ഏഴു വർണങ്ങളും വിരിയട്ടെ 3 [സ്പൾബർ] 673

“ മോളേ പല്ലവീ… “..

ഹാളിൽ നിന്നും അച്ചായന്റെ ഈണത്തിലുള്ള വിളി കേട്ട് പല്ലവിയൊന്ന് പുളഞ്ഞു..
തന്നെ ഇന്നൂക്കാനുളള ആള് റെഡിയായെന്ന് പല്ലവിക്ക് മനസിലായി..
അവൾ ജ്യൂസെടുത്ത് ട്രേയിൽ വെച്ച് ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു..
അവളുടെ തുടയിടുക്കിൽ പൊങ്ങി നിൽക്കുന്ന പൂറ്റിലേക്കാണ് രണ്ടാളും ഒരേ പോലെ നോക്കിയത്.
പല്ലവി ട്രേ ടീ പോയിൽ വെച്ച് ഓരോ ഗ്ലാസെടുത്ത് രണ്ടാൾക്കും കൊടുത്തു..

“” മോളേ… നീയിങ്ങോട്ടിരിക്ക്… പറയട്ടെ…””..

ഒരിറക്ക് ജ്യൂസ് കുടിച്ച് കൊണ്ട് അച്ചായൻ പറഞ്ഞു..
പല്ലവി നോക്കുമ്പോ സെറ്റിയുടെ ഓരോ അറ്റത്തായാണ് രണ്ടാളും ഇരിക്കുന്നത്.. പിന്നെ ഒന്നും നോക്കാതെ, മൂന്നാൾക്കിരിക്കാവുന്ന സെറ്റിയുടെ നടുവിലേക്ക് ചന്തിയമർത്തി പല്ലവി ഇരുന്നു..
സെറ്റിയുടെ അങ്ങേ തലക്കൽ അച്ചായനും, നടുവിൽ പല്ലവിയും, അറ്റത്ത് വിവേകും..

“” അപ്പോ പല്ലൂ… ഞങ്ങൾ കാര്യങ്ങളൊക്കെ ഒന്ന് സംസാരിച്ചു..
വിവേക് ഇപ്പോ പൊയ്ക്കോളാം എന്നാ പറയുന്നേ… ഇനി രാത്രിയിലോ, അതോ നാളെയോ, മോൾക്കെപ്പോ വേണേലും അവൻ വരും.. അങ്ങിനെ പോരേ മോളേ… ?””..

അച്ചായൻ ചോദിച്ചതിന് പല്ലവി മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല..
അവളുടെ മനസ് അധിദ്രുതം പായുകയായിരുന്നു..

“” മാഡം… അച്ചായന് നാളെയോ മറ്റോ ദുബായ്ക്ക് പോവാനുണ്ട്…
അപ്പോ അച്ചായൻ ഇന്നിവിടെ മാഡത്തിനൊപ്പം കൂടട്ടെ… നമുക്കെന്നും ആവാലോ…””..

വിവേകും ജ്യൂസ് കുടിച്ചു..
അപ്പഴും പല്ലവി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..
എന്നാൽ അവളുടെ മനസിന്റെ കടിഞ്ഞാൺ പൊട്ടിയിരുന്നു..
അത് ലക്ഷ്യമില്ലാതെ പായുകയാണ്..
ശരീരമാസകലം വിറക്കാൻ തുടങ്ങുകയാണ്..