ഫിദയുടെ സ്വപ്നവും ഹിദയുടെ ജീവിതവും 1 [ഏകൻ] 322

“അത് എനിക്കറിയാം ശ്രീയേട്ടാ.. ശ്രീയേട്ടൻ ഒരു കോഴിയായിരുന്നെങ്കിൽ എപ്പോഴേ എന്നെ കൊത്തി തിന്നേനെ. ഞാൻ എത്ര നാളായി അതു വഴി പോകാൻ തുടങ്ങിയിട്ട്. എന്നിട്ട് ഇന്ന് വരെ എന്നോട് മിണ്ടിയത് പോലും ഇല്ലല്ലോ? ശ്രീയേട്ടൻ അങ്ങനെ ഒന്നും ചിന്തിക്കേണ്ട. പോയി കിടന്നു ഉറങ്ങാൻ നോക്ക്.

ഗുഡ് നൈറ്റ്‌. ശ്രീയേട്ടാ”

“ഗുഡ് നൈറ്റ് ഫിദ”

പിറ്റേന്ന് ഫിദ വരുന്നതിനായി ഞാൻ കാത്തിരുന്നു. എന്തോ അവളോട് സംസാരിക്കുമ്പോൾ ഒരു സന്തോഷം.

അങ്ങനെ ഞാൻ കാത്തിരുന്ന പോലെ ഫിദ വന്നു. എന്നാൽ ആ സമയം എന്റെ ഒരു കൂട്ടുകാരൻ എന്നെ കാണാൻ വന്നത് കൊണ്ട് ഒന്നും മിണ്ടാതെ ചിരിക്കുക പോലും ചെയ്യാതെ ഫിദ നടന്നു പോയി. എനിക്കത് വലിയ സങ്കടം ആയി.

എനിക്ക് ഫിദയെ ഒന്ന് വിളിച്ചു പറയാൻ പോലും പറ്റിയില്ല. നിങ്ങൾക്ക് അറിയാലോ എനിക്ക് ചില ആരോഗ്യ പ്രശ്നങ്ങൾ ഉണ്ട്. അതുകൊണ്ട് കുറേ നാളായി ഞാൻ വീട്ടിൽ തന്നെയാണ്. പുറത്ത് എങ്ങും പോകാറില്ല. പുസ്തകം വായനയും പാട്ട് കേൾക്കലും, ചെറുതായി എഴുതും അതാണ് എന്റെ ലോകം. അങ്ങനെ ഉള്ളപ്പോൾ വളരെ ചുരുക്കം ചില സുഹൃത്തുക്കൾ എന്നെ കാണാൻ വരാറുണ്ട്. അങ്ങനെ ഒരാളാണ് ഇപ്പോൾ എന്നെ കാണാൻ വന്നത്. അവന്റെ വീട് കുറേ ദൂരെയാണ്

രാകേഷ് എന്നാണ് അവന്റെ പേര്. എന്റെ നല്ല ഒരു സുഹൃത്ത്. അതുകൊണ്ട് അവനെ മുഷിപ്പിച്ചു ഒന്നും പറയാനും പറ്റില്ല.

അപ്പോഴാണ് എന്റെ ഫോണിൽ ഒരു മെസ്സേജ് വന്നത് . അത് ഫിദ ആയിരിക്കും എനിക്ക് അറിയാം. പക്ഷെ അവന്റെ മുന്നിൽ നിന്ന് അത് നോക്കാൻ പറ്റില്ല. പിന്നെ അവന് അത് ആരാ എവിടുന്നാ എന്നൊക്കെ അറിയേണ്ടിവരും. അതുകൊണ്ട് ഞാൻ ഫോൺ നോക്കിയതേ ഇല്ല. പിന്നയും കുറേ സമയം കഴിഞ്ഞാണ് അവൻ പോയത്.