ഫാഷന്‍ ഡിസൈനിംഗ് ഇന്‍ മുംബൈ 17 [അനികുട്ടന്‍] 338

“അയ്യടാ. തന്നത്താന്‍ ഇരുന്നു കുലുക്കിയാ മതി.”

ഞാന്‍ എണീറ്റു‌ ചെന്ന് അവരുടെ ദേഹത്ത് ചാരാന്‍ ശ്രമിച്ചു.

“വേണ്ട. എന്‍റെ പുറത്തു തൊടണ്ടാ. ഞാന്‍ ഇപ്പോ കുളിച്ചതെ ഉള്ളു.”

അത് പറയുമ്പോള്‍ അവരുടെ മുഖം ചുളുങ്ങിയത് ഞാന്‍ കണ്ടു. നേരത്തെ എന്‍റെ മനസ്സിലൂടെ കടന്നു പോയ ചിന്തകള്‍ അവരിലും. മറ്റൊരു പെണ്ണിന്‍റെ വിയര്‍പ്പും രേതസ്സും ഒട്ടിപ്പിടിച്ച ശരീരം കൊണ്ട് എന്നെ തൊടണ്ടാ എന്ന് പറഞ്ഞതാണ് അവര്‍.

“എന്നാ എന്‍റെ ലക്ഷ്മി മേഡം എന്നെ ഒന്ന് കുളിപ്പിച്ചു താ.”

അവര്‍ എന്നെ കുസൃതിയോടെ നോക്കി. പിന്നെ തള്ളി ബാത്രൂമില്‍ കയറ്റി. എന്നെ കുളിപ്പിച്ചു. ഇതിനിടയില്‍ എന്‍റെ പുറകില്‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ നിന്ന് നല്ലൊരു വാണം വിട്ടു തരികയും ചെയ്തു.

തിരികെ ഇറങ്ങിയപ്പോള്‍ മേഡം വയറും പൊത്തിപ്പിടിച്ചു ഓടി വന്നു അകത്തു കയറി കുറ്റിയിട്ടു.

ഇതിനിടയില്‍ ഞാനും ലക്ഷ്മിയും കൂടി ചെന്ന് പോലീസുകാരെ രണ്ടിനെയും എണീപ്പിച്ചു. കിരണ്‍ എന്തൊക്കെയോ പറയാന്‍ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഞാന്‍ മുഖം കൊടുത്തില്ല. ശിവ പാല്‍ യാദവ് പെട്ടെന്ന് തന്നെ പോയി.

acpക്കു ലക്ഷ്മി കുറച്ചു ഗുളികകളും ഇഞ്ചക്ഷനും ഒക്കെ കൊടുത്തു. അവര്‍ പോയി കുളിച്ചു തിരികെ വന്നപ്പോള്‍ ആ ശരീരത്തില്‍ മരുന്നും പുരട്ടിക്കൊടുത്തു. അവരുടെ വെളുത്തു തുടുത്ത ശരീരത്തില്‍ ബെല്‍റ്റിന്റെ പാടുകള്‍ കണ്ടപ്പോള്‍ എന്തോ എനിക്കും വിഷമം തോന്നി.

പിന്നെ എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചിറങ്ങി. ലക്ഷ്മി ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോയി. acp വീട്ടിലേക്കും.

മേഡം എന്നെ അവരുടെ വീട്ടിലേക്കു വിളിച്ചു. പക്ഷെ എന്നെ ബാബയുടെ അടുത്ത് വിട്ടാ മതി എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള്‍ മേഡം ഒന്ന് ചൊടിച്ചു.

“നിനക്ക് ഇനിയും ശില്പയെ കാണാണ്ട് പറ്റില്ലേ?”

“മേഡം. എന്‍റെ ഓര്‍മ്മകളും ആരോഗ്യവും എന്നിലേക്ക് എത്തിച്ചത് അവളാണ്. നിങ്ങളൊക്കെ എന്‍റെ ഓര്‍മ്മകളിലെ ചിതറിപ്പോയ കണ്ണികളാണ്. എനിക്ക് എല്ലാവരും വേണം.”

“അനീ. ഞാന്‍ അങ്ങനെ ഒന്നും ഉദേശിച്ചല്ല പറഞ്ഞത്.”

“മേഡം. നമുക്ക് പോകാം.”