ഫാസിലയുടെ പ്ലസ്ടു കാലം 2 [Mereena] 573

ഇങ്ങനെയാണെങ്കിൽ ഒട്ടും താമസിക്കാതെ അയാളുടെ ഉരുക്കുശരീരം എന്റെ കൊഴുത്ത കിളുന്ത് ശരീരത്തിന്റെ എല്ലാ ചൂടും അറിയും. അഞ്ചുനേരം പള്ളിയിൽപോവുന്ന എന്റെ വാപ്പയുടെ മകളായ ഞാൻ ഒരു നസ്രാണിക്ക് എന്റെ ശരീരം നൽകാൻ പോവുന്നു. ഇത് ശെരിയാണോ തെറ്റാണോ പടച്ചവനെ.

ചിന്തിച്ചിരുന്ന് സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല, ക്ലോക്കിൽ മണി ഒന്നരയായി. ജോസഫങ്കിളിന് ആഹാരംകൊടുക്കുന്ന കാര്യം ഞാൻ മറന്നു. ദിർഥി പിടിച്ച് അടുക്കളയിൽ നിക്കുന്ന സമയത്താണ് അങ്കിൾ കയറിവരുന്നത്.

“ഇതെന്താ വല്യ ധിർതിയിൽ ആണല്ലോ ഫൗസിമോള്”

“സമയംപോയത് അറിഞ്ഞില്ല അങ്കിൾ”

“മോള്‌ പതുക്കെ വെച്ചാൽ മതി, എനിക്ക് വിശപ്പായില്ല”

“എന്നാ അങ്കിൾ അവിടെ വെയിറ്റ് ചെയ്തോ”

അടുക്കളവാതിലിന്റെ അടുത്തുനിന്ന് എന്നെ അയാൾ മിണ്ടാതെ വീക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു,

“എന്ത് മണമാണ് ഫൗസിമോളുടെ വിയർപ്പിന്”

“ഒന്നുപോ അങ്കിളെ, നാറിയിട്ടുവയ്യാ”

അത്തറും വിയർപ്പും കൂടിക്കലർന്ന ഗന്ധമുള്ള എന്റെ കക്ഷത്തിലേക്ക് മൂക്കടുപ്പിച്ചുകൊണ്ട് അയാൾ പറഞ്ഞു, “അങ്കിളിന് എന്തോ ഒരു ലഹരിതരുന്നു മോളുടെ ഈ ഗന്ധം”

എനിക്ക് ഇതൊക്കെ താങ്ങാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു, മുകളിലെ ഷെൽഫിൽനിന്നും മുളകുപൊടിയെടുക്കാൻവേണ്ടി വലതുകൈപ്പൊക്കിയപ്പോൾ അങ്കിൾ അവിചാരിതമായി എന്റെ കക്ഷത്തിന്റെ എല്ലാ സുഗന്ധവും വലിച്ചെടുത്തു.

കൂടെപ്പടിച്ച കൊറേ അവന്മാർ നോക്കിയതാണ് എന്റെ ശരീരത്തിന്റെചൂടറിയാൻ, ഒരു മൂളൽ മതിയായിരുന്നു എനിക്ക്, പക്ഷെ എനിക്ക് അവരോടൊന്നും വല്യ താല്പര്യമില്ല, എനിക്ക് ഇതുപോലെ ഒരു ആണിനുകൊടുക്കാനാണ് താല്പര്യം, പെണ്ണിന്റെ ചൂടും രുചിയും അറിഞ്ഞ ആണിന് കൊടുക്കാൻ.

“തല്കാലം ഇത്രേം ലഹരിയൊക്കെ മതി” ഞാൻ പതിയെ അങ്കിളിനെ തള്ളിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

“സാരമില്ല, സമയമുണ്ടല്ലോ, ഞാൻ എല്ലാം ഊറ്റിയെടുത്തിട്ടേ മോളെ വിടു”

“തല്കാലം സാറങ്ങോട്ടിരിക്ക് , ചോറുകഴിക്കാം”

അങ്ങനെ ഒന്നുംരണ്ടും പറഞ്ഞ് കഴിക്കുന്നതിനിടയ്ക്കാണ് എന്റെ ഫോൺ അടിച്ചത്

“എടി ഫൗസി”