ഏഴു വർണങ്ങളും വിരിയട്ടെ 3 [സ്പൾബർ] 672

“” പല്ലവി ആരെയെങ്കിലും കാത്തിരിക്കുകയാണോ…?””..

സെറ്റിയിലേക്കിരുന്ന് അവളെ അടിമുടി ഉഴിഞ്ഞ് നോക്കിക്കൊണ്ട് അച്ചായൻ ചോദിച്ചു..

“” ഇല്ല… അല്ല…””.

എന്താണ് പറയേണ്ടതെന്നറിയാതെ പല്ലവി പരുങ്ങി..
തന്നെ ഈ വേഷത്തിൽ കണ്ടാൽ അച്ചായൻ എന്ത് കരുതും..?.

“” അല്ലാ… ഈ ഡ്രസൊക്കെ ഇട്ട് നിൽക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോ ഞാൻ കരുതി പല്ലവി ആരോടെങ്കിലും വരാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവുമെന്ന്…””.

ഉന്തി നിൽക്കുന്ന പല്ലവിയുടെ പൂറ്റിലേക്ക് നോക്കിയാണ് അച്ചായനത് പറഞ്ഞത്..

പല്ലവി ചൂളിപ്പോയി.. പൂർണ നഗ്നയായിട്ടെന്ന പോലെയാണ് നിൽക്കുന്നത്..
വിവേകിനെ കൊതിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടിയാണ് ഇങ്ങിനെ നിന്നത്..വന്നത് അച്ചായനും..
തനിക്ക് രണ്ടിലാരായാലും കുഴപ്പമില്ല..
പക്ഷേ, വിവേകിപ്പോ വന്നാൽ പ്രശ്നമാവും.. രണ്ടാളും തന്നെ തെറ്റിദ്ധരിക്കും..

“” അച്ചായാ… ഞാൻ കുടിക്കാനെന്തെങ്കിലും എടുക്കാം… “..

അയാളെ വേഗം പറഞ്ഞയക്കണം എന്നോർത്ത് പല്ലവി പറഞ്ഞു..

“” കുടിക്കാനൊന്നും ഇപ്പോ വേണ്ട മോളേ…
ഞാൻ വന്ന കാര്യം പറഞ്ഞ് പെട്ടന്നങ്ങ് പോകാം… മോൾക്കും ഗസ്റ്റ് വരാനുള്ളതല്ലേ…””..

അച്ചായൻ അർത്ഥം വെച്ചാണ് പറയുന്നതെന്ന് പല്ലവിക്ക് തോന്നി..

“പല്ലവീ… കുറച്ച് ദിവസമായി കല്യാണത്തിന്റെ തിരക്കിലായിരുന്നു..
വേറൊന്നിനും സമയം കിട്ടിയില്ല..എല്ലാം കഴിഞ്ഞപ്പോ ഇന്ന് രാവിലെ ചെറിയൊരു മൂഡ്… നിനക്കറിയാലോ ഞാനും വരദയുമായുള്ള ബന്ധം…
ആദ്യം വിളിച്ചത് അവൾക്കാ..
അവളിന്ന് നല്ല തിരക്കിലാണെന്ന് പറഞ്ഞു..
പക്ഷേ,അവള് വേറൊരു കാര്യം പറഞ്ഞു…”..