത്തരാൻ പറ്റോ… ?..
ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നു… എനിക്കൊന്നും വേണ്ടായിരുന്നു…
സ്നേഹത്തോടെയുള്ള ഒരു സംസാരം… ഒരു ഭാര്യയാണെന്ന പരിഗണന…
കിടക്കുമ്പോ ചേർത്ത് പിടിച്ച്, നിനക്ക് ഞാനുണ്ട് എന്നൊരു ആശ്വാസവാക്ക്… അത്രയും… അത്രയും മതിയായിരുന്നു എനിക്ക്… ബാക്കിയെല്ലാം ഞാൻ സഹിച്ചേനേ… “

നുരഞ്ഞ് പൊന്തുന്ന പകയാണെങ്കിലും, സിന്ധുവൊന്ന് തേങ്ങി..

“ഇനി ഞാൻ തീരുമാനിച്ചിട്ടുണ്ട്… എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് എനിക്കറിയാം… എങ്ങിനെ ജീവിക്കണമെന്ന് എനിക്കറിയാം…
നിനക്കൊരു ഭാര്യ വേണമെന്നുണ്ടേൽ ഞാൻ പറയുന്നതും ചെയ്യുന്നതും കണ്ടും കേട്ടും മിണ്ടാതെ ഒരു മൂലക്കിരുന്നോണം… ഇല്ലേൽ രാവിലെ ഞാനെന്റെ പാട്ടിന് പോകും… ഭാര്യ എവിടെപ്പോയി എന്ന നാട്ടുകാരുടെ ചോദ്യത്തിന് നീ സമാധാനം പറയേണ്ടിവരും… എനിക്കിനി നിന്റെ കൂടെ ജീവിക്കണമെന്ന് ഒരു നിർബന്ധവുമില്ല… നിനക്ക് വേണേൽ… നിനക്ക് വേണേൽ മാത്രം നമുക്ക് നാട്ടുകാരുടെ മുന്നിൽ ഭാര്യാ ഭർത്താക്കൻമാരായി ജീവിക്കാം… അപ്പഴും എന്റെ ശരീരത്തിലോ, മനസിലോ നിനക്കൊരവകാശവും ഉണ്ടായിരിക്കില്ല…”